سرود كهف

ای نفس مطمئنه! فدای تو، زینبت
مثل دو چوب خشك به هم می‏خورد لبت
آیا هلال وقت كمالت رسیده بود؟
كردی خسوف در بر چشمان زینبت
باز از سرود كهف بخوان تا كه بشنوم
بر روی نی، تلاوت قرآن …

ای نفس مطمئنه! فدای تو، زینبت

مثل دو چوب خشك به هم می‏خورد لبت

آیا هلال وقت كمالت رسیده بود؟

كردی خسوف در بر چشمان زینبت

باز از سرود كهف بخوان تا كه بشنوم

بر روی نی، تلاوت قرآن هر شبت

از دل نمی‏روی و دلم می‏بری ز دست

ای عشق جانگداز! بگو چیست مذهبت؟

ای جسم پرستاره! به صحرا دگر مخواب

محمل‏نشین شده است در این كوفه، كوكبت

افتاد تا عَلَم ز كف ساقی حرم

بر دوش می‏كشم، عَلَم سرخ مكتبت

زكریا تفعلی