ایستاده با مد

دیگر لازم نیست هفت تیر و میدان ولیعصر و شهرك غرب را بالا پایین كنی برای پیدا كردن چند مدل جدید این جا تا دلت بخواهد مدل وجود دارد با چاشنی برازنده یك بانوی ایرانی

پاریس، میلان،ریودوژانیرو، لندن، نیویورك؟ هیچ كدام. این بار تهران است كه تبدیل شده به جایی برای «سان» دیدن از فشن پوش های شهر.

دیگر لازم نیست هفت تیر و میدان ولیعصر و شهرك غرب را بالا پایین كنی برای پیدا كردن چند مدل جدید. این جا تا دلت بخواهد مدل وجود دارد با چاشنی برازنده یك بانوی ایرانی.

سالن بزرگ شو كمی تاریك است. پروژكتورهای نورانی و رقصان سكو یا به اصطلاح cat walk روشن است. از پشت دكور شاپركانی صورتی رنگ، دخترانی با اندام كشیده و لباس‌هایی كاملا جدید و خوش رنگ و لعاب، یكی یكی وارد می‌شوند.

قدم‌های‌شان با موزیك ملایم صحنه، استیل جذابی به هیبت این مانكن‌ها بخشیده است. دختركان در بدو ورود به cat walk ابتدا با توقفی كوتاه نمایی كلی از لباس را به تماشاگران ارایه می‌دهند.انگار دارند از زیر طاق نصرت می‌گذرند. سپس با قدم‌هایی آرام، به سمت جلوی سكو می‌آیند یا به اصطلاح «دفیله» می‌روند. جلوی سكو، با مكثی چند ثانیه‌ای می‌ایستند و نمایش خود را از لباس كامل می‌كنند، دست به كمر.

دكور حریر صورتی به cat walk سفید جلوه خاصی داده است. اولین مانكن، با مانتوی خوش دوختی ظاهر می‌شود. حاشیه‌های پایین مانتو با بته‌جقه تزیین شده و سر دست‌هایش هم به رنگ سبز یشمی با رنگ شلوار و شال هماهنگ شده است. مانكن دوم، ژیله قرمز رنگ بلندی به تن دارد و آن را با دامن مشكی به تن كرده است. یكی از دختر‌ها با جلیقه بلندی كه آن را روی سارافون پوشیده، جذاب‌تر از بقیه به نظر می‌رسد. بعضی از مانتو‌ها را فقط باید با چكمه بلند پوشید تا خودش را نشان دهد. یكی از مانتو‌ها دو تكه است و رنگ‌های شادی در آن به كار رفته. مانكن بلندقامتی، مانتوی راحتی زیبایی از كتان پوشیده و از همان پارچه، كیف شیكی را دور گردنش انداخته است.مانتو‌ها در هر طرح و رنگی، طراحی و دوخته شده است.

طرح چادر‌ها هم جالب است. خصوصیت مشترك تمام این چادر‌ها، حالت شنل مانند آن‌هاست، جوری كه به راحتی از سر نمی‌افتد و مانكن آن‌ها را مثل لباس یا مانتو می‌پوشد. در سالن جای سوزن انداختن نیست. دوربین به دست‌ها هیچ فرصتی را از دست نمی‌دهند. یكی از چادر‌ها كلاه دارد و مانكن زیر كلاه یك شال یا روسری با رنگ مخالف سرش كرده است. چادر‌ دیگری، آستین دوردوزی شده‌ دارد كه با طرح‌های متداول در چادر‌های ایرانی یك كم توفیر دارد. ۶۰ مانتو و پنج چادر. یكی از یكی زیباتر چشم ها را به دنبال خود می‌كشند.

● بعد از ۵ سال

۳۰ دختر بلند قامت در اتاق پرو پشت صحنه در تكاپوی پوشیدن لباس برای دفیله هستند.

از یكی از دختران كه مانتوی سنگین و رسمی پوشیده می‌پرسم: «حاضری با این مانتو بیرون بروی؟» با خنده‌ای زیركانه می‌گوید: «نه!» اشاره می‌كند كه نسل جوان امروز به دنبال رنگ‌های شاد و لباس‌های راحت و اسپرت است. این لباس‌ها در عین این كه زیباست، رسمی و مجلسی است. تعدادی از مانتوها كه بر مبنای سلیقه جوانان دوخته شده، برگ برنده این شو‌های لباس است.

طراحان جوان در پوشیدن لباس و بستن شال و روسری، به مانكن‌ها كمك می‌كنند. مثل فضا نوردی كه چند دقیقه مانده به پرتاب سفینه‌اش. این‌ها دانشجویان رشته طراحی لباس از دانشگاه‌های مختلف تهران هستند كه زیرنظر «فروزان شاه كوپا» كارگردان این شوی لباس فعالیت می‌كنند.

شاه كوپا، طراح لباس و مدرس دانشگاه الزهرا در رشته طراحی است. او با برگزاری ۲۵ شوی زنده لباس بر اساس استاندارد‌های فرانسه و ایتالیا یكی از موفق‌ترین زنان مجری در این مدل جشنواره‌هاست.

او كه با جمع آوری ۳۰ دختر جوان كه ۱۰ نفر آن‌ها كاملا حرفه‌ای هستند، گروه ثابتی را در جشنواره «زنان سرزمین من» تشكیل داده، می‌گوید: «رشته modeling سال‌هاست كه در دانشگاه‌های دنیا تدریس می‌شود. من از طریق آموزش مكاتبه‌ای با آن‌ها در تماسم، تا در جریان آخرین متد‌های شو‌ی لباس قرار بگیرم.»

بعد هم می‌گوید: «بعضی از مانكن‌ها پنج سال است كه با من كار می‌كنند. هرچند حجم زیاد لباس‌های طراحی شده در این دوره باعث شد، تعدادی مانكن استخدام كنم و به آن‌ها آموزش دهم، اما به طور كلی این دختران در راه رفتن یا همان دفیله، كمتر از مانكن‌های جورجیو آرمانی و ورساچه و والنتینو نیستند. استاندارد قد مانكن‌ها ۱۷۵ سانت است و مانكن‌های ما بین ۱۷۰ تا ۱۸۰ سانت قد دارند.

● دفیله ریلی

ردیف اول صندلی‌های سالن، در قرق مهمانان خارجی از جمله همسران سفرای خارجی و تعدادی طراح و كارگردان شوی لباس است. آن‌چه آن‌ها به عنوان لباس رسمی و مانتو بر تن دارند، برگرفته از مدل‌های ایرانی اسلامی در بازار ایران است. «كریستینا شیمل»، بانوی جوانی از كشور آلمان، این شو را نمونه بدیعی در شو‌های رایج دنیا عنوان می‌كند:

«دلم می‌خواست بعضی از مانتو‌ها تن من بود. به نظرم فشن بسیار جالبی است و چه خوب كه سال آینده شوی بین‌المللی آن هم برگزار ‌شود. امیدوارم آن موقع در ایران باشم.»

حالا نوبت آخرین مرحله از این شوی لباس است. حاضران سرگرم سان دیدن هستند. ۳۰ مدل جوان به ترتیب در دفیله ریلی، با گلچینی از بهترین لباس‌ها پشت سرهم و با فواصل مشخص وارد cat walk می‌شوند.این نمایش آخر، بهترین نمایش این شو است.

بدون شك نمی‌توان برگزاری چنین شوی ابتدایی‌ای را با باشكوه‌ترین فشن‌های خارجی با آن مانكن‌ها و نورهای رقصان و cat walk شیشه‌ای مقایسه كرد، اما آن‌قدر تمهیدات و امكانات در كشوری مثل ایران كه قرار است ایده دهنده و طراح لباس اسلامی زنان باشد وجود دارد كه از این شوها بیشتر از این انتظار برود. اگر دومین دوره جشنواره زنان سرزمین من بیشتر از آن كه یك مزون‌دار مایه‌دار بالاشهری باشد، حاصل ایده چند طراح جوان خوش ذوق است. همان‌طور كه آن مانكن جوان گفت حتی خود مانكن‌ها مایل به پوشیدن بسیاری از این لباس‌ها نیستند، چه رسد به زنان سرزمین ما!

سعیده امین