کافه علم,چند نکته برای شروع

اساس یک کافه علم ماهیت غیررسمی آن است شمایل کلی که می توان برای آن ارائه داد نسخه ی بزرگتر از حالتی ست که چند دوست صمیمی پس از صرف شام با هم گفتگو می کنند, به همان اندازه راحت, غیر رسمی و کلی

اساس یک کافه علم ماهیت غیررسمی آن است.شمایل کلی که می توان برای آن ارائه داد نسخه ی بزرگتر از حالتی ست که چند دوست صمیمی پس از صرف شام با هم گفتگو می کنند، به همان اندازه راحت، غیر رسمی و کلی.

بنابراین خیلی مهم است که محل اجرا تا حد امکان از یک محیط آموزشی رسمی فاصله داشته باشد و به خصوص بهتر است در دانشگاه ، آمفی تئاتر یا سالن کنفرانس که حاضران باید در ردیف هایی منظم بنشینند برگزار نشود.

مناسب ترین محل ترجیحاً یک کافه است،که شما در آن بتوانید از جایی جدا از بخش اصلی کافه بعنوان محل گفتگو استفاده کنید. در نتیجه شرکت کنندگان می توانند در کنار محل بحث از کافه کنار محل اجرا، چای، قهوه و نوشیدنیها نیز استفاده کنند و دیگر لازم نیست سخنران نگران سر و صدا و شلوغی آشپزخانه کافه یا مشتریان باشد.

اما در صورتی که این کار امکان پذیر نباشد می توان با استفاده از یک محل بزرگتر و جداکردن محل بحث از قسمت اصلی کافه با یک پرده ساده محیط مناسب را فراهم کرد.

بعضی کافه ها قبول خواهند کرد که کافه را در زمانی خاص را که معمولا جزء شبهای خلوت تر کافه است به شما اختصاص دهند.

طرز نشستن باید دوستانه و غیر رسمی باشد.نشستن در گروههای چند نفره دور یک میز شرکت کنندگان را به صحبت و بحث با یکدیگر ترغیب می کند.برای مثال مراجعه کنید به کافه بریستول به آدرس

http://www.sciencecafe.uk/

لازم نیست سخنران جلوی همه بایستد.او می تواند در یک گوشه یا یک طرف کافه بایستد یا اینکه اگر دوست داشت می تواند به آرامی دور کافه قدم بزند.

خیلی بهتر است اگر سخنران هنگام پرسش و پاسخ بتواند بر روی یک چهارپایه بایستد یا گوشه یکی از میزها بنشیند. این کار باعث میشود همه بتوانند او را ببینند و با او صحبت کنند. اندازه محل کافه نسبت به محیط کافه اهمیت بسیار کمتری دارد.محل اجرای ما می تواند ۷۰ نفرظرفیت داشته باشد اما این واقعا خیلی زیاد است.ما معمولاً جلسات را با سی یا چهل نفر تشکیل می دهیم. این باعث می شود افراد ساکت و منزوی احساس نکنند توی چشم هستند در عین حال هرکس بخواهد فرصت صحبت کردن پیدا خواهد کرد.

کافه ای که ما استفاده می کنیم یک ویدئو وPC Projector دارد.بنابراین سخنرانان می توانند با استفاده از تصاویر و اسلایدها سخنرانی بهتری داشته باشند. اما کسانی حساسیت و وسواس بیشتری نسبت به کافه علم دارند این کار را چندان دوست ندارند.آنها احساس می کنند که تکنولوژی فاصله ای بین سخنران و شنونده ایجاد می کند.البته من فکر می کنم اگر با دقت از فناوری استفاده شود،میتواند مفید هم باشد. به هر حال باید از تصاویر به منظور کمک به سخنرانی استفاده کرد. بهتر است از جملات خلاصه شده ، سرفصلهای بحث و کلا اسلایدهای متنی اسفاده نشود. من بعضی اوقات در صورتی که به استفاده از اسلاید ها مطمئن نباشم از سخنران می خواهم که آنها را قبل از برنامه در اختیارم بگذارد.

این بستگی به سخنران و موضوع دارد. بی شک ،سادگی یک سخنرانی روان و شیوا اجازه می دهد ارتباط صمیمی بیشتری بین سخنران وشنونده برقرار شود. این امر نسبت به تصاویر زیبا می تواند اشتیاق و علاقه ی بیشتری در شرکت کنندگان بوجود آورد.

برنامه کافه علم ما حدود دو ساعت طول می کشد.ما در ساعت ۸ شب شروع می کنیم در نتیجه افراد می توانند بعد از کار به خانه رفته و قبل از اینکه به کافه بیایند غذای مختصری بخورند.

شکل و قالب کافه بسیار ساده است:

اول بعد از یک معارفه مختصر،سخنران حدود ۲۰-۲۵ دقیقه صحبت می کند.این زمان خیلی کوتاهی است بنابراین سخنران باید آمادگی لازم را از قبل داشته باشدکه آماده¬سازی لازم را پیشاپیش کرده باشد.اما این زمان برای معرفی موضوع کار سخنران کافی است و در عین حال وی را مجبور می کند تا موجز و موثر صحبت کند.

(باز هم این شیوه کار در کافه ماست برخی کافه ها فقط ۱۵ دقیقه به معرفی و مقدمه اختصاص می دهند که من فکر می کنم وقت بسیار کمی است و سخنران نمی تواند چیز خاصی در این زمان اندک بگوید.)

از آنجا که سخنران معمولا از دانشمندان فعال در یک موضوع خاص است صحبتهای آنان بهتر است درمورد آخرین کارهای علمی آنها باشد این باعث می¬شود که ماهیت موضوع تازه و به روز باشد و کمتر به یک کلاس درس شبیه باشد. از آنجا که وقت اندک و کوتاه سخنران به او اجازه نمی دهد که پیچیده و با جزئیات صحبت کند نیازی نیست که سخنران تلاش بیشتری برای ساده کردن ایده هایش داشته باشد.حضار و شنوندگان عموماً بسیار باهوش هستند و در هر مورد بهترین سخنرانان کافه علم شکاف ها و ناگفته هایی در سخنانشان باقی می گذارند که شرکت کنندگان می توانند سوالهایی که می خواهند بپرسند را در میان آنها پیدا کنند.

پس از آن ما یک استراحت ۱۵-۲۰ دقیقه ای داریم. در این فاصله افراد می توانند نوشیدنی سفارش دهند و من تلاش می کنم آنها را به گفتگو با یکدیگر تشویق کنم. اینها به افراد کمک میکند که بیشتر احساس راحتی کنند و سوالات و نظرات آماده برای بحث و تبادل نظر ایجاد شود.

درنهایت یک بحث آزاد شامل سؤالات،تفاسیر،افکار ، اندیشه ها و عقاید خواهیم داشت. بحث بیشتر بین حضار و سخنران خواهد بود ولی نباید از مباحثه کردن حضار با یکدیگر هراسید و جلوی آنرا گرفت.

کار تازه ای که ما شروع کرده ایم و تا حدودی نیز موفقیت آمیز بوده است این است که افراد حاضر را تشویق کنیم که در طول مدت استراحت سؤالات خود را روی تکه کاغذهایی بنویسند.این باعث می شود که آنها از پرسیدن سؤالات بصورت عمومی و درجمع خجالت زده نشوند و همچنین اگر سؤالات شفاهی حاضرین کم بود ، رییس جلسه حرفهایی برای گفتن داشته باشد.سؤالات بهتر است ( و باید) در تمام سطوح مطرح شوند. این می تواند برای دانشمندان بسیار خوب باشد که دریابد که در پاسخ به یک نظریه ساده اما مهم ناتوان است . حاضرین ممکن است برای پرسیدن سؤالات ساده نیاز به تشویق و ترغیب داشته باشند. افراد دوست ندارند که احساس کنند که احمق و نادان هستند.اما در حقیقت چیزی به عنوان سؤال احمقانه وجود ندارد و در حقیقت این جور سؤالات غالب اوقات بسیار خردمندانه هستند.

وظیفه مدیر جلسه راه انداختن کل برنامه و اداره بحث هاست. همه اینها باید به صورتی راحت و غیر رسمی باشد. در ابتدا وی در مورد نحوه کار کافه توضیح می دهد. بعد از آن به معرفی سخنران می پردازد.در حین استراحت وظیفه ی او تشویق افراد برای صحبت با یکدیگر است. او خود با افراد ساکت و منزوی صحبت می کند و تلاش می کند محیطی فراهم کند که همه افراد احساس کنند که درگیر بحث شده اند.در حین مرحله ی بحث و تبادل نظر وظیفه ی او اینست که صحبتها را به گردش درآورد.مطمئن شود که که همه شانس حرف زدن را داشته باشند و اجازه ندهد که یک یا دو نفر بحث را بدست گیرند.او باید تعدادی سؤال بصورت آماده برای شروع یا شکستن سکوت میان بحث ها داشته باشد. او باید مطمئن شود که سخنران برای بسط دادن صحبتش بحث را به دست نگرفته و تمام جریان گفتگو به صورا دو طرفه پیش برود. در نهایت بحث کافه را با تشکر و احترام نسبت به سخنران به پایان برساند.

باید بتواند در لفافه و بسیار زیبا از سخنران تشکر کند.(برخورد مناسب با سخنران بسیار مهم است. حواستان باشد که ما به آنها هزینه ای نمی دهیم و اگر محتاط نباشیم ممکن است آنها را از دست بدهیم). مدیر جلسه می تواند در ابتدا یا انتهای بحث کمکهای داوطلبانه ای را برای هزینه های دعوت سخنرانان جمع کند.من همیشه به افراد پیشنهاد می کنم این کمکها را بر روی مبلغ نوشیدنیهایشان بگذارند. بعضی کافه ها برای ورود هم هزینه ای بین ۱تا۵ یورو دریافت می کنند.بعضی سخنرانان همه ی هزینه هایشان را دریافت نمی کنند.بعضی از آنها صرفا از روی علاقه شخصی به کافه می آیند. به هر حال شما می توانید بتدریج این هزینه ها را ذخیره کنید و برای مواقعی که سخنران بسیار گران دارید خرج کنید!

● تبلیغات:

بهترین وسیله تبلیغات وبسایت ماست.که بسهولت خیلی از مردم می توانند بصورت خودکار به لیست پستی ما بپیوندند.(لیست پستی ما الآن بالای ۲۵۰ نفر عضو دارد که همه ی آنها محلی نیستند.ما عضوهایی از آمریکا،آفریقا و اروپا داریم که فقط قسمتی از لیست هستند. تبلیغات وبسایت شامل سخنرانان آینده و برنامه ی پیشین کافه است. من یک هفته قبل از موعد برنامه را به تمام افرادی نامشان در لیست هست از طریق پست الکترونیک ارسال می کنم و از آنها می خواهم به دوستانشان خبر دهند. ما همچنین آگهی های کاغذی کوچکی را در محل کافه خودمان،در کافه های دیگر و مکان های عمومی مرکز شهر نصب می کنیم. عده معدودی نیز پوسترها را در محل های کارشان نصب می کنند. در همان شب هم من یک پوستر بزرگ ولی ساده را بر روی در ورودی کافه می زنم که اغلب توجه یکی دو نفر از مشتری های معمولی را جلب می کند.

اینها فقط اصول اولیه کار هستند.هر کافه بر اساس سخنرانان، اداره کنندگان، محل برگزاری و موضوعات ممکن است کار متفاوتی انجام دهد.

میلاد مهرآرام

نویسنده:Ann Grand