ریگان در کنار صدام

کمک ها و حمایت های آمریکا از عراق در دوران هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از موضوعاتی است که کمتر مورخی که اندک انصاف علمی را رعایت کرده باشد در اصل آن تردید می کند. با گذشت …

کمک ها و حمایت های آمریکا از عراق در دوران هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران از موضوعاتی است که کمتر مورخی که اندک انصاف علمی را رعایت کرده باشد در اصل آن تردید می کند. با گذشت زمان و طولانی تر شدن جنگ که خطر سقوط صدام را نوید می داد تصمیم گیران بین المللی بویژه آمریکا را به این نتیجه رساند که به هر طریق ممکن باید از پیروزی ایران در جنگ که موجب سرنگونی حکومت بعث می شد جلوگیری شود. به این ترتیب سردمداران سیاست خارجی آمریکا تصمیم به مداخله مستقیم در جنگ گرفتند.

دخالت آمریکایی ها با حضور نظامی در خلیج فارس به بهانه اسکورت نفتکش های کویتی از اوایل سال ۱۳۶۶ جدی تر شد. حضور آمریکایی ها در خلیج فارس و تحریکات و تحرکات آنان موجب درگیری های پراکنده‌ای بین ایران و آمریکا در حوزه دریایی و هوایی گردید. در این میان یکی از مهم ترین تحرکات آمریکا که آشکارا نقض تمام حقوق بین المللی را نشان می داد حمله به سکوی نفتی ایران بود.

در ۲۷ مهر ماه سال ۱۳۶۶ سکوی نفتی رشادت ایران مورد حمله ناوهای آمریکایی قرار گرفت. فیتز واتر، سخنگوی وقت کاخ سفید، بی درنگ اعلامیه رئیس جمهور آمریکا را درباره این حمله قرائت کرد. ریگان در این اعلامیه مسئولیت حمله را بر عهده گرفت و اعلام کرد که در ساعت ۷ بامداد به وقت واشنگتن نیروی دریایی آمریکا سکوی "نظامی" [و نه نفتی] ایران را هدف حمله قرار داده است. در این بیانیه سکوی نفتی ایران، سکوی نظامی اعلام شده بود. حال آنکه پیش از حمله ناوهای آمریکایی به این سکو، کارکنان شرکت نفت در حال بازسازی تاسیسات یکی از سکوها بودند.

یک منبع شرکت نفت درباره جزئیات این اقدام تجاوز کارانه آمریکا گفت که حدود ساعت ۱۱ دوشنبه، ۴ فروند ناو جنگی آمریکا در ۱۵ مایلی سکوی نفتی سلمان از سمت شرق به غرب مشاهده شدند. این ناو ها حدود ساعت ۱۴ به حوالی حوزه نفتی رشادت رسیدند و به کارکنان سکو ـ که در حال بازسازی تاسیسات سکوی نفتی و بی دفاع R - ۷ بودند ـ ۱۰ دقیقه مهلت دادند تا این سکو را تخلیه کنند.

کارکنان از روی سکو به داخل کشتی تعمیراتی موسوم به عیسی رفتند و پس از هشدار دوباره ناوهای آمریکا تا فاصله ۱۰ مایلی دور شدند. به دنبال این واقعه در ساعت ۱۴:۳۰ همان روز سکوی نفتی و بی دفاع R - ۷ هدف حمله قرار گرفت. ناو های آمریکا بی درنگ به سوی سکوی نفتی و بی دفاع R - ۴ رشادت حرکت کردند و در این محل نیز از کارکنان خواستند ظرف ۲۰ دقیقه سکو را تخلیه کنند. سپس به سکو حمله کردند آمریکایی‌ها پس از حمله به سکوی نفتی رشادت در اطراف سکوی سلمان مانور هایی دادند و سپس منطقه را ترک کردند.

نا گفته نماند این اولین و آخرین حمله آمریکایی‌ها به مواضع ایران در خلیج فارس نبود. چنان که قبل از این نیز در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۶۶ در ساعت ۲۲:۴۰ به وقت محلی و در موقعیت جغرافیایی ۲۸/۲۶ درجه شمالی و ۲۶/۵۱ درجه طول شرقی، دو هلی کوپتر نیروی دریایی آمریکا که از روی کشتی فرانگین چارت به پرواز در آمده بودند، کشتی ایران اجر متعلق به نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران را به اتهام مین گذاری، بدون هیچ گونه هشدار قبلی هدف حمله قرار دادند.

پس از این حمله پنتاگون بی درنگ در بیانیه ای اعلام کرد که در این حادثه ۴ خدمه کشتی ایران کشته و ۴ تن دیگر زخمی شده اند. همچنین ۱۰‌ملوان دیگر این کشتی به ناو فرماندهی لاسال منتقل شده اند. ریگان، رئیس جمهور وقت آمریکا، نیز اعلام کرد که اقدام نظامی واحد های دریایی آمریکایی "اقدامی تدافعی" بوده است.