بیماری آنفلوانزای مرغی وراهکار مبارزه با آن

ویروسهای آنفلوانزا یا ارتو میکسو ویروسها نوعی بیماری بسیار واگیر هستند که در دستگاه تنفس, گوارش و اعصاب جایگزین شده , گاهی در طیور مرگ و میر بسیار شدیدی ایجاد می نماید این ویروسها به دو گروه شامل ویروسهای آنفلوانزای با قدرت بیماری زایی بیشتر HPAI وویروسهای آنفلوانزای با قدرت بیماریزایی نه چندان زیاد nHPAI طبقه بندی شده اند عفونت آنفلوانزا در گونه های مختلف پرندگان در یایی مهاجر و آبزی در سراسردنیا مشاهده شده و این پرندگان به عنوان مخزن و منبع ویروس های آنفلوانزای طیور محسوب میشوند

آنفلوانزا چتر سلامتی بشر را ویران خواهد کرد ؟!

ویروسهای آنفلوانزا یا ارتو میکسو ویروسها نوعی بیماری بسیار واگیر هستند که در دستگاه تنفس، گوارش و اعصاب جایگزین شده ، گاهی در طیور مرگ و میر بسیار شدیدی ایجاد می نماید . این ویروسها به دو گروه شامل ویروسهای آنفلوانزای با قدرت بیماری زایی بیشتر (HPAI ) وویروسهای آنفلوانزای با قدرت بیماریزایی نه چندان زیاد(nHPAI) طبقه بندی شده اند . عفونت آنفلوانزا در گونه های مختلف پرندگان در یایی مهاجر و آبزی در سراسردنیا مشاهده شده و این پرندگان به عنوان مخزن و منبع ویروس های آنفلوانزای طیور محسوب میشوند . اگر چه ویروسهایnHPAI از بیشتر گونه های پرندگان اهلی جدا شده اند ولی صنعت مرغداری و بوقلمون تا کنون بیشترین خسارت حاصله از آنفلوانزای را متحمل شده است . زنوم ویروسها ی آنفلوانزا حاوی RNA و از ۸ قطعه مجزا تشکیل یافته است . به همین دلیل شیوع بسیار با لای باز آرایی ژنتیکی از مشخصات بارز این ویروس ها بوده و به عنوان سدی بزرگ در راه کنترل و پیشگیری بیماری آنفلوانزا بحساب می آید . بر اساس پادگن های نوکلئو کپسید یا ماتریکس ، ویروسهای آنفلوانزا به سه تیپ A-B-C طبقه بندی شده و تیپ A عامل اکثر همه گیریهای آنفلوانزای طیور و دامها و همچنین عامل مرگ میلیونها انسان در قرن حاضر بوده است . مهمترین پادگن های سطحی ویروس های آنفلوانزا ، هماگلو تینین HA) ) و نورا مینیدازNA) ) میباشد. این پادگنها مبنای سرو تیپاژویروسهای آنفلوانزا بوده ، تا کنون ۱۵ تحت سروتیپ H و ۹ تحت سروتیپ N گزارش شده است . کلیه تحت سروتیپهای ویروسهای آنفلوانزا از پرندگان اهلی جدا شده است .و یروسهای آنفلوانزا در دستگاه تنفس و گوارش پرندگان آلوده تکثیر پیدا می کند انتقال مستقیم ویروس از پرنده ای به پرنده دیگر از طریق آئروسل و ذرات معلق منتشره از دستگاه تنفس و مدفوع و انتقال غیر مستقیم از طریق آب یا غذای آلوده انجام می گیرد . به دلیل آنکه پرندگان دریایی مهاجر و آبزی براحتی می توانند بطور همزمان با ویروسهایی که از نظر پادگنهای Hو N متفاوت هستند آلوده شوند ، لذا آنفلوانزای طیور احتمالا همیشه به عنوان یک بیماری غیر قابل پیش بینی با قی خواهد ماند . در مورد آنفلوانزا در ایران سوالات بی شماری پیش می آید ک چندی از آنها به قرار زیر است وبا ید کارشناسان صاحب نظر در این مورد بتوانند پاسخ داده و راهکارهای عملی و قابل اجرا در کشور ایجاد کنند . وحتی برای آمادگی مانورهایی برگزار شود تا سیستم مربوطه خود را در موقعیتهای لازم محک زده باشد و کاستی ها را قبل از بروز خطر شناسایی کند.

۱) ساختار مرغداریها در کشور ما چگونه است و آیا می تواند با ساختار مرغداریها در کشورهایی که با آنفلوانزا مبارزه کرده اند مقایسه کرد ؟

۲) وسعت جغرافیایی کشور با تنوع آب وهوایی زیاد چه تا ثیری در گسترش ویا انتشار بیماری دارد ؟

۳) با توجه به توانایی انتقال آنفلوانزا از راه گرد و غبا رو وجود مرغداریهای بیشمار کشور در محدوده های پر گرد و غبار وطوفان خیز راهکار مبارزه با ویروس چگونه است ؟

۴) با توجه به داد وستد جوجه ، مرغ زنده ، کود مرغی و نهاده های غذائی دام و طیور بدون برنامه چگونه میتوانیم هم به تولید فکر کنیم و هم از انتشار بیماری جلوگیری نماییم؟

۵) با توجه به تعدد بی شمار روستاها و مرغهای خانگی در کنار مرغداریهای صنعتی چگونه باید با این موضوع برخورد نماییم ؟

۶) با توجه به فرهنگ کبوتر داری در کشور حتی در شهرهایی همچون تهران چگونه میتوانیم خود را در مقابل شیوع احتمالی بیماری مصون بداریم ؟

۷) تمرکز کارخانه های جوجه کشی در شمال و شمال غرب کشور و همجواری آنها با کشورهای در گیر این بیماری، در صورت شیوع احتمالی ،مرغداریهای مناطق دیگر کشور چگونه می توانند به فعالیت خود ادامه دهند ؟

۸) با توجه به شروع فصل سرما در کشور وبروز بیماری آنفلوانزای انسانی به طور گسترده ( در سالهای گذشته تجربه شده است ) چقدر قدرت آنرا داریم که از تداخل گسترده ویروس انسانی و طیور جلوگیری کنیم ؟

۹) چند درصد مرغداریهای کشور آلوده به تحت سروتیپ H۹N۲ هستند و مادر این سالها چقدر توانسته ایم این ویروس راکنترل کنیم ؟!

۱۰) چقدر امنیت زیستی در صنعت طیور و صنایع وابسته رعایت میشود ؟

۱۱) چند در صد کارشناسان، مرغداران و کارگران مرغداری به عوامل امنیت زیستی ایمان دارند و آن را اجرا میکنند ؟

۱۲) سازمان دامپزشکی در چند درصد مناطق کشور میتواند به طورهمزمان عملیات اجرایی برای کنترل بیماری انجام دهد ؟

۱۳) چقدر نیرو ، امکانات ، مواد آزمایشگاهی و لوازم در کشور داریم که بتوانیم در سطح گسترده بر ضد این ویروس عملیات انجام دهیم ؟

۱۴) اساساً دولت چقدر از جایگاه مرغداریها ، مرغان خانگی و پرندگان زینتی خبر دارد ؟ آیا فکری برای وجود کلاغها ، فاخته ها وگنجشکها داریم؟

۱۵) کشتارگاهها و فروشگاههای کشور در چه سطحی از استاندارد قرار دارند ؟و هزاران سوال جزئی دیگر که اگر به هر یک پرداخته نشود میتواند راه نفوذی برای آنفلوانزای فوق حاد در بین طیور و حتی جامعه ما باشد .تجربیات در کشور ما نشان داده که هر وقت ویروسی اراده وارد شدن به کشور ما را کرده با فراغ بال همه جا را فتح کرده است !!در این مقا له سعی خواهد شد ضمن درک خطر آنفلوانزا مارا به راهکارهای مبارزه همه جانبه با این بیماری جسورراهنمایی نماید . هرکه دور از حالت ایشان بود پیشش آن آوازها یکسان بود

درسهایی برای آینده

همه ما میتوانیم از تجربه های دیگران استفاده کنیم . جدیدترین و جدی ترین مورد شیوع آنفلوانزای مرغی اخیر اهمیت داشتن یک برنامه مناسب برای مقابله با یک شیوع تازه را حد اقل باید به ما بیاموزد . اگر این بیماری دوباره شیوع پیدا کند آیا میدانید چه باید کرد؟ درهر صنعت دامپروری برای تامین موفقیت اقتصادی کنترل مؤثر بیماری مسری ضروری است . هزینه این بیماری ها میتواند منجر به نابودی صنعت و ورشکستگی اقتصادی شود . مرگ ومیر، کاهش بهره وری ، کاهش ارزش محصولات و هزینه های کنترل بیماری از جمله خسارات مستقیم این بیماری است شیوع این بیماری هزینه های غیرمستقیم نیز تحمیل مینماید که به راهکارهای کنترل بیماری مربوط میشود . مانند : محدودیتهای جابجایی ( قرنطینه ) ، حفظ بهداشت عمومی ، چالشهای مربوط به ایجاد آرامش در پرندگان و اثرات اجتماعی – اقتصادی – بر روی دامپروران ، صنایع وابسته ، مصرف کنندگان و اقتصاد محلی .آنفلوانزای مرغی یک بیماری ویروسی است که در بین بیماریهای ماکیان میتواند یکی ازپر هزینه ترین و خسارت آمیزترین بیماریها باشداگر چه این آمار و ارقام وحشت آور است با این وجود تصویر کاملی از وسعت تأثیرات اقتصادی – اجتماعی چنین بیماری به سرعت فرا گیر را که بندرت محدود به مرزهای ملی میشود نشان نمی دهد . حتیاگر سیستمهای غرامت دهنده نیزوجود داشتند با این حال غالباً شرکتهای بزرگ و کوچک مجبور به ترک این شغل تجاری می شوند و بازارهای صادراتی به صورت غیر قابل جبرانی آسیب می بیند . شواهدی دال بر احتمال فزاینده یک شیوع فراگیر آنفلوانزای مرغی و جود دارد .تلاشهای فوق العاده ای از سوی دولتها ، دامپزشکان و صاحبان صنایع برای نابودی و جلوگیری شیوع بیماریها انجام گرفته است .به هر حال آیا ما برای عبرت آموزی از این بیماریها وقت کافی میگذاریم ؟ متأ سفانه معمولاً جواب منفی است .!آیا ما بایستی اثرات یا پیامدهایدیگر بلایای اصلی بهداشتی حیوانی را مانند بیماری نیوکاسل در مرغداریهارا مورد ملاحظه و رسیدگی قرار دهیم ؟ پاسخ قطعاً مثبت است .دفتر بین المللی ( (OIEدرحال بازنگری قوانین مربوط به کنترل آنفلوانزای مرغی است و کل صنعت باید خود را در این مباحث درگیر نماید تا با بازبینی تجارب گذشته بهترین راه را برای آینده انتخاب کند . هدف از این مقاله بر جسته کردن مواردی است که صنعت مرغداری، دامپزشکان این صنعت و قانون گزاران ( ملی و بین المللی ) در دوره های عدم شیوع این بیماری ، باید مورد توجه قرار دهند .

---