فقط با یک تلفن

تنها نشستی و فکر می کنی. نمی دونی چرا یه مرتبه این همه دلتنگی بهت هجوم آورده. دلت می خواد حالت خوب شه ولی هر کاری می کنی بدتر می شه. یاد هر چی میفتی دلت بیشتر می گیره. احساس می کنی نفست …

تنها نشستی و فکر می کنی. نمی دونی چرا یه مرتبه این همه دلتنگی بهت هجوم آورده. دلت می خواد حالت خوب شه ولی هر کاری می کنی بدتر می شه. یاد هر چی میفتی دلت بیشتر می گیره. احساس می کنی نفست تنگ شده و بالا نمی یاد. همه چیزایی که برات خوب و شادی آور بودن حالا دیگه خاکستری ین. می دونی هنوز هم اونا خوبن ولی انگار گیرنده هات از کار افتادن و دیگه ازشون لذت نمی بری. بهت می گن به چیزای مثبت فکر کن ولی چیزای مثبتم حالتو خوب نمی کنن چون اونام خاکستری شدن. می خوای از خودت و این احساساتت فرار کنی ولی هر طرف میری خودتی و خودت. کتاب می خونی ولی نمی دونی اصلا چی داری می خونی. هر خط کتاب بیشتر یادآور دلتنگیاته. از خونه میری بیرون قدم بزنی ولی هر جا که پا می ذاری خاطره ای، فکری چیزی هست که بازم دل تنگیاتو یادت میاره.گاهی اشکت سرازیر می شه گاهی دلت شور می زنه. با خودت می گی نکنه اینجوری بمونم و دیگه نتونم مثل سابق بشم. اون وقته که دلت بیشتر شور می زنه. به هر کی زنگ می زنی که شاید از شر این حالت خلاص شی هیچکس نمی دونه چی می گی. یادت میفته گاهیم تو اونارو درک نکردی. گوشیو می ذاری و بازم حالت خوب نیست.می گی شایدم چون بعد از ظهر جمعه است دلم گرفته. یا اینکه چون دلم برای فلانی تنگ شده یا بهمانی با من دعواش شده یا... اینجوری شدم پس چیز مهمی نیست و خوب می شم. ولی بازم خوب نمی شی. اصلا چیزایی که به نظرت خوب بودن یا سرگرمت می کردن دیگه اون حالت رو برات ندارن.

صدای زنگ تلفن میاد. گوشی رو ور می داری و...همونی که دلت براش تنگ شده بود...یا همونی که باهاش بحثت شده بود خلاصه یکی که خیلی دوستش داری بهت میگه سلام!

بعد از نیم ساعت که گوشیو میذاری هنوز داری لبخند میزنی. همه چی دوباره رنگی می شه. انگار هوا پاک تر شده یا خورشید درخشش بیشتری پیدا کرده. به هر کی فکر می کنی یاد خوبیاش میفتی و می بینی چقدر دوستش داری. یه دنیا برنامه برای فردات می چینی. تصمیم می گیری یه کم ورزش کنی و بعدشم یه فیلم خوب ببینی.برای خودت چای می ذاری و زیر لب با خودت یه ترانه شادو زمزمه می کنی...

نویسنده : نادره پیشداد