تو این خونه خودت شاهی, داری سرباز کی می شی

۱۰ نکته درباره اهمیت تناسب فرهنگی در ازدواج

فرهنگ و ارزش های مورد قبول همسران نقش مهمی در زندگی مشترک آنها دارد. در این مطلب خصوصیات گوناگون فرهنگی موثر بر ازدواج را مورد بحث قرار می دهیم...

در این مبحث قصد نداریم موضوع را از جنبه آسیب‌شناسی آن بررسی کنیم، بلکه می‌خواهیم به نکته‌هایی اشاره کنیم تا قبل از اقدام به ازدواج با بینش و آگاهی لازم به چنین امر خطیری مبادرت شود.

۱. گاهی پسران و دختران تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند و این تفاوت‌ها را دیگران نیز به آنها گوشزد می‌کنند اما با وجود همه اینها، دوست دارند چشمانشان را روی تفاوت‌ها ببندند و ازدواج کنند اما عشق به فرهنگ و دیدگاه‌های همسر تا ابد باقی نخواهدماند. این عشق از بروز اختلاف‌ها جلوگیری نمی‌کند و باورها، اعتقادها و هیجان‌های انسان غیرقابل تغییرند.

۲. اینکه تصور کنید همسرتان به خاطر عشق به شما و نفوذ‌پذیر‌ی‌تان رفتار و عقایدش را در درازمدت تغییر می‌دهد، غلط است البته تغییرات اندکی رخ خواهد داد زیرا زن و مرد از یکدیگر تاثیر می‌گیرند اما مشکل اساسی وقتی است که یکی از طرفین بخواهد به شکل فعال روی دیگری تاثیر گذارد و او را تغییر دهد. آن وقت است که ناخودآگاه مقاومت ایجاد و دردسر شروع می‌شود. همسرتان را همان‌گونه که هست باید بپذیرید. متاسفانه در فرهنگ ایرانی پذیرش آموزش داده نمی‌شود و فرهنگ تحمل را می‌آموزیم (اگر شبیه تو نیست تحمل کن)، فرهنگ تحمل فرهنگی است که نهایتا به درگیری و مبارزه ختم می‌شود و بین زن و مرد فاصله ایجاد می‌کند.

۳. برخی مردان و زنان آگاهی کاملی از تفاوت‌ها دارند و می‌دانند در بعضی از حیطه‌های مهم با هم اختلاف سلیقه دارند اما جرأت پرداختن و موشکافی موضوع را ندارند و فقط با خود این جمله را تکرار می‌کنند که ان‌شاء‌ا... آنچه که من دوست دارم، اتفاق می‌افتد. مثل پسری که به زندگی با مادرش بعد از ازدواج (زیر یک سقف) ادامه خواهد داد، دختر نیز اعتراض کرده و پسر می‌گوید حال ببینم چه می‌شود. سعی کنید به همه مسایل و واقعیت‌های زندگی جدی نگاه کنید و از آنها به راحتی نگذرید.

۴. گاهی مرد یا زن از پاسخ به بعضی از سوال‌ها طفره می‌روند، بحث را به بیراهه می‌کشانند یا با طنز موضوع را به پایان می‌رسانند. مثلا نحوه رفت‌وآمد با خانواده طرف مقابل، نحوه خرج کردن پولی که هر دو درمی‌آورند یا حق کار کردن زن. با مشاهده چنین جواب‌هایی از سوی طرف مقابلتان، هرگز به آسانی از آن نگذرید و به‌طور جدی از او بخواهید در این باره صحبت کند.

۵. فرهنگ گذراندن اوقات فراغت و تفریح خانواده‌ها با هم تفاوت دارد. خانواده‌ای در روز تعطیل و اوقات فراغت در خانه‌ می‌مانند هر کس به اتاق خودش می‌رود و مطالعه یا موسیقی گوش می‌کند و خانواده‌ای دیگر دوست دارند به کشور دیگری بروند و اوقات بگذرانند و... در تعطیلات زن و مرد بیشتر در کنار هم هستند بنابراین مهم است که سرگرمی‌ها و تفریح‌ها به هم شبیه باشند.

۶. حیطه بحث‌برانگیز دیگر، داشتن یا نداشتن فرزند است. لازم است دختر و پسر درباره بچه‌دار شدن یا نشدن، زمان آن و حتی تعداد فرزندان با هم صحبت کنند تا کمتر دچار مشکل شوند.

۷. اگر زن و مرد از دو قوم یا دو ملیت مختلف قصد دارند با هم ازدواج کنند، حتما باید هر دو به یک زبان مشترک مسلط باشند زیرا در غیر این صورت احساسات، افکار درونی، ارتباط کلامی و فکری‌شان قطع خواهد شد و هر دو آسیب خواهند دید.

۸. وقتی فرهنگ متفاوت است، رفتار اقتصادی هم تفاوت خواهد داشت. برای خانواده‌ای ممکن است نگهداری و ذخیره پول برای روز مبادا از صرف هزینه‌های لوکس و سفرهای پرهزینه خیلی مهم‌تر باشد اما در خانواده‌ای دیگر پول فقط صرف تفریح و لباس می‌شود. نباید از بیان نگرش فرهنگی به مسایل مالی هراسی داشت.

۹. در غرب، ازدواج دو نفر خیلی راحت‌تر از ما شرقی‌ها صورت می‌گیرد. زن و مرد یکی از استرالیا و دیگری از آمریکا هر کدام یک چمدان می‌‌بندند، به فرانسه مهاجرت و با هم ازدواج می‌کنند و رضایت والدین هم اصلا مطرح نیست ولی در فرهنگ ما این موضوع نباید نادیده گرفته شود. رضایت پدر و مادر اصل بسیار مهمی است به خصوص اگر قرار است دو نفر با فرهنگ‌های مختلف با هم وصلت کنند. باید تلاش کرد رابطه خوبی بین خانواده‌ها برقرار شود. راضی نبودن خانواده ها می‌تواند به راحتی ازدواج را به نابودی بکشد.

۱۰. دختران و پسران جوانی که به شدت به خانواده پدر و مادر وابسته هستند و قصد دارند در دل خانواده‌های خود خانواده کوچکی تشکیل دهند، در واقع هنوز به بلوغ عاطفی نرسیده‌اند و اغلب دیده می‌شود با بروز کوچک‌ترین اختلافی، دختر یا پسر با خانواده‌شان علیه طرف مقابل متحد می‌شوند تا بتوانند به هدف مطلوب برسند. مهم آن است که زن و شوهر در همه مواقع کنار هم باشند و در سختی‌ها به کمک یکدیگر بشتابند و از هم حمایت کنند.

دکتر سامرند سلیمی

روان‌پزشک و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران