درباره این دغدغه جنسی مردان بیشتر بدانید

این موضوع برخلاف تصور آقایان، برای زنان چندان اهمیتی ندارد.

در انسان‌ها هم به هنگام بلوغ، تغییراتی ایجاد می‌شود که به دلیل همین تغییرات توجه فرد یا دیگران را در زمان طی کردن روند بلوغ بیشتر جلب می‌کند. یکی از این توجهات که بخصوص از دغدغه‌های نگران کننده مردان جوان و پسران تازه بالغ محسوب می‌شود، اندازه آلت ازدیاد نسل است اما وقتی این دغدغه با باورهای غلط و ناآگاهانه گره بخورد، اولین کسی که به چاه ضرر و زیان سقوط می‌کند،‌‌ همان فرد ناآگاه است.

حجم انبوه تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای و حتی برخی تبلیغات داخلی و عبارات جستجو در موتورهای جستجوگر و بالاخره آنچه در کلینیک از مراجعین می‌شنویم، نشان می‌دهند که موضوع اندازه آلت تناسلی در مردان کماکان یک دغدغه مهم محسوب می‌شود. البته این مسئله زمینه‌ای تاریخی دارد. در آثار تاریخی بجای مانده از هزاران سال پیش تا کنون (نوشته، تصویر یا مجسمه و...)، در اغلب موارد، اندازه آلت با قدرت و اعتبار افراد (Authority) رابطه‌ای تنگاتنگ داشته است. هر چند که خصوصیات فرهنگی اجتماعی هر زمان و مکان‌گاه این رابطه را عوض کرده است.

این عضو سال‌ها است که با دیدگاه‌های «اهریمنی»، «سکولار»، «نژادی»، «روان کاوانه»، «سیاسی» و بالاخره «پزشکی» مورد توجه بوده است و کماکان در دنیای امروز نیز، اندازه آلت (و البته بیشتر درک و برداشت خود فرد از آن) به شدت با اعتماد به نفس مردان رابطه دارد و همچنان که گفته شد، متاسفانه حجم تبلیغات در این خصوص نیز روز به روز به این دغدغه آقایان و البته باورهای غلط دامن می‌زند اما صرف نظر از نگرش‌ها و باور‌ها، واقعیت از چه قرار است؟

بگذارید بطور مختصر به موضوع نگاهی داشته باشیم:

۱. مطالعات مختلف نشان می‌دهند که میانگین اندازه آلت نعوظ یافته بین ۱۳ تا ۱۵ سانتی متر است (با دامنه اطمینان ۹۵% از ۷/ ۱۰ تا ۱۹ سانتی متر) و در مورد محیط پیرامونی، محاسبات جمعیتی میانگین اندازه در قاعده آلت، وسط و سر آلت را عدد ۱۲ تا ۱۳ سانتی متر براورد می‌کند. این نکته مهم است که اغلب، تخمین خود فرد از اندازه آلت بواسطه زاویه دید و بافت چربی پایین شکم، کمتر از اندازه واقعی است و همین موضوع عده‌ای را نگران می‌کند. بین اندازه معمول آلت و اندازه آن در حالت نعوظ کامل هیچ ارتباطی مشاهده نشده است. بعلاوه اغلب پژوهش‌ها ارتباطی بین این موضوع و اندازه سایر اعضا بدن مثل دست یا پا یا قد فرد نشان نداده‌اند.

۲. مهم است که جوانان بدانند، بیشرین رشد آلت، بعد از یک مرحله کودکی (سنین ۲ تا ۵ سالگی)، در نوجوانی (فاصله ۱۵ تا ۱۷ سالگی) اتفاق می‌افتد و در جوانی و بویژه بزرگسالی تقریباً با هیچ روش مورد قبول پزشکی، امکان افزایش سایز آلت وجود ندارد (حداقل با دانش امروز). معدودی درمان‌های جراحی پیشنهاد شده است که هنوز تا ثابت شدن بی‌خطری آن‌ها راه زیادی در پیش است و بجز در موارد خاص اصلاً قابل توصیه نیستند. لذا، محصولات متنوع ارائه شده که از طریق رسانه‌های مختلف در مورد آن‌ها تبلیغ می‌شود در قریب به اتفاق موارد هیچ اثری ندارند و البته اغلب مشتریان وقتی به این موضوع پی می‌برند که جیب عده‌ای دیگر پر از پول شده است.

۳. کوچکی آلت یا Micropenis تنها برای آلت‌های زیر ۷ سانتی متر (البته در حالت نعوظ) مصداق دارد و اگرچه بروز این حالت به عوامل متعددی بستگی دارد، ولی شیوع کلی آن در جامعه تنها ۶ /۰ درصد است (یعنی شش نفر در هر هزار نفر). پس متوجه می‌شوید که این مقدار نگرانی و دغدغه در میان آقایان به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. درمان دارویی این موارد نیز تنها در کودکی امکانپذیر است و در بزرگسالی تنها روش‌های جراحی می‌توانند کمک کننده باشند.

۴. از سوی دیگر، مطالعات مختلف نشان داده‌اند که این موضوع برخلاف تصور آقایان، برای زنان چندان اهمیتی ندارد و اگر بدانیم که در طول نزدیکی، تنها یک سوم خارجی واژن از تماس با آلت و تحریک جنسی بیشترین تاثیر را می‌پذیرد، این موضوع دور از انتظار هم نیست. طبیعی است که فرهنگ سازی جاری در رسانه‌ها ممکن است نهایتاً در دراز مدت بر سلیقه جنسی برخی افراد تاثیرگذار باشد ولی در ‌‌نهایت باید تاکید کرد که مردانگی (masculinity) مفهومی پیچیده و دارای ابعاد مختلف شخصیتی و روان‌شناختی است و اشتباه است اگر مطابق آنچه تبلیغ می‌شود، آن را در خصوصیات اندام جنسی مثل اندازه و قدرت نعوظ و... محدود کنیم.‌ ای کاش مردانگی واقعی هم تا این حد مشتری داشت!