یادبود بوكسور مقتدر و مهربان رفت

ماكس شملینگ بوكسور معروف آلمانی كه یك هفته پیش در ۹۹ سالگی درگذشت, دوست داشت قهرمان سنگین وزن جهان شود و نه این كه به عنوان نماد برتری «نازی ها» محسوب گردد

با این كه او جو لویی بزرگ را ناك اوت كرد اما او همانی نبود كه آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی اصرار داشت به عنوان یك قدرت برتر «نازی» به جهانیان بشناساند و او را سوپرمن ژرمن بنامد.برعكس، شملینگ كه دو نبرد بسیار سیاسی و پرحاشیه را در رینگ بوكس در آستانه جنگ جهانی دوم تجربه كرد، روزی چند جوان را در خانه اش در برلین ماوا داد تا آنها به چنگ نازی های قاتل نیفتند. او حتی به كسانی كه به مرگ در كمپ های زندانیان جنگ محكوم شده بودند، در راه فرار از آن جا یاری رساند. شملینگ همیشه می گفت كه از یك چیز بیشتر از هر نكته ای بدش می آید و آن را خودش چنین توصیف می كرد: «دوست ندارم بگویند كه من یك ورزشكار بزرگ بودم اما ویژگی های انسانی نداشتم، این بیش از هر چیزی برای من دردآور و غیرقابل تحمل بود.»

بهتر است شملینگ در قبرش آرام بخوابد، زیرا در روزهای اندكی كه از مرگش گذشته هر پیامی كه برای او رسیده، تایید و تجلیلی بر صفات انسانی او است. وقتی پیكارهای او با جو لویی برپا می شد، حزب نازی تا توانست روی آن تبلیغ كرد تا از آن وسیله ای برای كوبیدن مخالفان خود بسازد و «برتری ادعایی» نازی ها را نشان بدهد. اما شملینگ را در دهه های اخیر در آلمان بیشتر به خاطر طبیعت مهربانش پاس می داشتند. رئیس جمهوری آلمان او را مظهر انسانیت نامیده بود و میشائیل شوماخر مطرح ترین ورزشكار فعلی آلمان و قهرمان ۷ دوره رقابت های اتومبیلرانی «فرمول یك» جهان نیز او را مردی توصیف كرده بود كه «با اصول اش زیسته بود». حقیقت نیز آن بود كه آن بوكسور پرصلابت و بیرحم دهه های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ در دهه های بعدی و از طریق بنیاد خود به هزاران نیازمند و مردمان پیر یاری رساند تا زندگی بهتری داشته باشند. او حتی قسمتی از پول مراسم به خاك سپاری جو لویی را در سال ۱۹۸۱ پرداخته بود. زمان چه زود می گذرد.