چگونه پستانک را از کودک بگیریم

روشن است که بچه ها به پستانک اعتیاد پیدا می کنند اما روشن نیست که سهم والدین در این اعتیاد چقدر است

خانم جین تونج می‌دانست که سن دخترش از حد پستانک مکیدن گذشته است‌ اما از آرامشی که پستانک برای این دختر ۳ ساله و نیز برای مادر و پدرش ایجاد می‌کرد، راضی بود. خانم تونج که استاد روان‌شناسی در دانشگاه سان‌دیه‌گو است،‌ می‌دانست که گرفتن پستانک از کودک به این سادگی‌ها هم نیست. بنابراین مانند بسیاری از والدین در این زمانه از داستان «پری پستانک» (پری بینکی) استفاد کرد تا پستانک را از کودک بگیرد و او را راضی کند که آنها را به بچه‌هایی که به پستانک نیازمندند، بدهد!

پستانک‌ مکیدن کودک را آرام می‌کند و به او تسکین می‌بخشد. به علاوه اینکه بررسی‌ها نشان‌دهنده‌ رابطه‌ای میان استفاده از پستانک حین خواب و کاهش خطر «نشانگان مرگ ناگهانی نوزاد» بوده‌اند. اما هنگامی که کودک نوپا شروع به گزارش دادن وقایعی که در طول روز بر او گذشته است، از میان دندان‌های گاززده به پستانک می‌کند،‌ زمان آن فرا می‌رسد که پستانک از او گرفته شود.

در مورد خانم تونج، ‌این زمان چند ماه پس از جشن تولد ۳ سالگی دخترش فرا رسید‌. پری در دیرهنگام شب آمد. چند هدیه کوچک و یادداشتی برای دخترش گذاشت که از کمک او به بچه‌های دیگر تشکر کرده بود. تونج می‌گوید:‌ «احساسی که در صورت دخترم ظاهر شده بود، مخلوطی از غرور و ترس بود.» و خدا را شکر هیچ نشانه‌ای از خشم نسبت به مامان دیده نمی‌شد. بسیاری از والدین امروزه به دنبال آن هستند که گرفتن پستانک از کودک را به آرامی انجام دهند و کتاب‌های مختلفی با نام‌های مختلف برای کمک به آنها برای گرفتن پستانک قفسه کتاب‌فروشی‌ها را اشغال کرده است.

در نسل‌های قبلی،‌ والدین پستانک را از دهان بچه بیرون می‌آوردند و دور می‌انداختند و کل کار همین بود. به قول تونج در آن زمان بچه‌ها می‌خواستند با کنار گذاشتن پستانک والدین‌شان را خوشحال کنند ‌اما والدین امروزی می‌خواهند بچه‌هایشان را خوشحال کنند.

به نظر تونج والدینی که اجازه می‌دهند بچه‌هایشان به مکیدن پستانک ادامه دهند،‌ گرایش دارند که سبک بچه‌داری آسان‌گیرانه‌ای را دنبال کنند؛ سبکی که باعث می‌شود که بچه‌ها نسبت به همسالان‌شان خودشیفته‌تر تربیت شوند. البته دلایل دیگری برای کنار گذاشتن دیر یا زود پستانک وجود دارد. استفاده از پستانک در کودکان نوپا و در کودکان در سنین پیش از مدرسه ممکن است به مشکلات دندانی،‌ مشکلات گفتاری و عفونت‌های گوش میانی بینجامد،‌ به جز اینکه کودک را به پستانک معتاد می‌کند. کودکان نباید پس از ۲ سالگی با پستانک در دهان به این طرف و آن طرف بروند.

کلر بی کاپ‌، متخصص روان‌شناسی رشد، در لس‌آنجلس می‌گوید: «استفاده طولانی‌مدت از پستانک تا سال سوم یا چهارم زندگی، ممکن است بیانگر آن باشد که کودک مقدار زیادی استرس تحمل می‌کند‌ که چندان متفاوت با روی آوردن یک فرد بزرگسال نگران به خوردن غذا، ‌نوشیدن قهوه یا سیگار کشیدن نیست.» او می‌گوید: «‌بهتر است در این موارد علت استرس مثلا مدت ناکافی گذراندن وقت با کودک به وسیله مادر یا پدر، اشکال در خواب یا ملال و ناراحتی کودک را پیدا کرد.»

بسیاری از والدین برای برطرف کردن این عادت به گفتن داستانی خیالی حتی اگر به معنای دروغ گفتن به کودک باشد، روی می‌آورند‌ و این والدین همراهان بسیاری دارند.

دو بررسی اخیر در ژورنال آموزش اخلاقی نشان داد که والدین به طور منظم به بچه‌های‌شان دروغ می‌گویند. گیل هایمن، استاد روان‌شناسی در دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیه‌گو و همکار تحقیقاتی‌اش کانگ لی، ‌استاد دانشگاه تورنتو این شیوه را «بچه‌داری با دروغ‌گفتن» نامیده‌اند. هایمن می‌گوید: «بیش از ۸۰ درصد والدین برای تاثیر گذاشتن بر احساسات یا رفتار بچه‌هایشان به آنها دروغ می‌گویند.» او می‌گوید:‌ «ما از میزان بالای دروغ‌گفتن والدین به کودکان حیرت‌زده شدیم. به نظر می‌رسید آنها این دروغ گفتن را به خاطر هدفی که می‌خواهند تحقق یابد، موجه می‌دانند.»

ملیسا برنت پس از آنکه متخصص اطفال او در شهر انریکو در کالیفرنیا به او آموخت که گفتن داستان «پری پستانک» (پری بینکی) ‌را کنار بگذارد، در سال ۲۰۰۸ میلادی کتاب «پری پستانک» ‌را برای راهنمایی والدین در این زمینه منتشر کرد. برنت در نظر داشت به شیوه‌ای مثبت و بدون اشک و احساسات گرفتن پستانک را انجام دهد. او می‌گوید: «روشن است که کودکان به پستانک اعتیاد پیدا می‌کنند ‌اما روشن نیست که سهم والدین در این اعتیاد چقدر است.»

روش «پری پستانک» (پری بینکی) که در ابتدا به آن اشاره کردیم، ممکن است روشی ساده برای والدین باشد‌ اما ممکن است باعث ترک عادت کودک نشود. دکتر جنیفر شو، یکی از نویسندگان کتاب «رفتن به خانه با نوزاد:‌ از تولد تا واقعیت» می‌گوید: «به سادگی گفتن این موضوع به بچه که ما دیگر از پستانک استفاده نمی‌کنیم، می‌تواند به خوبی موثر باشد. والدین اغلب می‌ترسند که بچه‌شان حسابی به گریه بیفتد اما چنین واقعه‌ای همیشه رخ نمی‌دهد. کودک احتمالا خود را با نداشتن پستانک تطبیق خواهد داد‌ و پس از یک یا دو روز حتی دیگر دلش هم برای پستانک تنگ نمی‌شود.»

منبع: تایم

ترجمه: دکتر علی ملائکه