ورود آقایان به سینماها ممنوع

مروری بر آخرین ساخته بلند رامبد جوان

فرقی نمی‌کند که «رامبد جوان» در پشت دوربین باشد یا در جلوی آن، به‌هرحال فیلمی که نام رامبد جوان را همراه خود داشته باشد خنده‌دار است و ارزش این را دارد که ساعتی کوتاه از روزمان (به همراه مقدار کمی از پولمان) را برای آن صرف دیدن آن بکنیم. این مرتبه نوبت سومین و جدیدترین تجربه کارگردانی او پس از اسپاگتی در ۸ دقیقه (۱۳۸۳) و پسر آدم، دختر حوا (۱۳۸۸) در زمینه آثار بلند سینمایی است که به‌تازگی راهی سالن‌های سینمای کشور و همچنین شهر ما (مشهد) شده است. به همین بهانه در ادامه این نوشته به مرور برخی از ویژگی‌های آخرین اثر رامبد جوان و حواشی‌ که در طول ساخت و نمایش دامن‌گیر آن شد می‌پردازیم.

● ورود آقایان ممنوع

ماجرا در یک دبیرستان دخترانه غیرانتفاعی ممتاز اتفاق می‌افتد، جایی که هرساله شاگردانش جزو رکوردداران قبولی در کنکور سراسری و المپیادهای علمی هستند. از همان ابتدا برای بیننده روشن می‌شود که مدیر مدرسه (خانم دارابی با بازی ویشکا آسایش) خصوصیات رفتاری عجیب و غریبی دارد، از جنس مرد متنفر است و از دانش‌آموزانش هم می‌خواهد که مثل او فکر کنند؛ به همین جهت تابه‌حال اجازه نداده که پای هیچ معلم مردی هم به مدرسه باز بشود، تا جایی که با پیش آمدن وضع حمل زودهنگام معلم شیمی بچه‌های تیم المپیاد مدرسه، او به ‌اجبار اجازه می‌دهد تا اولین معلم مرد (آقای جبلی با بازی رضا عطاران) وارد مدرسه بشود که علی‌رغم تبحری که در تدریس شیمی دارد، ذاتا یک مرد دست و پاچلفتی است. در ادامه داستان، این مدیر ضد مرد متوجه می‌شود که یکی از شاگردان تیم المپیاد ازدواج کرده و او که هیچ اعتقادی به عشق و ازدواج ندارد، برخلاف نظر سایر مسئولان مدرسه، دختر مذکور را از تیم و مدرسه اخراج می‌کند و این آغاز ماجرایی است که شاگردان مدرسه آن را برعلیه مدیرشان آغاز می‌کنند؛ آن‌ها تصمیم می‌گیرند خانم مدیرشان را عاشق کنند و تنها گزینه در دسترس آن‌ها همین آقای جبلی است.

● اظهارنظرها یک فیلم موفق

برای یک فیلم موفق تعاریف متعددی وجود دارد چرا که معمولا هر فرهنگ و سلیقه‌ای فیلم موفق را باب میل خود تعریف می‌کند؛ برهمین اساس اگر ما هم بخواهیم فیلم موفق ایرانی را تعریف کنیم دچار مشکل می‌شویم، این مشکل هم از آن‌جا ناشی می‌شود که دست‌اندرکاران سینمایی کشور ما علاقه عجیبی به ساخت واژه‌ها و صفت‌های جدید دارند؛ یکی فیلم‌های «فاخر» را موفق می‌داند، یکی دیگر فیلم‌های «معناگرا» را، یک نفر روی فیلمی که در سینماهای کشور اکران می‌شود، صفت «مبتذل» می‌گذارد و یکی دیگر به فلان فیلم می‌گوید «کمدی سخیف» از همین رو ما هم نمی‌دانیم روی فیلم «ورود آقایان ممنوع» چه اسمی بگذاریم چون اعتقاد داریم که فیلم‌ها گویای همه چیز هستند و می‌توانند خود را معرفی کنند، از این رو نیازی به توضیح و تفسیر و اسم گذاری عده‌ای که در گوشه میدان نشسته‌اند ندارد.

اما با همه این توصیف‌ها می‌توان گفت که «ورود آقایان ممنوع» فیلم موفقی است چون قصه سرراستی دارد و مخاطبش را به زحمت نمی‌اندازد، که البته این موضوع با حضور «پیمان قاسم خانی» درمقام نویسنده فیلمنامه کاملا قابل پیش‌بینی بوده است. اگر نگاهی به کارنامه قاسم‌خانی بکنیم هیچ اثر ناموفقی در آن نمی‌بینیم، از «من زمین را دوست دارم» (۱۳۷۲) گرفته تا «سن‌پطرزبورگ» (۱۳۸۸)، کلیه آثاری که نوشتن فیلمنامه آن‌ها برعهده او بوده به کمترین هدفشان که خنداندن تماشاگر بوده است رسیده‌اند.

ازطرفی باید اعتراف کنیم که متأسفانه میزان فروش آثار سینمایی دلیل خوبی برای موفق دانستن یک اثر نیست چراکه این موضوع باعث شده است تا برخی فیلم‌سازان با تکیه بر فروش‌های میلیاردی، خود و فیلمشان را هم رده «چارلی چاپلین» تصویر کنند؛ با این حال میزان فروش فیلم می‌تواند تاحدودی نشان‌دهنده برقراری ارتباط موثر با مخاطب باشد و تا این لحظه که ما این مطلب را می‌نویسیم اطلاع داریم که ورود آقایان ممنوع در سه روز اول نمایشش در تهران و شهرستان‌ها فروش خود را به ۱۳۷ میلیون تومان رسانده است که با توجه به تعداد سینماهایی که در اختیار آن قرار داده شده، فروش قابل قبولی است.

● حواشی

فیلمنامه «ورود آقایان ممنوع» قرار بود به کارگردانی «مرضیه برومند» و تهیه کنندگی «منوچهر محمدی» ساخته شود اما خانم برومند با تغییراتی که در فیلم‌نامه ایجاد شد موافقت نکرد و از ادامه آن انصراف داد تا این‌که «منیژه حکمت» فیلمنامه را خرید و تصمیم گرفت فیلم را به تهیه‌کنندگی «علی سرتیپی» و کارگردانی «رامبد جوان» بسازد.

پیمان قاسم خانی گفته است که نوشتن فیلمنامه «ورود آقایان ممنوع» یک سال به طول انجامیده است.

خبرگزاری سینمای ایران پیش از آغاز نمایش فیلم به‌نقل از روابط عمومی موسسه فیلمیران (تهیه‌کننده و پخش‌کننده اثر) نوشته بود که در صورت موافقت شورای صنفی نمایش، «ورود آقایان ممنوع» در هفته اول نمایش تنها برای بانوان به نمایش درخواهد آمد، ادعایی که کمی بعدتر توسط تهیه کننده و مدیر شرکت فیلمیران (علی سرتیپی) به‌شدت تکذیب شد.

رامبد جوان از تعداد سینماهای اختصاص داده شده به فیلمش گلایه کرد و گفت: فیلم ما برای نمایش با ۲۵ سالن سینما قرارداد داشت، درحالی‌که فقط ۱۶ سالن در اختیار ما گذاشتند. او همچنین با اشاره به استقبال گسترده مردم طی دو روز اول نمایش فیلم از مردمی که مقابل سینماها آمدند و بلیت گیرشان نیامد، عذرخواهی کرد.

نویسنده: علی نیک‌فرجام