جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

پرتوی از سیره و سیمای فاطمه زهرا ع


حضرت فاطمه زهرا ع , دختر گرامی پیامبر اكرم ص و خدیجه كبری , چهارمین دختر پیامبر اسلام ص است القاب حضرتش زهرا, صدیقه , طاهره , مباركه , زكیه , راضیه , مرضیه , محدؤه و بتول می باشد

بیشتر مورخان‌ شیعه‌ و سنی‌، ولادت‌ با سعادت‌ آن‌ حضرت‌ را در بیستم‌ جمادی‌الثانی‌ سال‌ پنجم‌ بعثت‌ در مكه‌ مكرمه‌ می‌دانند.برخی‌ سال‌ سوم‌ و برخی‌ سال‌ دوم‌ بعثت‌ را ذكر كرده‌اند.یك‌ مورخ‌ و محدث‌ سنی‌، ولادت‌ آن‌ بانو را در سال‌ اول‌ بعثت‌ دانسته‌ است‌.بدیهی‌ است‌ روشن‌ ساختن‌ زاد روز یا سالروز درگذشت‌ شخصیت‌های‌ بزرگ‌ تاریخ‌ هرچند كه‌ از نظر تاریخی‌ و تحقیقی‌ باارزش‌ و قابل‌ بحث‌ است‌، اما از نظر تحلیل‌ شخصیت‌ چندان‌ مهم‌ به‌ نظر نمی‌رسد.آنچه‌ مهم‌ و سرنوشت‌ ساز است‌ نقش‌ آنان‌ در سرنوشت‌ انسان‌ و تاریخ‌ می‌باشد.پرورش‌ زهرا(ع‌) در كنار پدرش‌ رسول‌ خدا و در خانه‌ نبوت‌ بود، خانه‌یی‌ كه‌ محل‌ نزول‌ وحی‌ و آیه‌های‌ قرآن‌ است‌.آنجا كه‌ نخستین‌ گروه‌ از مسلمانان‌ به‌ یكتایی‌ خدا ایمان‌ آوردند و بر ایمان‌ خویش‌ استوار ماندند.آن‌ سال‌ها در سراسر عربستان‌ و همه‌ جهان‌، این‌ تنها خانه‌یی‌ بود كه‌ چنین‌ بانگی‌ از آن‌ برمی‌خاست‌: الله‌ اكبر.و زهرا تنها دختر خردسال‌ مكه‌ بود كه‌ چنین‌ جنب‌ و جوشی‌ را در كنار خود می‌دید.او در خانه‌ تنها بود و دوران‌ خردسالی‌ را به‌ تنهایی‌ می‌گذراند.دو خواهرش‌ رقیه‌ و كلثوم‌ چند سال‌ از او بزرگتر بودند.شاید راز این‌ تنهایی‌ هم‌ یكی‌ این‌ بوده‌ است‌ كه‌ باید از دوران‌ كودكی‌ همه‌ توجه‌ وی‌ به‌ ریاضت‌های‌ جسمانی‌ و آموزش‌های‌ روحانی‌ معطوف‌ گردد.حضرت‌ زهرا(ع‌) بعد از ازدواج‌ با امیرالمومنین‌ علی‌(علیه‌ السلام‌)، به‌ عنوان‌ بانویی‌ نمونه‌ بر تارك‌ قرون‌ و اعصار درخشید.دختر پیامبر همچنان‌ كه‌ در زندگی‌ زناشویی‌ نمونه‌ بود، در اطاعت‌ پروردگار نیز نمونه‌ بود.هنگامی‌ كه‌ از كارهای‌ خانه‌ فراغت‌ می‌ یافت‌ به‌ عبادت‌ می‌ پرداخت‌، به‌ نماز، دعا، تضرع‌ به‌ درگاه‌ خدا و دعا برای‌ دیگران‌.امام‌ از اجداد خویش‌ از حسن‌ بن‌ علی‌روایت‌ كرده‌ است‌ كه‌ : مادرم‌ شب‌های‌ جمعه‌ را تا بامداد در محراب‌ عبادت‌ می‌ ایستاد و چون‌ دست‌ به‌ دعا برمی‌داشت‌ مردان‌ و زنان‌ باایمان‌ را دعا می‌ كرد، اما درباره‌ خود چیزی‌ نمی‌گفت‌.روزی‌ بدو گفتم‌: مادر! چرا برای‌ خود نیز مانند دیگران‌ دعای‌ خیر نمی‌كنی‌؟ گفت‌: فرزندم‌! همسایه‌ مقدم‌ است‌.تسبیح‌هایی‌ كه‌ به‌ نام‌ تسبیحات‌ فاطمه‌ شهرت‌ یافته‌ و در كتاب‌های‌ معتبر شیعه‌ و سنی‌ و دیگر اسناد، روایت‌ شده‌ نزد همه‌ معروف‌ است‌.فاطمه‌(ع‌) تا وقتی‌ كه‌ رسول‌ خدا از دنیا نرفته‌ بود، سختی‌ها و تلخی‌ها زندگی‌ را با دیدن‌ سیمای‌ تابناك‌ پیامبر اكرم‌(ص‌) بر خود هموار می‌نمود، ملاقات‌ پدر تمام‌ رنجها را از خاطرش‌ می‌زدود و به‌ او آرامش‌ و قدرت‌ می‌بخشید.اما مرگ‌ پدر، مظلوم‌ شدن‌ شوهر، از دست‌ رفتن‌ حق‌، و بالاتر از همه‌ دگرگونی‌هایی‌ كه‌ پس‌ از رسول‌ خدا(ص‌) به‌ فاصله‌یی‌ اندك‌ در سنت‌ مسلمانی‌ پدید آمد، روح‌ و سپس‌ جسم‌ دختر پیغمبر را سخت‌ آزرده‌ ساخت‌.چنان‌ كه‌ تاریخ‌ نشان‌ می‌دهد، او پیش‌ از مرگ‌ پدرش‌ بیماری‌ جسمی‌ نداشته‌ است‌.

داستان‌ آنان‌ را كه‌ به‌ در خانه‌ او آمدند و می‌خواستند خانه‌ را با هر كس‌ كه‌ درون‌ آن‌ است‌ آتش‌ زنند شنیده‌اید.خود این‌ پیشامد، به‌ تنهایی‌ برای‌ آزردن‌ او بس‌ است‌، چه‌ رسد كه‌ رویدادهای‌ دیگر هم‌ بدان‌ افزوده‌ شود.دختر پیغمبر، نالان‌ در بستر افتاد.زنان‌ مهاجر و انصار نزد او گرد آمدند.آن‌ بانوی‌ دو جهان‌، خطبه‌یی‌ بلیغ‌ در جمع‌ آن‌ زنان‌ بیان‌ فرمود كه‌ با نقل‌ بخشی‌ كوتاه‌ از آن‌، گوشه‌یی‌ از درد دین‌ و سوز و گداز مكتبی‌ زهرا(ع‌) و شكوه‌ او از مردم‌ فرصت‌ طلب‌ و غاصبان‌ ولایت‌ را درمی‌یابید.از درد سخن‌ گفتن‌ و از درد شنیدن‌ با مردم‌ بیدرد ندانی‌ كه‌ چه‌ دردی‌ است‌!«به‌ خدا سوگند، اگر پای‌ در میان‌ می‌نهادند، و علی‌ را بر كاری‌ كه‌ پیغمبر به‌ عهده‌ او نهاد، می‌گذاردند، آسان‌ ایشان‌ را به‌ راه‌ راست‌ می‌برد، و حق‌ هر یك‌ را بدو می‌ سپرد... شگفتا! روزگار چه‌ بوالعجب‌ها در پس‌ پرده‌ دارد و چه‌ بازیچه‌ ها یكی‌ پس‌ از دیگری‌ برون‌ میارد.راستی‌ مردان‌ شما چرا چنین‌ كردند? و چه‌ عذری‌ آوردند? دوست‌ نمایانی‌ غدار، در حق‌ دوستان‌ ستمكار و سرانجام‌ به‌ كیفر ستمكاری‌ خویش‌ گرفتار.سر را گذاشته‌ و به‌ دم‌ چسبیدند! پی‌ عامی‌ رفتند و از عالم‌ نپرسیدند! نفرین‌ بر مردمی‌ نادان‌ كه‌ تبهكارند و تبهكاری‌ خود را نیكوكاری‌ می‌پندارند!» سرانجام‌، دختر پیغمبر، دنیا را به‌ دنیا طلبان‌ گذاشت‌ و به‌ لقای‌ پروردگارش‌ شتافت‌.فاطمه‌ را شبانه‌ دفن‌ كردند و علی‌(ع‌) او را به‌ خاك‌ سپرد و رخصت‌ نداد تا ابوبكر بر جنازه‌ او حاضر شود، و او این‌ گونه‌ مظلوم‌ و شهید از دنیا رفت‌.در تاریخ‌ شهادت‌ آن‌ بانوی‌ بزرگ‌ نیز محدؤان‌ اقوال‌ گوناگونی‌ دارند كه‌ مشهورتر از همه‌، سیزده‌ جمادی‌ الاولی‌ سال‌ یازده‌ هجری‌ و دیگری‌ سوم‌ جمادی‌ الثانی‌ همان‌ سال‌ است‌.

دانش‌ اندوزی‌ فاطمه‌(ع‌)

فاطمه‌ از همان‌ آغاز، دانش‌ را از سرچشمه‌ وحی‌ فرا گرفت‌.آنچه‌ را از اسرار و دانش‌ ها، پدر برای‌ او باز می‌گفت‌، علی‌(علیه‌ السلام‌) می‌نوشت‌ و فاطمه‌ آنها را گرد می‌آورد كه‌ كتابی‌ به‌ نام‌ مصحف‌ فاطمه‌ شد.


شما در حال مطالعه صفحه 1 از یک مقاله 2 صفحه ای هستید. لطفا صفحات دیگر این مقاله را نیز مطالعه فرمایید.