وهابیگری در بالکان

کنت موریسون هم اینک با پایان رونق اقتصادی شهر فضای ملال‌آوری دارد. خیابان‌های تنگ مرکزی شهر گرفتار ترافیک ناخوشایند و نامنظمی شده‌اند، اقتصاد حتی با معیارهای صربستان نیز …

کنت موریسون هم اینک با پایان رونق اقتصادی شهر فضای ملال‌آوری دارد. خیابان‌های تنگ مرکزی شهر گرفتار ترافیک ناخوشایند و نامنظمی شده‌اند، اقتصاد حتی با معیارهای صربستان نیز تا حدود زیادی راکد شده است. بسیاری از صنایع محلی که کالاهایی با کیفیتی تولید می‌کردند هم اکنون نمی‌توانند تحت شرایط اقتصادی جدید سرپا بمانند ولی محصولات تولیدی تنها چیزهایی نبودند که در طول دهه ۱۹۹۰ تجارت می‌شدند. تجارت سیگار، اسلحه و مواد مخدر نیز رونق یافته بود و میراث آن همچنان باقی مانده است. متاسفانه شهر با مشکل مواد مخدر روبروست و شمار زیاد معتادان هروئین به راحتی قابل مشاهده است. نبود فرصت‌های کار به طغیان جوانان می‌انجامد- و بسیاری از آنان به جرم و جنایت، مواد مخدر و گاه به افراط‌گرایی مذهبی روی می‌آورند.

وهابی‌ها در سال ۱۹۹۷ در نووی بازار سندژاک ظهور کردند ولی تنها پس از سقوط میلوشوویچ در اکتبر ۲۰۰۰ شروع به فعالیت نمودند. اغلب فعالیت‌های آنان شامل اقدامات مدنی همچون پاکسازی فضای عمومی یا ارائه کمک به معتادان مواد مخدر می‌شد. در واقع در سندژاک همزیستی‌ای بین معضل بومی مواد مخدر و افراطی گرایی دینی وجود دارد و این امر گروه‌های خارج از منطقه را در بر می‌گیرد. طبق گزارش گروه بین‌المللی بحران، حافظ سلیمان بلغاری ( امام جماعت مسجد سفید در سارایوو) با برنامه توان بخشی معتادان مواد مخدر در سارایوو ارتباط داشت. بسیاری از معتادان سندژاک تحت درمان قرار می‌گرفتند ولی به محض خروج از برنامه توان بخشی لباس وهابی‌ها را پوشیده و به جرگه هواداران بنیادگرایی اسلامی می‌پیوستند.

علاوه بر این گروه بین‌المللی بحران، در سال ۲۰۰۵ گزارش داد که بودجه مالی جنبش وهابیگری در بوسنی از طریق سارایوو تامین می‌شد و آن هم به نوبه خود این را از موسسات خیریه سعودی که ازطریق وین و بوسنیایی‌های آواره در سوئد، اتریش و انگلیس اقدام می‌کردند دریافت می‌نمود. با این حال پژوهشگران برای کسب اطلاعات دقیق راجع به توزیع‌کمک‌ها و منابع آنها همواره با مشکل مواجه بوده‌اند. شهروندان نووی بازار در پاییز ۲۰۰۲ به‌طور کامل از حضور وهابی‌ها آگاه شدند. در آن موقع گروه اندکی از وهابیون در مقابل دانشگاه اعلامیه‌ای توزیع نموده و از مردم خواستند که به همسایگان مسیحی‌شان هدیه کریسمس ندهند و نیز در مراسم دینی مسیحی شرکت نمایند . دیگر اقدامات آنان عبارت بودند از : - به هم زدن یک کنسرت موسیقی در نووی بازار که توسط گروه بالکانیکا اجرا می‌شد زیرا از نظر وهابی‌ها آنان کار شیطانی انجام می‌دادند؛ ایجاد اختلال در سخنرانی‌های مساجد محلی و به تعطیلی کشاندن برنامه هشدار دهنده ایدز و ترویج سلامت رفتار جنسی.

زیرا طبق استدلال‌ وهابی‌ها برنامه‌های مذکور بی‌بند و باری را اشاعه می‌داد. این تحولات در فوریه ۲۰۰۶ جدی‌تر شد. در این زمان شماری از وهابیون ( همانند دیگر جاهای اروپا) تظاهرات خشونت آ‌میزی را در اعتراض به انتشار کاریکاتورهای پیامبر اسلام در یک روزنامه دانمارکی برگزار نمودند. درنووی بازار پرچم‌های اسرائیل و دانمارک به آتش کشیده شدند. درماه نوامبر در مسجد عرب نووی بازار درگیری‌هایی رخ داد و در طی آن عزت فیض الجنین یکی از حامیان معمر زکورویچ مفتی منطقه به سوی دو تن از وهابی‌ها تیر‌اندازی نمود. این حوادث قدرت فزاینده وهابیون و نارضایتی جامعه مسلمانان از حضور آنان را بازتاب می‌داد و بویژه نشانی از شکاف ایجاد شده ما بین حامیان مفتی سندژاک یعنی معمرزکورویچ و وهابی‌ها