آموزش به کودک اوتیسم را جدی بگیریم

اوتیسم بیماری است که با اختلالات شناختی همراه است و فرد در برقراری ارتباط و واکنش‌های اجتماعی با مشکل مواجه می‌شود. و نکته ناراحت کننده این است که آمار ابتلای این بیماری در …

اوتیسم بیماری است که با اختلالات شناختی همراه است و فرد در برقراری ارتباط و واکنش‌های اجتماعی با مشکل مواجه می‌شود. و نکته ناراحت کننده این است که آمار ابتلای این بیماری در جهان رو به افزایش است.

- اغلب این کودکان در بدو تولد نرمال می‌باشند و تا ۲ سالگی آثاری از وجود این بیماری بروز نمی‌کند.

- پس از ۲ سالگی ارتباط اجتماعی این کودکان مختل و یا کاملاً قطع می‌شود. کودکی که تا قبل از بروز بیماری حتی نام پدر یا مادر را بر زبان می‌آورده است، نه تنها دیگر صحبت نمی‌کند (چون تمایلی به صحبت کردن ندارد) بلکه پدر و مادر خود را به چشم اشیا می‌بینند. هرگز در نبود مادر یا پدر گریه نمی‌کنند، در غذا خوردن بسیار بی توجه هستند، گاهی پرخاشگر بوده و صرفاً اعمال را که به آن علاقه دارند انجام می‌دهند.

- گاهی مشاهده می‌شود که ساعتها یک گوشه می‌نشینند و ساعتها با انگشتان دستشان بازی می‌کنند. این کودکان بازی با اشیا را بر بازی با انسان و حتی کودک هم سن خود ترجیح می‌دهند ، آنها تمایلی برای داشتن ارتباط با دنیای بیرون ندارند و به همین دلیل کودک اوتیسم را کودک در خودمانده نیز می‌گویند.

- یکی از روشهای درمانی مورد استفاده برای این کودکان در ایران کار درمانی می‌باشد. به نحوی که مربی کودک را مجبور می‌کند کارهایی از قبیل بستن دکمه‌ها، متصل کردن خطوط به یکدیگر، دوختن بادمجان!، مشخص کردن میوه‌ها، در جا پریدن و... انجام دهد.

- تاکید روان شناسان این است که روشهای درمانی به صورت تمام وقت و ۲۴ ساعته انجام می‌شود. به نحوی که کودک در ۳ شیفت با سه مربی (که حداقل یکی از آنها تخصص در گفتاردرمانی دارد) به سر می‌برد که البته این در ایران به علت هزینه بالا قابل انجام نمی‌باشد. اما نکته مهم این است که کودک اوتیسم را نباید کنار گذاشت و از او ناامید شد بلکه هر مقدار که ممکن است باید او را تحت آموزش قرار داد. کودکان اوتیسم می‌توانند تحت آموزش در سیستم آموزشی کودکان استثنایی قرار بگیرند این کودکان باید با مربیان خاص و در مدارس ویژه آموزش‌های لازم را دریافت کنند خوشبختانه چند سالی است که نگاه آموزش و پرورش استثنایی متوجه این مهم شده است و شاهد تشکیل مدرسه اوتیسم و جداسازی انها از سایر کودکان استثنایی هستیم. اگرچه این جداسازی بطور جدی در سیستم آموزشی همه کشور انجام نمی‌شود اما امید است با افزایش آگاهی والدین از شرایط کودک ، تربیت مربیان ویژه کودک اوتیسم ، آموزش به کودک اوتیسم بیش از پیش جدی گرفته شود.

نویسنده : فرزانه پارسایی