انگشت مكیدن

بسیاری از كودكان با عادت مكیدن انگشت به دنیا می آیند به طوری كه در همان اوان نوزادی شست آن ها راه خود را به سوی دهان شان پیدا می كند و همانجا می ماند

بسیاری از كودكان با عادت مكیدن انگشت به دنیا می آیند به طوری كه در همان اوان نوزادی شست آن ها راه خود را به سوی دهان شان پیدا می كند و همانجا می ماند. این رفتار به معنای احساس اضطراب و عدم امنیت از سوی نوزاد نیست، بلكه ارضا كننده نیاز شیرخوار به مكیدن است. احتمال آن كه یك مكنده طبیعی شست، تا سن پنج سالگی این عادت را ترك كند ۵۰ درصد است.

در بیشتر كسانی كه ترك نمی كنند، تا سن هشت سالگی این عادت متوقف می شود. به نظر ما دو دلیل قانع كننده برای لزوم ترك این عادت وجود دارد كه یكی اجتماعی است و دیگری دندانی.

كودكان امروزی بیشتر از همتایان خود در گذشته با مردم سروكار دارند، زیرا به مهد كودك یا آمادگی می روند. اگر مكیدن شست كودك از سوی والدین، معلم ها و هم كلاسی ها ناپذیرفته باشد یا این عادت با فعالیت های كودك و ارتباط او با دیگران در مدرسه تداخل ایجاد كند، لازم است كه برای تغییر این رفتار به كودك كمك شود. به علاوه مكیدن شست در هنگامی كه دندان های اصلی شروع به بیرون آمدن می كنند می تواند بر نظم و ترتیب آن ها تاثیر بگذارد.

اگر قصد دارید عادت مكیدن انگشت را در كودكتان تغییر دهید، از روش های عمومی برای ترك عادت عصبی استفاده كنید و سپس راه حل های اختصاصی را برای این فعالیت به خصوص به كار بندید.

برای جلوگیری از ایجاد عادت انگشت مكیدن در شیرخواری كه میل زیادی به مكیدن دارد زمان بیشتری برای مكیدن به او بدهید. برای مثال اگر از یك سرشیشه با سوراخ تنگ تر استفاده كنید، كودك مجبور می شود برای خوردن شیر وقت بیشتری را با مكیدن بگذراند. بسیاری از متخصصان اطفال بر این باورند كه بیشتر كودكانی كه در چند ماه اول زندگی شان از دندان گیر استفاده كرده اند، به این عادت دچار نمی شوند و اغلب كسانی كه به دندان گیر وابسته می شوند آن را زودتر از كسانی كه شست می مكند ترك خواهند كرد. از آنجا كه شانس ترك انگشت مكیدن تا سال اول مدرسه برای هر كودك بسیار بالا است، بهتر است تا این زمان همه چیز را نادیده بگیرید و توجه مداومی به آن نداشته باشید. به خاطر داشته باشید كه حذف این عادت در یك شب صورت نمی پذیرد و به صبر و پشتكار شما نیازمند است. اگر در نادیده گرفتن پایدار باشید به تدریج از دفعات بروز این رفتار كاسته می شود.

در مورد مكیدن شست كودك نظر ندهید، از هرگونه اظهارنظری چه با دید مثبت و چه منفی پرهیز كنید. از صحبت كردن یا تلاقی نگاه با كودكی كه در حال مكیدن انگشت است خودداری كنید. وقتی كودك در حال مكیدن است او را در آغوش نگیرید و حتی به او نزدیك نشوید، ولی وقتی مكیدن را متوقف كرد، او را در آغوش بگیرید و اظهار علاقه كنید.

كودك را تشویق كنید به كسب آرامش، بیشتر مردم به ویژه كودكان هنگامی كه خسته یا مضطرب هستند دچار عادت های كهنه می شوند. كودك را به عادتش آگاه كنید. برای مثال می توانید به شكل انگشت شستش پس از مكیدن اشاره كنید.

او را مجبور كنید در حال مكیدن شست خود را در آینه نگاه كند و در مورد ظاهر این كار با او صحبت كنید. انگشت خود را بمكید و از او نظر بخواهید؛ كودكان دیگری را كه انگشت می مكند نیز به او نشان دهید.

به جای شست شئ دیگری را در اختیار كودك قرار دهید. این شئ می تواند پای پلاستیكی خرگوش یا یك عروسك پارچه ای باشد. گاهی فشردن انگشت شست كودك می تواند برای او راضی كننده باشد. برای هر كودك خردسالی بكوشید به جای خاتمه دادن به مكیدن زمانی را كه صرف این عادت می كند كاهش دهید.

● ایجاد ممنوعیت های مكانی

در جاهایی كه كودك ممكن است شست خود را بمكد در طول چند روز مكان و زمان بروز این عادت را ثبت كنید. یك مكان یا زمان را انتخاب كنید و به كودك بگویید كه دیگر اجازه مكیدن شست در آن مكان یا زمان را ندارد. مكانی را انتخاب كنید كه حداقل چند روز متوالی آنجا باشید. شما باید برای بررسی و زیر نظر گرفتن موقعیت، تقویت، یادآوری و تشویق كردن كودك به ترك عادت حاضر باشید.

برای مثال هر بار كه كودك در هنگام تماشای تلویزیون انگشت خود را نمی مكد یك اثر انگشت (ترجیحاً انگشت شست بگذارد بهتر است برای این كار از رنگ های گیاهی و غیر سمی استفاده شود) به دست می آورد. برای تعداد مشخصی از اثر انگشت ها یك پاداش مناسب معین كنید. به تدریج شرایط دریافت اثر انگشت را با طولانی تر كردن زمان های ممنوع سخت تر كنید. بنابراین در اولین روز كودك می تواند فقط با پنج دقیقه تماشای تلویزیون بدون مكیدن انگشت یك اثر انگشت جایزه بگیرد، اما روز آینده حداقل زمان برای كسب اثر انگشت بعدی ۱۵ دقیقه خواهد بود.

برای كودكان بزرگ تر یا حتی نوجوانانی كه هنوز به مكیدن شست عادت دارند باید از روش های اصولی تر و شدیدتری استفاده كنید. برخی دندان پزشكان برای این كودكان وسیله ای را تجویز می كنند كه در روی دندان ها قرار می گیرد. موثرترین وسیله نوعی است كه با فرو بردن انگشت شست به داخل دهان موجب درد انگشت و كام می شود.