نابینایان احترام می‌خواهند

نابینایان فقط نمی‌توانند ببینند؛ آنها هم مثل بقیه هستند و فقط از این توانایی محرومند. بنابراین اگر زمانی فرد نابینایی را در خیابان، تاکسی، مترو، فروشگاه یا هرجای دیگری دیدید، …

نابینایان فقط نمی‌توانند ببینند؛ آنها هم مثل بقیه هستند و فقط از این توانایی محرومند. بنابراین اگر زمانی فرد نابینایی را در خیابان، تاکسی، مترو، فروشگاه یا هرجای دیگری دیدید، به جای برخوردهای عجیب و غریب و نه‌چندان خوشایند، یادتان باشد او فقط از قدرت بینایی بی‌بهره است و نه‌تنها از هر نظر دیگری مانند من و شماست که حواس دیگر او بسیار قوی‌تر و دقیق‌تر از افراد عادی جامعه عمل می‌کند.

پس با نهایت احترام با او برخورد کنید و اجازه دهید براحتی کارهایش را آن‌طور که می‌خواهد و دوست دارد، انجام دهد. اگر فکر می‌کنید به کمک نیاز دارد و این کار از دست شما برمی‌آید حتما ابتدا از او اجازه بگیرید و در صورتی‌که کمک شما را پذیرفت، اقدام به این کار کنید. پس از آن هم باید دقیقا مطابق آنچه خود فرد به شما می‌گوید، عمل کنید و حتی ذره‌ای بیش از آن کاری انجام ندهید. همچنین یادتان باشد خیلی خوب نیست برای راهنمایی و کمک به او، دستش را بگیرید یا لباسش را بکشید، به عنوان مثال اگر به دنبال آدرسی می‌گردد یا راهش را گم کرده است باید با صدایی آرام و کاملا معمولی او را راهنمایی کنید تا مسیر صحیح را پیدا و طی کند. پس در هیچ شرایطی با صدای بلند با او حرف نزنید.

همچنین اگر فرد نابینایی در خانواده یا جمع دوستان شما حضور دارد باید برای گفت‌وگو و همراهی با او نکاتی را مدنظر داشته باشید. از جمله این‌که هنگام صحبت سعی کنید دقیقا روبه‌رویش قرار بگیرید. از جابه‌جایی وسایل منزل یا اتاق کار او بدون اطلاع و اجازه خودداری کنید؛ چراکه آنها با تکیه بر قوه حافظه به اشیای مورد نیاز خود دسترسی پیدا می‌کنند. بنابراین جابه‌جایی لوازم بدون اطلاع، آنها را با مشکل مواجه خواهد کرد.

هنگام مواجهه با شهروندان نابینا یا کم‌بینا هم یادتان باشد حتما خود را معرفی کنید و موقع صحبت کردن، آنها را با نام خطاب قرار دهید.

در مورد کودکان نابینا نیز مهم‌ترین اصل، تقویت قوه شنیداری آنهاست، چراکه باید بیاموزند از این حس به جای بینایی استفاده کرده و امور روزانه خود را سامان دهند.