محیط کارتان را بی حاشیه کنید

اگر می خواهید محیط کار برای تان دلپذیر و بی حاشیه باشد این مقاله را بخوانید

وقتی قرار است چهل و چند ساعت در هفته را در محل کار بگذرانید، بدون شک با افرادی که در محل کارتان هستند، منافع مشترکی پیدا می‌کنید و ممکن است دوستی‌های واقعی بین شما و همکاران‌تان ایجاد شود.

داشتن دوستانی در محل کار چند ساعتی را که به نظر می‌رسد مجبورید یک جا بگذرانید، قطعا قابل تحمل می‌کند اما ایجاد تعادل کار ساده‌ای نیست. تنظیم مرزی که بتواند در بهره‌وری کار شما موثر باشد و در عین حال روابط‌تان با رئیس‌تان را عمیق‌تر و صمیمی‌تر کند، کار سختی نیست؛ کافی‌است به نکاتی توجه کنید.

خانم‌ها همیشه حرف مشترک زیادی با هم دارند و این موضوع آنها را به هم نزدیک‌تر می‌کند اما وقتی همین دوستان مانند نوجوانان دبیرستانی خودشان را از بقیه جدا می‌کنند، با هم غذا می‌خورند، با هم حرف می‌زنند و. . . این موضوع می‌تواند در محیط کار دردسرهایی ایجاد کند. اما سؤال اینجاست که چطور باید در محیط کارتان تعادل ایجاد کنید؟

مرز ایجاد کنید

در محل کارتان به امور شخصی نپردازید. ای‌میل‌ها و اس‌ام‌اس‌ها را در محل کار نخوانید و خودتان را برای اتصال آنلاین محدود کنید. در این صورت مرزی بین کار و فعالیت‌های شخصی ایجاد می‌شود و کارها به‌واسطه انجام امور شخصی به تعویق نمی‌افتد.

با احتیاط گروه بازی کنید

همه ما وقتی دچار استرس می‌شویم ترجیح‌ می‌دهیم به جایی برویم که احساس امنیت داشته باشیم. در این شرایط خانم‌ها تمایل زیادی برای پیوستن به گروه دارند. باید بدانید که این یک واکنش آگاهانه نیست و فقط رجوع به الگویی است که امنیت را به همراه دارد.

در جمع‌های کاری زیاد دیده می‌شود که خانم‌ها وقت ناهار همگی دور هم غذا می‌خورند و درست مثل روزهایی که دانشگاه می‌رفتند، این عادت‌ها و دورهمی‌ها را تکرار می‌کنند. بیشتر خانم‌ها در محیط‌های کاری به دنبال این هستند که روزهای خوبی را کنار هم در محل کار بگذرانند و اگر فرصتی دست بدهد مدام به اتاق‌های هم سرک می‌کشند. حیطه کاری‌شان کامل باز است و گاهی حتی ای‌میل‌های مهم را قبل از ارسال با هم مرور و بررسی می‌کنند.

آنها وقت زیادی را به غیبت‌هایی در مورد اتفاقات محل کار و آدم‌های آن اختصاص می‌دهند اما واقعیت این است که هر کس برای خودش یک کتاب بزرگ است. این رفتارها برای ایجاد ارتباط صمیمی اهمیت دارد اما وقتی پای کارهای حرفه‌ای به میان می‌آید، مشکلاتی ایجاد می‌شود. در این شرایط به جای اینکه شما به عنوان یک فرد مستقل دیده شوید ممکن است مافوق‌تان شما را تنها یکی از اعضای گروه ببیند و این جایی است که می‌تواند برای شما خطرناک باشد. در این صورت احتمال دارد رئیس‌تان شما را فردی تصور کند که ریسک‌پذیر نیست.

این در حالی است که اگر توانایی‌های شخصی‌تان را به اثبات برسانید، می‌توانید در کارتان رشد و پیشرفت داشته باشید و از سوی رئیس ترفیع بگیرید. روسا افرادی هستند که رشد و کارکرد اجرایی را مد نظر قرار می‌دهند. پس در حال حاضر چطور باید دوستی‌های‌تان را نگه دارید و در عین حال روش کاری خودتان را داشته باشید؟

در رقابت راحت باشید

اگر خودتان را از دیگران جدا کنید، ممکن است گاهی اوقات با دوستان‌تان شاخ به شاخ شوید و هیچ چیز بدتر از این نیست که چنین حالت‌هایی در محیط کار به وجود بیاید. نباید به یکباره همه آنها را از دور خارج کنید بلکه باید با آنها رقابت کنید. این دیدگاه باعث پیشرفت هر دوی شما خواهد شد. در این شرایط شما هم نقطه اوج خود را پیدا خواهید کرد.

البته این حالت به این معنا نیست که شما باید به تنهایی کارها را پیش ببرید و از دیگر همکاران خانم‌تان اجتناب کنید. وضعیت ایده‌آل این است که همه افراد از هم حمایت کنند و جا را برای بیش از یک نفر در راس باز بگذارند اما اگر هر فردی به فکر منافع فردی باشد، مجبور است دیگری را پایین بکشد تا راحتی خودش تامین شود.

به موقع حرف بزنید

گاهی اوقات ممکن است در طول یک جلسه کاری ساکت بنشینید چون همکاران همان ایده‌هایی را مطرح کرده‌اند که شما در ذهن‌تان داشته‌اید اما این رفتار باعث می‌شود رئیس‌تان فکر کند شما هیچ ایده‌ای ندارید یا حتی بدتر از آن فکر کند اصلا فکرتان جای دیگری است.

خودتان را مجبور کنید که حرف بزنید. حواس‌تان باشد تا پایان جلسه صبر نکنید و یک جایی در اواسط جلسه فرصتی برای صحبت کردن به دست بیاورید. حتی اگر گفته شما تایید نکته‌ای است که فرد دیگری به آن اشاره کرده یا می‌خواهید از شخصی قدردانی کنید، باید این کار را به موقع انجام دهید. در جلسه بعد سعی کنید اولین نفری باشید که در جلسه شروع به صحبت می‌کند.

ارتباطات‌تان را توسعه دهید

هر وقت فرصت شد باید به‌طور مستقیم با رئیس‌تان کار کنید اما حواس‌تان باشد که تعامل با دیگر کارمندان بالادستی هم مهم است. حتی اگر قرار نیست به آنها گزارش کاری‌تان را ارئه دهید باز هم چنین ارتباطی اهمیت دارد. علاوه بر این ممکن است امکانی فراهم شود که بتوانید در جلسه‌ها یا بخش‌های استراتژیکی که قبلا حضور نداشتید، فعالیت کنید.

لازم نیست در جلسات رسمی شرکت کنید، به جای آن سراغ افراد بالا دستی بروید و همین‌طور که آنها در راهرو منتظر شروع جلسه هستند، با آنها حرف بزنید. قرار نیست سختش کنید. هر چه بیشتر به خودتان اجازه دهید سر صحبت را باز کنید و نسبت به افراد و کاری که انجام می‌دهند، کنجکاو باشید همان‌قدر روابط بیشتری خواهید داشت.

نیازی نیست خودتان را در دوستی‌ها غرق کنید. داشتن تنها یک دوست در همایش‌ها و ‌مهمانی‌های کاری کفایت می‌کند چون اگر وارد همایش شوید و کسی را نشناسید قطعا احساس ناراحتی خواهید کرد. به این ترتیب امنیت لازم را به دست می‌آورید اما همچنان در موقعیتی قرار دارید که افراد جدید را ملاقات می‌کنید.

نه بگویید

اگر یکی از همکاران‌تان که از قضا با او صمیمی‌ هم هستید در اوج برنامه‌های کاری به اتاق‌تان می‌آید و سر صحبت را باز می‌کند، بهترین کار این است که خیلی واضح و شفاف به او بگویید که کار دارید. پایبندی به برنامه کاری میزان تعهد شما را به سازمان نشان می‌دهد.

با همکارتان مثل دوقلو نباشید

یکی دیگر از نکاتی که باید به آن توجه داشته باشید این است که با یکی از همکاران بیشتر از همه صمیمی نشوید. درباره هر آنچه مربوط به ارتباطات است، فکر کنید. یکی از این موارد طرز لباس پوشیدن‌تان است. باید مطمئن باشید که تصویر کاملی از خودتان نشان می‌دهید.

علاوه بر این چند علامت دیگر وجود دارد که نشان می‌دهد شما و همکار‌تان کپی هم هستید و باید از این شباهت‌ها اجتناب کنید چرا که ممکن است دردسرهایی در محل کار برای‌تان ایجاد شود.

۱. جملات یکدیگر را کامل نکنید و باهم حرف نزنید.

۲. از یک فروشگاه لباس نخرید و مثل هم لباس نپوشید.

۳. مدام کنار هم نباشید و پشت سر بقیه حرف نزنید.

۴. گروه شخصی دونفره تشکیل ندهید و برای گروه‌تان اسم خاصی نگذارید.

۵. مدام از هم تعریف نکنید.

۶. علاقه‌مندی‌های همکارتان را با صدای بلند جار نزنید و اتفاقات ‌مهمانی و گردش‌های بیرون از محیط کاری را بلند بلند تعریف نکنید.

۷. تفریح را مهم‌تر از کار نشان ندهید.

۸. همیشه برای ناهار خوردن در کنار هم اصرار نکنید و گاهی اگر همکارتان مشغول کار است، بدون او غذا بخورید.