داستان نویسی و فیلم نامه نویسی

امیدوارم این مطلب ساده ترین راه روش برای نویسنده شدن شما باشد بدون شک ساده تر و آسان تر از این, راهی نیست

هستند کسانی که علاقه به داستان نویسی یا فیلم نامه نویسی دارند، اما نمی دانند از کجا شروع کنند، تا بتوانند بنویسیند. برخی هم هستند که هیچ علاقه ای ندارند و دلشان می خواهد که از این هنر بهره ای ببرند. داستان و فیلم نامه نویسی بیش از آن چیزی که فکرش را بکنید ساده است، فقط کافی است یک سری نکات ساده را رعایت کنید تا بتوانید قوه ی تخیل را در خود بارور کنید. البته فعال شدن قوه ی تخیل استارت ماجرای داستان و فیلم نامه نویسی است. لازم است که چارچوب داستان و فیلم نامه نویسی را هم بدانید. حال در اینجا پله پله شما را با برخی مواردی که می توانند از شما یک داستان نویس یا فیلم نامه نویس بسازند، را بیان می کنیم.

۱- خواندن داستان و فیلم نامه ها :

اولین پله برای جریان پیدا کردن در راه نویسندگی، خواندن داستان ها و فیلم نامه ها می باشد. بدون این که هیچ برداشتی داشته باشید، یک داستان یا فیلم نامه را بردارید و شروع به خواندن کنید. سعی کنید این خواندن همراه با تجسم داستان در ذهن خود باشد و داستان یا فیلم نامه ای را که می خوانید، در پرده ی ذهن و تخیل خود به تصویر بکشید.

اکنون با تمام شدن داستان و فیلم نامه، به ایده هایی که در ذهن و تخیل شما فعال می شوند، اجازه بدهید خود را نمایان کنند و اگر طالب نوشتن این ایده ها بودید، آن ها را بدون درنگ بنویسید.

شاید در بار اول داستان و فیلم نامه خوانی، شما نتوانید ایده های جدیدی کسب کنید، یا نتوانید در ذهن و تخیل خود، داستان یا فیلم نامه را به تصویر بکشید. برای رفع این مشکل، کافی است داستان و فیلم نامه ی دیگری بخوانید و تمرکز خود را روی به تصویر کشیدن آن چه می خوانید، بیاندازید.

۲- نوشتن خاطرات و اتفاقاتی که می بینید :

وقتی شب می شود، قبل از این که به بستر خواب بروید، دفترچه ای بردارید و با تمرکز بر اتفاقاتی که از صبح برای شما رخ داده است، یا مناظری که دیده اید یا اتفاقاتی که دیده اید یا سخنانی که شنیده اید، یادداشت برداری کنید.

اگر برای بار اول احساس کردید نمی توانید، به هر چند جمله ای که می توانید بنویسید، بسنده کنید و حتی اگر دو سه جمله باشد، اکتفا کنید و به خود فشار نیاورید.

در روز دوم هم همین کار را تکرار کنید و باز هم تأکید می کنم که بر ذهن و تخیل خود فشار نیاورید و آن چه به راحتی درک می کنید، بنویسید.

یقین داشته باشید که با این تمرینات، در روزهای بعد، حتی جزئیات آنچه برایتان رخ داده است، یا شنیده اید، یا دیده اید را به خاطر می آورید و با هیجان وصف ناپذیر شاید چند صفحه بنویسید.

* اگر این تمرینات را به طور مکرر یا هم در فواصلی زمانی ای که خودتان حال و حوصله داشته باشید، انجام بدهید، آرام آرام با پیشرفت در به خاطر آوردن جزئیات و تصور داستان و فیلم نامه، نه تنها تخیل شما فعال می شود، بلکه بر قدرت تمرکز و نوشتن شما افزوده می شود.

اکنون که تخیل شما آماده ی نوشتن است و ایده های خوبی برای شما خلق می شود، باید این نکته را بدانید که یک داستان و یا فیلم نامه دارای چه چارچوبی است و اسکلت اصلی آن ها باید چگونه باشد.

برای این که بتوانید به شکل و ریخت و اسکلت یک داستان و یا فیلم نامه پی ببرید، کافی است که الگو برداری از داستان و فیلم نامه هایی که می خوانید داشته باشید. یا هم کتاب های مربوط به چار چوب یا اسکلت داستان و فیلم نامه نویسی را بخوانید، یا هم از طریق استادی که در این فن وارد است، کمک بخواهید.

برترین نکته ای که در اسکلت و پایه ی داستان و فیلم نامه باید رعایت کرد، این است که داستان و فیلم نامه، نقطه ی شروع، نقطه ی اوج و نقطه ی پایان کاملاً مشخصی داشته باشند.

عده ای برای آغاز داستان یا فیلم نامه یک سری قوانین خاصی طرح کرده اند که باید این جوری باشد و این جوری نباشد. زیاد این نکات را جدی نگیرید، چرا که دست و پای شما را می گیرند و از هدف اصلی شما را دور می کنند.

داستان و فیلم نامه مثل یک ژله یا یک سطح روان است که می توانی با هر چیزی آن را شروع کنی و با هر چیزی به اتمام برسانی اما مهم این است که نقطه ی شروع مشخص، نقطه ی اوج مشخص و نقطه ی پایان مشخصی داشته باشید.

پس در هنگام داستان و فیلم نامه نویسی، نباید گرفتار قوانین دست و پا گیر شد و باید برترین اصل اسکلت داستان که همانا نقطه ی شروع و اوج و پایان است، کاملاً مشخص باشند.

* اما نکته ی بسیار مهمی که باید یاد بگیرید، این است که در داستان و یا فیلم نامه نویسی، باید تخیل و ذهن شما همه چیز را برای نوشتن شما بر روی کاغذ فراهم کند، نه اینکه بر گرفته از یک داستان یا یک فیلم نامه ی دیگر، داستان و یا فیلم نامه ای مشابه بنویسید.

منظور من این است که ذهن و تخیل خودتان را طوری پرورش دهید که تحت تأثیر یک داستان یا فیلم نامه، عین همان داستان یا فیلم نامه ننویسید، بلکه طوری باشد که ایده ای که در شما به وجود می آید، بدون هیچ برداشتی از هیچ داستان یا فیلم نامه ای باشد.

طوری بنویسید که به نظر آید تا حالا مشابه آنچه را می نویسید، کسی ننوشته است و هر چه می نویسید، از ذهن و تخیل شخصی و ذاتی خود شماست و بهره گرفته از کسی نیست.

امیدوارم که در این مطلب توانسته باشم راهی بسیار ساده و آسان، برای نویسنده شدن شما باز کرده باشم.

سید احسان راستگو سوق