خون,خیانت و جنایت

اصرار ابومازن بر اداره گذرگاه رفح طبق توافقنامه امضا شده در سال ۲۰۰۵, بیانگر تسلیم کامل وی در برابر دستورات اسرائیل است دستوراتی که خواستار از بین بردن حق مقاومت, تشدید محاصره نوارغزه و احیای اشغالگری برای سلطه بر تعیین سرنوشت ساکنان این منطقه است

اوضاع غزه اسفناک است.هر روز بر تعداد شهدای غزه افزوده می شود و زنان و کودکان فلسطینی در خاک بی‌گناهی خود می‌غلتند.همراهی مقامات آمریکایی انگلیسی‌،فرانسوی و آلمانی با جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه سبب تشدید فشارها بر مردم این منطقه شده است.این در حالی‌است که شورای امنیت سازمان ملل متحد مانند همیشه در راستای افزایش قدرت مانور تل آویو در خاورمیانه از هیچ گونه اقدام وقیحانه ای فروگذار نمی کند.در این میان،خیانت ابومازن و برخی سران گروه فتح که در شرایط حساس مردم غزه سعی دارند دست به تصفیه حساب سیاسی با اسماعیل هنیه و دیگر اعضای حماس بزنند بیش از پیش آشکار شده است.ابومازن به عنوان رهبر خودفروخته تشکیلات خودگردان فلسطین اصلی ترین عامل تداوم جنایات صهیونیستها در غزه محسوب می شود.البته سکوت کشورهای عربی در این خصوص نیز عین جنایت است.سخنگوی رسمی جنبش حماس سخنان اخیر ابومازن در قاهره را سبب شکست تمام تلاشها برای بازگشایی گذرگاههای نوارغزه و لغو محاصره این منطقه دانست.

اصرار ابومازن بر اداره گذرگاه رفح طبق توافقنامه امضا شده در سال ۲۰۰۵، بیانگر تسلیم کامل وی در برابر دستورات اسرائیل است. دستوراتی که خواستار از بین بردن حق مقاومت، تشدید محاصره نوارغزه و احیای اشغالگری برای سلطه بر تعیین سرنوشت ساکنان این منطقه است.

سخنگوی حماس خاطرنشان کرده است که اظهارات ابومازن به مثابه احیای دردها و مشکلات ساکنان نوارغزه و نادیده گرفتن تمام فعالیتهای فلسطینی، عربی و بین المللی از جمله تصمیمات پارلمان اتحادیه اروپا، سازمانهای حقوق بشر و اتحادیه عرب برای رفع محاصره نوارغزه است.

لازم به ذکر است ابومازن در قاهره بر ضرورت حل مسئله محاصره و اجرای توافقنامه امضا شده درباره گذرگاه مرزی رفح در سال ۲۰۰۵ میلادی تاکید کرده بود.

این توافقنامه میان تشکیلات خودگردان فلسطین و اتحادیه اروپا و رژیم اسرائیل بعد از خروج این رژیم از نوار غزه در تابستان سال ۲۰۰۵ میلادی بسته شد و براساس این توافقنامه، تشکیلات خودگردان مسئولیت امنیتی بخش فلسطینی گذرگاه رفح را برعهده داشت و ناظران اروپایی نیز بر حرکت عبور و مرور در آن نظارت داشتند، اما این گذرگاه درپی کنترل حماس بر نوار غزه و خروج تشکیلات خودگردان و ناظران اروپایی از آن بسته شد.

ابومازن همچنین با نادیده گرفتن جنایتها وحملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه از نیروهای مقاومت فلسطین خواسته بود تا از شلیک موشک به اهداف اسرائیلی خودداری کنند.به راستی ابومازن چگونه می تواند جنایات و خیانتهای خود در خصوص نوار غزه را لاپوشانی نماید؟آیا رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین می تواند پاسخگوی خون نوزادان و کودکان غزه باشد؟

ایالات متحده آمریکا در برهه کنونی همچنان از کشتار در فلسطین دفاع نموده و سعی در تقویت تل آویو به هر نحو ممکن دارد.شورای امنیت بار دیگر درپی اعتراض آمریکا، در صدور قطعنامه‌ای جهت پایان دادن به بحران غزه شکست خورد. ریکاردو آلبرتو آریاس نماینده‌ پاناما در شورای امنیت که کشورش ریاست دوره‌ای این شورا را بر عهده دارد، با اشاره به بررسی اوضاع نوار غزه در نشست شورای امنیت نگرانی شدید کشورش را از اوضاع بحران زده خاورمیانه اعلام کرد.

وی افزود: ما از وضعیت نامناسب انسانی حاکم بر نوار غزه به شدت نگران هستیم و از تمامی طرف‌های ذیربط می‌خواهیم ضمن خویشتن‌داری به قوانین بین المللی احترام بگذارند.

از سوی دیگر، ریاض المنصور نماینده‌ فلسطین در سازمان ملل متحداظهار نموده است که از ناتوانی شورای امنیت در صدور قطعنامه‌ای جهت پایان دادن به بحران غزه در حالی که کودکان فلسطینی و حتی یک طفل شیرخواره از حملات اسرائیل مصون نیستند، متاسف است.

المنصور همچنین تاکید کرد که در پیام‌های جداگانه به رئیس دوره‌ای شورای امنیت تاکید کرده که ادامه‌ سیاست‌های جانبدارانه‌ این شورا از اسرائیل امکان‌پذیر نیست و شورای امنیت باید در قبال این مسئله مسئولانه‌تر برخورد کند. کشورهای عضو جنبش عدم تعهد نیز با صدور بیانیه‌ای حملات رژیم صهیونیستی علیه غیر نظامیان در نوار غزه را محکوم کردند. این سازمان از جامعه‌ بین‌المللی بویژه شورای امنیت خواست تا ضمن اجرای قوانین بین‌المللی و احساس مسئولیت هر چه بیشتر، راهکاری عادلانه برای حل این بحران ایجاد کند.

از سوی دیگر، سامی ابوزهری سخنگوی جنبش حماس تهدیدهای مقامات رژیم صهیونیستی از جمله معاون وزیر جنگ این رژیم را علیه غزه تهدیدهای بزدلانه توصیف کرد.

وی در این خصوص اظهار نموده است:

“ دشمن صهیونیستی خواهان توقف حملات موشکی گروه‌های مقاومت است در حالی که به حملات و عملیات‌هایش علیه گروه‌های مقاومت نوار غزه و دیگر سرزمین‌های فلسطینی ادامه می‌دهد. ما در حالت جنگ با هیچ‌کس نیستیم بلکه موضع ما موضعی دفاعی است. ما در شهر عریش مصر در گفتگو با برادران مصری آمادگی‌مان را برای بررسی آتش‌بس متقابل با اسرائیل اعلام کردیم اما همان‌طور که شاهد بودید این رژیم به رغم آگاهی از پیشنهاد ما برای آتش بس حملاتش را علیه مردم فلسطین ادامه می‌دهد. “

ادامه جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه‌،تحت سکوت سازمانهای بین المللی و حمایتهای ایالات متحده آمریکا صورت می‌گیرد.فاجعه غزه آمیخته ای از سه عنصر “جنایت”،”خیانت”و”سکوت”است.بوش پسر در سفر خاورمیانه ای اخیر خود تعهدات ظاهری و صوری خود به رئیس ساده لوح و خیانتکار تشکیلات خودگردان فلسطین را زیر پا گذاشت و با درخواست ایهوداولمرت مبنی بر تشدید حملات به غزه موافقت نمود.کمیته چهارجانبه کوارتت به رهبری تونی بلر نیز از قبل در جریان تشدید حملات تل آویو به غزه قرار گرفت.در چنین شرایطی فلسطینیان بی دفاع هدف حملات رژیم نامشروعی قرار گرفتند که توحش تنها جزئی از ذات و ماهیت آن است.در ماورای فاجعه غزه خیانت ابومازن و دیگر سران جنبش فتح نیز خودنمایی می کند.در حالی که مقامات تشکیلات خودگردان فلسطین در رویاهای خام خود به دنبال ایجاد صلح پایدار با تل آویو هستند،حملات غزه رشته افکار آنها را از هم گسسته است.حتی برخی عناصر سیا و موساد در تشکیلات خودگردان فلسطین نیز در میان وعده های بوش و اولمرت و آنچه در واقعیت می بینند سردرگم مانده اند.این سردرگمی محصول خیانت ابومازن و همراهانش نسبت به آرمانهای فلسطین و مقاومت است.رئیس تشکیلات خودگردان خطای تاریخی عرفات در امضای معاهدات کمپ دیوید و اسلو را با شدتی بیشتر تکرار نموده است.محمود عباس به عنوان اصلی ترین پیام آور ننگ و تسلیم در برابر واشنگتن و تل آویو،به هیچ عنوان تحمل حیات پویای حماس را ندارد.گروه فتح و ملی گرایان فلسطین بارها سعی در تحدید قدرت حماس داشتند،اما درایت اسماعیل هنیه و خالد مشعل قدرت مانور ابومازن را ازبین برد.در چنین شرایطی رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین به جای درک واقعیت حماس دست استیصال خود را به سوی آمریکا‌،رژیم صهیونیستی،انگلستان و دیگر قاتلان و دشمنان ملت فلسطین دراز نموده است.به راستی این ننگ چگونه قابل توجیه است؟

از سوی دیگر،فجایع غزه مجالی بود تا باردیگر سکوت آزاردهنده و خفت بار اعراب پرادعا در آن طنین انداز شود.پس از ناکامی اعراب در حل بحران عراق و دارفور و حمایت آنها از جنگ روزه اسرائیل علیه حزب الله،این بار نوبت مردم غزه است تا سکوت اعراب خاورمیانه را در میان صدای هلی کوپترها و جنگنده های اسرائیلی حس نمایند.به راستی اتحادیه عرب و سران کشورهای عربی چگونه این لکه ننگ را بر دامان خود می پذیرند؟

سعید سبحانی