اوباما جمهوریخواهی است در لباس دموکرات امپراتوری شیطان

«پال کریک رابرتس» معاون سابق وزیر خزانه داری آمریکا در دولت «رونالد ریگان» و از منتقدان سیاست های امپریالیستی آمریکاست

«پال کریک رابرتس» معاون سابق وزیر خزانه داری آمریکا در دولت «رونالد ریگان» و از منتقدان سیاست های امپریالیستی آمریکاست.

بیشتر مصاحبه ها و مقالات این مقام سابق آمریکایی، به چالش کشیدن سیاست های دوگانه دولت های آمریکاست.

در این مقاله که به تازگی به قلم وی و در سایت Information Clearing House منتشر شده است، «رابرتس» با انتخاب عنوان «امپراتوری شیطان» به طور خلاصه به دروغ های بزرگ باراک اوباما برای پیروزی در انتخابات، فریب بودن حملات ۱۱ سپتامبر، شکنجه ها و اعتراف گیری های سازمان جاسوسی آمریکا (سی آی ای)، اهداف واقعی آمریکا از اشغال عراق و افغانستان، گوش به فرمان بودن دولت هایی همچون دولت انگلیس و... می پردازد.

وی در این یادداشت در نهایت به دنبال اثبات این واقعیت است که «اوباما» تنها برای مدتی موقت و برای سرپوش گذاشتن به جنایت های «سلسله امپراتوری شیطان» به قدرت رسیده است و در پایان نیز با مقایسه این حکومت با حکومت های دیکتاتور و خونریزی چون نازیسم، نشان می دهد گردانندگان آمریکایی برای رسیدن به اهداف مادی خود، دست به هر کاری می زنند.

«رابرتس» درابتدای این مقاله با آوردن دلایلی مستند از ناکامی های اوباما، دروغ بودن وعده های این رئیس جمهور را آشکار می کند.

سرویس خارجی کیهان

دولت آمریکا امروز بیش از هر زمان دیگری تحت فشار است. اکنون افراد و سازمان های زیادی در آمریکا هستند که معتقدند، دولت ما بیش از این نمی تواند به نگرانی های موجود مردم پاسخ دهد. مردمی که با انتخاب رئیس جمهور و اعضای مجلس نمایندگان و سنا، امیدوار بودند کمی از مشکلاتشان حل شود. مردم کاملا از ناتوانی رئیس جمهور ناامید شده اند؛ رئیس جمهوری که بیش از نشان دادن «تغییر» یادآور روسای جمهور پیشین آمریکاست. به نظر می رسد این رئیس جمهور نیز به بیهودگی امپراتوری های قدیم روم باشد که برای سپری کردن آخرین روزهای امپراتوری شان، دست به هر جنایتی می زدند. اوباما، فقط برای یک دوره ریاست جمهوری آورده شده است. او وعده تغییر داد اما هیچ تغییری ایجاد نکرد. لایحه بیمه های درمانی او تنها به نفع شرکت های بزرگ بیمه است که به دنبال سودهای کلان هستند. مهمترین خروجی این لایحه حذف خدمات ارزان درمانی و بهداشتی با هدف تامین هزینه های جنگ هایی است که اکنون در وضعیت پیچیده و بغرنجی قرار گرفته است. جالب است اگر بدانید هزینه بالای ۷۰۰میلیارد دلاری جنگ، در واقع به جیب برخی کمپانی های خصوصی خاص سرازیر می شود. در کشور سرمایه داری آمریکا مقدار قابل ملاحظه ای از درآمد مالیات دهندگان به نفع شرکت های خصوصی و از طریق دولت مصادره می شود. هنوز صدای فریاد جمهوریخواهان برای عمومی کردن لایحه بیمه های درمانی بلند است. اوباما جمهوریخواهی در لباس دموکرات است.

جمهوریخواهان و دموکرات ها تا آنجا که بتوانند فرصت هایی برای ایجاد منابع مالی جدید برای استفاده در امور جنگی ایجاد خواهند نمود که بااستفاده از سیاست خصوصی سازی به خوبی آن را دنبال می کنند.

در حال حاضر کمپانی های خصوصی زیادی هستند که در بازار کار حتی یک دلار هم کسب درآمد نمی کنند بلکه با استفاده از دارایی های مردمی که برای هواپیماهای بدون سرنشین جنگی مالیات می دهند، ارتزاق می کنند.

اوباما با بازگرداندن سربازان آمریکایی که در جنگ غیرقانونی رژیم بوش به عراق و افغانستان اعزام شدند، می توانست از یک فرصت استثنائی و عالی برای نشان دادن خود استفاده کند، اما نه تنها چنین نکرد بلکه جنگ سومی را نیز در پاکستان به راه انداخت.

دولت بوش در پایان دوران ریاست جمهوری وی فهمیده بود که با استخدام گروه های شورشی سنی در ارتش آمریکا می تواند پیروزی هایی را کسب کند. یکبار بوش بیش از ۸۰ هزار شورشی را همچون سربازان خود استخدام و از آنها بهره جست. در این زمان که ناآرامی ها بسیار بالا بود، هر چند این روش از میزان خشونت ها کمی کاست اما در این میان آنچه که اوباما باید انجام دهد نه استخدام گروه های مزدور است که هزینه های سنگینی بر مردم آمریکا تحمیل می کند، بلکه بازگرداندن سربازان به کشورشان است. این کار مسلماً جمهوریخواهان را خفه کرده و شاید تشکر بوش را نیز به همراه آورد.

اما بکارگیری این شیوه نیز حساسیت شرکت هایی را برخواهد انگیخت که منافع آنها در گروه مسائل «پیچیده نظامی/ امنیتی است. بنابراین به جای انجام آنچه اوباما وعده داده و به جای انجام وعده هایی که رأی دهندگان به خاطر آنها اوباما را انتخاب کرده اند، رئیس جمهور آمریکا جنگ را مجدداً در افغانستان آغاز کرد و در کنار آن جنگ گسترده دیگری را نیز در پاکستان راه انداخت. از همه اینها مهمتر اینکه، مدتی است تهدیدات بوش و دیک چنی مبنی بر حمله نظامی به ایران را از دهان اوباما هم می شنویم.

از این پس به جای بیمه های درمانی برای مردم آمریکا، شاهد افزایش روز افزون سود شرکت های خصوصی خواهیم بود. به جای صلح نیز شاهد جنگ خواهیم بود.

مردم آمریکا که پیش از این با نوشتن بر روی دیوارها، حمایت خود از اوباما را نشان می دادند، امروز در حال پراکنده شدن از اطراف او و حزب دموکراتش هستند. گروه های مستقل که کمک زیادی به پیروز شدن اوباما کردند، اکنون علیه وی مواضع تند اتخاذ می کنند. انتخاب دو فرماندار جمهوریخواه در ایالات مهم نیوجرسی و ویرجینیا، موفقیتی برای حزب دموکرات نبود، بلکه نتیجه اعتراضی بود به دولت اوباما.

اکنون اعتبار اوباما تمام شده است. کنگره پرمدعای آمریکا نیز اعتباری ندارد. مجلس نمایندگان آمریکا فقط برای این رای می دهد که به تمام دنیا نشان دهد اعضای مجلس نمایندگان چیزی نیست جز مشتی رشوه خوار، چاپلوس، دست نشانده و جیره خوار لابی صهیونیست. اعضای نمایندگان این مجلس تنها به فرمان ارباب خود ایپک (AIPAC) گوش فرا داده و با ۳۴۴ رای موافق در مقابل ۳۶ رای مخالف گزارش گلدستون را محکوم کردند.

شاید برخی ندانند اما، گزارش گلدستون گزارشی است که توسط کمیته حقیقت یاب سازمان ملل درباره جنگ نابرابر غزه تهیه شده است. در جنگ غزه ارتش اسرائیل با حمایت صددرصدی آمریکا بود که به شهر کوچک غزه حمله کرد.

شهر کوچکی که ۵/۱ میلیون فلسطینی مظلوم و مستضعف در آن ساکن هستند. فلسطینیانی که زمین ها، روستاها و خانه هایشان توسط همین اسرائیلی ها به غارت رفته و مجبور به مهاجرت به این باریکه شده اند. حملاتی هم که در این جنگ صورت گرفت، مستقیم علیه غیرنظامیان و تأسیسات غیرنظامی و زیرساخت های اقتصادی فلسطین صورت گرفت. اصلا شکی وجود ندارد که در این جنگ جنایت جنگی گسترده صورت گرفته است.

«گلدستون» یک قاضی یهودی برجسته است که زندگی اش را برای شناسایی و معرفی کردن جنایتکاران جنگی به مردم وقف کرده است و به همین خاطر هم است که صهیونیست ها وی را تهدید کرده اند که خانواده اش را می کشند.

در این میان رژیم اسرائیل او را به عنوان یک «ضد سامی» خواند، چرا که وی به رغم تبلیغات وسیع و تهدیدهای فراوان، حقیقت غزه را در گزارش خود نوشته است.

«دنیس کوسینیک»، نماینده آمریکا، که اکنون بدون هیچ شکی در لیست نابود شوندگان سیاسی ایپک قرار گرفته، از مجلس نمایندگان پرسید که آیا اعضای مجلس اصلا از محتوای گزارش شرم آور گلدستون اطلاعی دارند که آن را محکوم می کنند!؟ مگر نه اینکه تمام دنیا این گزارش را تأیید می کنند؟!

مجلس پاسخی با این مضمون داد که تمام دنیا به این فکر نمی کنند که اگر نمایندگان هم به این گزارش رای ندهند، دیگر در کنگره جایی نخواهند داشت!

یکی دیگر از عملکردهای شرم آور بزرگترین مدعی دموکراسی جهان، چندی پیش فاش شد. این بار نه در قالب لایحه بیمه های درمانی به نفع شرکت های خصوصی و نه در گزارش گلدستون بلکه در دادگاهی واقع در ایتالیا. این دادگاه ۲۳ افسر سازمان جاسوسی آمریکا (سی آی ای) را به اتهام آدم ربایی در ایتالیا محکوم کرد. سازمان جاسوسی آمریکا اکنون در ایتالیا «مجرم تحت تعقیب قانون» است. و به راستی هم همین گونه است. شخص ربوده شده تسلیم کشور دست نشانده مصر شده بود. جایی که سال ها در آنجا نگهداری شده و بارها و بارها مورد شکنجه قرار گرفته است. موضوع این شخص به قدری شرم آور بود که یک دادگاه مصری پس از اطلاع از موضوع دستور آزادی وی را صادر کرد.

یکی از عاملان محکوم شده «سیا» خانمی است که اعتراف کرده ایالات متحده آمریکا با ربودن این فرد و فرستادن او به کشورهای دیگر برای شکنجه شدن، به دنبال ساختن «تروریست» با هدف حفظ پروژه «تروریست سازی» است. بدون اتهام دروغین «تروریست» آمریکا بزرگترین عامل جنگ افروزی خود را از دست می دهد. به عبارتی با برداشتن واژه تروریست، دلایل واقعی جنگ افروزی های آمریکا هویدا می شود، حتی اگر فاکس نیوز به خبر پراکنی های بی اساس خود ادامه دهد.

این خانم می گوید، تمام آنچه که من انجام دادم، پذیرفتن بازگشت به واشنگتن بود. هنوز هم دولت، به طور مرتب ما را سرزنش می کند که «از نظامیان باید حمایت کنیم.» برای محافظت از ما هیچ کاری نمی کنند. درحالی که ما به دستور رژیم بوش دست به چنین اقدامات غیرقانونی زده ایم.»

تمام این اعتراف ها یک چیز را نشان می دهد. این که بوش، چنی، پنتاگون، اوباما و سیا بسیار ظالمانه عمل کرده اند و باید محاکمه شوند.

این خانم بسیار نگران عاقبت خود است. اما باید پرسید چطور نگران آن شخصی که ربوده و به مصر فرستاده تا اینکه تا سرحد مرگ شکنجه شود نیست، یا چرا اصلاً نگران خوردن انگ تروریست به خود نیست؟! راستی چرا او را متهم به اعمال تروریستی نمی کنند؟! مگر وی مرتکب جنایات تروریستی نشده است؟!

این خانم فقط نگران خودش است. او به فرمان «دولت شیطانی» خود عمل کرده است. دولت شیطانی که او صادقانه برای آن کار کرده، اکنون به وی پشت کرده است. آنچه دادگاه ایتالیا در این رابطه کشف کرد نشان داد که دولت ایتالیا نیز با مصر به عنوان دست نشانده آمریکا، بده بستان هایی دارد. نشان داد که حتی دست نشانده ما (مصر) نیز فهمیده است آمریکا چه اشتهای سیری ناپذیری دارد.

حال سری به سطوح پائین تر بزنیم. «گرگ موری» رئیس فعلی دانشگاه Dundee و سفیر سابق انگلیس در ازبکستان تا سال ۲۰۰۴ بود. وی دولت ازبکستان را مصداق یک حکومت دیکتاتوری استالینی می داند که از حمایت گسترده آمریکا برخوردار است. «موری» وقتی سفیر بود، متوجه شد که MI۵ (سازمان جاسوسی داخلی انگلیس) از سازمان جاسوسی آمریکا دستورالعمل هایی درمورد شکنجه های وحشیانه دریافت می کند. شکنجه هایی که شنیدن آن مو را بر تن آدمی سیخ می کند، گزارشی که در آن از تجاوز به افراد با استفاده از بطری های شکسته شیشه در مقابل چشمان اعضای خانواده نوشته شده است تا بدین ترتیب خانواده ها اعتراف نامه ها را امضاء کنند. برخی مواقع نیز فرد را زنده زنده در آب می جوشاندند.

گزارش شکنجه ها از «سیا» به «ام آی پنج» و از آنجا به واشنگتن فرستاده می شد؛ این گزارش ها به عنوان «اسناد توطئه های گسترده گروه تروریستی القاعده» بین مقامات رد و بدل می شد.

«موری» فاش کرد که این افراد توسط سازمان جاسوسی آمریکا به زندان های ازبکستان فرستاده می شدند تا شکنجه شوند. تا اعتراف کنند که عضو القاعده هستند. از آنها خواسته می شد که اعتراف کنند در اردوگاه های افغانستان آموزش های تروریستی دیده اند. از آنها خواسته می شد که بگویند شخصاً با «اسامه بن لادن» ملاقات کرده اند و در این میان سازمان جاسوسی آمریکا دائماً این اعتراف ها را در بوق و کرنا می کرد. سفیر سابق انگلیس می گوید، «من کاملاً گیج شده بودم» گیج از اینکه تصور می کردم که در کشوری دموکراتیک زندگی می کنم. آیا هم پیمان نزدیک کشورم یعنی آمریکا واقعاً جزو دموکراتیک ترین کشورهاست. تکلیف حقوق بشر، آزادی، اخلاق، انسانیت و... چه می شود؟! آیا این همان روش نازیسم، استالینیسم نیست که برای به دست آوردن منافع، هرگونه جنایتی را مرتکب می شدند؟!

وقتی «موری» بیش از آنچه باید می دانست فهمید، اخراج شد. هر آنچه که فهمیده بود را از «دماغش بیرون کشیدند» او با چشم خود اسناد و مدارکی را می دید که نشان می داد یکی از انگیزه های واقعی آمریکا و کشور خودش انگلیس از لشگرکشی به عراق و افغانستان دسترسی به منابع غنی گاز طبیعی در ازبکستان و ترکمنستان است. آمریکائی ها خطوط انرژی را می خواستند که با کنار گذاشتن کشورهای ایران و روسیه از خاک افغانستان عبور کند. برای اطمینان از وقوع چنین اتفاقی، انجام یک مأموریت را لازم دیده بودند. این احمق ها فهمیده بودند که می توانند با استفاده از حملاتی در ۱۱سپتامبر بهانه لازم برای آغاز این جنگ را داشته باشند. به مردم بگویند برای حفظ جان شما و برای مبارزه با تروریست هایی که اعتراف کرده اند، لازم است جنگی آغاز شود. کسانی که حادثه ۱۱سپتامبر را دیده باشند، به خصوص اگر این افراد مردم عادی باشند، به راحتی دروغ به این بزرگی را باور می کنند.

کافی است به نحوه استقرار و آرایش نظامی نیروهای آمریکایی در افغانستان دقیق شد. همینطور نحوه استقرار نظامیان ناتو. قطعاً متوجه خواهید شد که، این نیروها طوری مستقر شده اند که بتوانند بر خطوط انرژی تسلط داشته باشند. این گونه آرایش نظامی گرفتن هرگز شبیه تاکتیک های نظامی برای مبارزه با تروریست ها نیست. برای به ارمغان آوردن دموکراسی نیست. این لشکرکشی فقط و فقط برای پول است، برای دسترسی به منابع انرژی است. هیچ ارتباطی با دموکراسی ندارد.

فکر می کنید چه کسی مشاور هماهنگ کننده جرج بوش، فرماندار وقت تگزاس برای موافقت نامه ای بود که به کمپانی آمریکایی «انرون» حق سرمایه گذاری در بخش ذخایر گاز طبیعی ازبکستان و ترکمنستان را داد.

یا به شرکت نفتی Unocal کالیفرنیا امکان گسترش خطوط نفت و انرژی افغانستان را واگذار کرد. این شخص «کرزای» بود. رئیس جمهور تحمیلی آمریکا به افغانستان که هیچ پشتیبان مردمی در کشورش نداشت جز «سرنیزه آمریکایی ها». سفیر «موری» پس از افشاگری از خدمت در سرویس خارجی انگلیس خلع شد. شک نکنید که او به دستور مستقیم واشنگتن به انگلیس دست نشانده، برکنار شد.

آیا اینگونه حکومت مداری «امپراتوری شیطانی» نیست؟

منبع: Information Clearing House

مترجم: جعفر بلوری