آمار کودک آزاری

۵۶ درصد از کودکان آزاردیده دختران و ۴۴ درصد پسران هستند ۴۴ درصد از موارد کودک آزاری توسط پدارن و ۱۲ درصد توسط مادران صورت می گیرد بیش از ۷۸ درصد از موارد کودک آزاری به شکل جسمانی است ۵ درصد از موارد آزارها سوء استفاده جنسی از کودکان است

۵۶ درصد از کودکان آزاردیده دختران و ۴۴ درصد پسران هستند.۴۴ درصد از موارد کودک آزاری توسط پدارن و ۱۲ درصد توسط مادران صورت می گیرد.بیش از ۷۸ درصد از موارد کودک آزاری به شکل جسمانی است.۵ درصد از موارد آزارها سوء استفاده جنسی از کودکان است.

●وضع اضطراری

کارشناسان حقوق کودک در ایران می گویند علت اصلی بروز کودک آزاری، غفلت و کم توجهی والدین و جامعه به کودک است. عواملی مانند ناآگاهی والدین از رفتار درست با فرزندان، بیکاری، اعتیاد و مشکلات خانوادگی از مهمترین عوامل بروز و شیوع گسترده این معضل اجتماعی در ایران عنوان شده اند.

بر اساس آمار، تنها در سال گذشته (سال۸۴ ) ، ۸۰۰۰ خشونت خانگی ثبت شده که ۱۰۰۰ مورد آن کودک آزاری بوده است. در مهر ماه سال ۸۴ مدیر کل امور اجتماعی وزارت ارشاد اعلام کرد کودک آزاری به مرحله "اضطرار" رسیده است.

از سوی دیگر، پژوهشی که بر روی ۵۸۵ "کودک کار" خیابانی در گروه سنی ۶ تا ۱۸ سال و به منظور اطلاع از وضعیت زندگی این کودکان صورت گرفته، بیانگر این واقعیت است که بیش از ۵۰ درصد این کودکان توسط اعضای خانواده و یا صاحبان کار خود، در محل کار مورد سوء استفاده جنسی قرار می گیرند.

●خشونت قابل پیشگیری است

خشونت غیرقابل اجتناب نیست بلکه تقریبا همیشه قابل پیش بینی و پیشگیری است. بسیاری از این عوامل را می تواند محدود کرد. دولت ها، سازمان های غیر دولتی و مردم می توانند با پیگیری حقوق کودکان، خشونت علیه آنها را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهند.

بسیاری از کودکان و نوجوانان در جلسات مشاوره گفته اند که از درد دل با بزرگترها واهمه دارند و بر این باورند که آشکار کردن مشکلاتشان با بزرگترها وضع را بدتر خواهد کرد. رفتار رسمی مشاوران و مسئولان در برخورد با کودکان و نوجوانان آسیب دیده هم آنها را وحشت زده می کند. آنها همچنین از بدقولی برخی بزرگترها در رسیدگی به نگرانی آنها به شدت احساس سرخوردگی و یاس می کنند.

●عوامل مختلف بروز خشونت

تحقیقات علمی نشان داده است که عوامل مختلفی باعث بروز خشونت می شود. مسائل اقتصادی، عرف فرهنگی، تقسیم بندی جنسیتی جامعه، بدسرپرستی خانواده، سن، ناهنجاری روانی و شخصیتی، اعتیاد، گذشته ای خشونت آمیز از جمله این عوامل هستند. فرسودگی نسل جوان و رشد فزاینده کودکان، جوانان و نوجوانان جامعه ایرانی یک پدیده محض نیست که برای درمان ان باید متوسل به کارشناسان اجتماعی و روانشناسی شد بلکه باید باید از ریشه تبدیل نمود. بعبارت دیگر باید والیدن را ابتدا تعلیم و تربیت کرد تا در اثر علمکرد صحیح بتوان فرزندانی را به جامعه تحویل داد که بدون مشکلاتی چون پرخاشگر و متهاجم، بی احساس و بی تفاوت، خود آزار، دیگر آزار، تنفر از خود، کم کار در دروس یا وسواس زیاد در انجام تکلیف و افسرده باشند.

امروز نقش شما بعنوان یک فرد ساختن آینده ای روشن چیست؟ اگر پدر و یا مادر هستید چگونه با فرزندان خود رفتار می کنید؟ اگر مجرد هستید و در فکر ازدواج چقدر در این مورد تفکر کرده اید و آموخته اید؟ اگر نوجوان هستید چگونه یا این مسائل روبرو می گردید و به آن پاسخ می دهید؟

بیاد داشته باشید زندگی یک اتقاف محض و یا طی دورانی از پیش تعیین شده نیست که هر کس در آن بدون حق انتخاب زیست کند بلکه این انتخاب های ماست که امورز و فردای ما را می سازد.