وقتی تبلیغ ضد تبلیغ می شود

تبلیغات موثر و کارشناسی شده نقش فوق العاده ای در افزایش سهم یک بنگاه یا برند تجاری از سهم بازار دارد و می تواند تصویری ماندگار از یک محصول, سرویس یا یک برند در ذهن مخاطبان به جای گذارد

تبلیغات موثر و کارشناسی شده نقش فوق‌العاده‌ای در افزایش سهم یک بنگاه یا برند تجاری از سهم بازار دارد و می‌تواند تصویری ماندگار از یک محصول، سرویس یا یک برند در ذهن مخاطبان به جای گذارد.

اما وقتی تبلیغات از مرز واقع گرایی دور می‌شود و کارگزاران تبلیغاتی یک بنگاه برای کسب نتیجه مورد نظر در کمترین زمان ممکن به اغراق و بزرگ‌نمایی غیرواقعی می‌پردازند معمولا نتیجه عکس آن هدفی خواهد شد که مد نظر تبلیغ کنندگان بوده است. این چیزی است که در حال حاضر بسیاری از مردم و کارشناسان درباره تبلیغات اخیر یک اپراتور می گویند و معتقدند این اپراتور برای برای فروش سیم‌کارت‌های خودد متوسل به شیوه های تبلیغاتی شده است که بر خلاف آنچه آنها انتظار دارند به بی‌اعتمادی مخاطبان و بی‌حاصل شدن بودجه‌های تبلیغاتی هنگفت این شرکت منجر شده است.

یکی از این گونه تبلیغات اغراق‌آمیز ، وعده اعطای جایزه هواپیمای شخصی به خریداران سیم‌کارت است که در ایران پس از انقلاب بی‌سابقه بوده و دیگر این که با توجه به مبلغ ناچیز فروش سیم‌کارت‌های این اپراتور، غیرمنطقی و غیرمعقول به نظر می رسد.

● این یک شوخی تبلیغاتی است

در حالی این اپراتور با صرف هزینه‌های سنگین تبلیغاتی متقاضیان سیم‌کارت را مخاطب خود قرار داده است که بسیاری از آنها نسبت به وعده‌های تبلیغاتی آن بی‌اعتماد هستند و آن را نوعی فریب مخاطبان می‌دانند.

محمد رضا صمیمی یک شهروند تهرانی در این باره می گوید: «ایرانسل همان اپراتوری است که به وعده‌های کوچک‌تر خود مانند هدایای نوروزی و دادن دو سیم‌کارت در ازای خرید یک سیم‌کارت عمل نکرده است، با این وجود چگونه می‌توان باور کرد که هواپیمای چند ده میلیونی به مشترکان خود جایزه بدهد؟»

این ابهامی است که بخش قابل توجهی از مخاطبان آگهی‌های تجاری این اپراتور با آن روبرو هستند و موضوع جایزه هواپیمای شخصی را یک فریب تبلیغاتی بزرگ می‌دانند.

مهسا سیادت دانشجو و مشترک تلفن همراه می گوید: «چگونه می‌توان پذیرفت که این شرکت در ازای فروش سیم‌کارت‌هایی که حداکثر قیمت آنها ۱۵۰ هزار تومان بوده و تعرفه مکالمات آن نیز شب ها رایگان است، یک هواپیمای شخصی به خریداران خود جایزه می‌دهد که حداقل قیمت آن ۱۰۰ میلیون تومان است.»

این در حالیست که به گفته برخی منابع آگاه ایرانسل ادعا کرده است که هواپیمای مذکور را به قیمت یک خودروی سواری خریداری کرده است و هزینه سربار زیادی به این شرکت تحمیل نمی کند.

● جای خالی منطق تبلیغاتی

یکی دیگر از ایراداتی که به برنامه‌های تبلیغاتی اپراتور دوم تلفن همراه گرفته می شود، منطقی نبودن فلسفه تبلیغات این اپراتور است که در مواردی نظیر مکالمه رایگان از ۱۲ شب تا ۶ صبح مشاهده می‌شود و در مورد جایزه هواپیمای شخصی این اپراتور به اوج خود می‌ رسد.

یک مشترک تلفن همراه در این باره می گوید: «ساعت ۱۲ شب زمان استراحت مردم است و تبلیغ برای مکالمه رایگان در این ساعت، بر هیچ منطقی استوار نیست. در واقع ایرانسل مردم را تشویق به شب‌زنده‌داری و مکالمات شبانه‌ای می‌کد که موجب می شود تا مشترکان کارمند و دانشجو و محصل این اپراتور را با مشکلات فراوانی مواجه شوند و در ضمن تبعات مکالمات بی حاصل گروهی خاص را نیز نادیده می‌گیرد.

وی می افزاید: «به همین دلیل هم این نوع تبلیغ غیر منطقی و به دور از چارچوب های صحیح اجتماعی است که بی تردید اگر بر مخاطب خود موثر باشد باعث می شود تا در انجام امور روزانه خود با مشکلات بسیار زیادی مواجه شود.»

هواپیمای شخصی ایرانسل هم به همین اندازه در نظر مردم غیرمنطقی و خارج از عرف است.

برخی از مشترکان ایرانسل می گویند؛ این اپراتور برای بالا بردن درآمد خود از محل مکالمات مشترکان خود را تشویق می کند تا حداقل ۲۰ هزارتومان مکالمه کنند تا مشمول ورود به قرعه کشی هواپیما شوند اما به این نکته کاملا بی توجه است که نگهداری یک هواپیمای شخصی که مقررات بسیار پیچیده‌ای دارد برای مشترکان ایرانسل که عمدتا از قشر متوسط هستند، تا چه اندازه مشکل و هزینه‌بر است.

محمود فلاحی یک کارشناس تبلیغات می‌گوید: «مشخص نیست این فکر از کدام مرجع منطقی نشات گرفته و بر اساس کدام تحلیل واقعگرایانه از وضعیت عمومی جامعه مشترکان این اپراتور چنین ایده تبلیغاتی شکل گرفته است.»

وی می گوید: «بخش قابل توجهی از مشترکان این اپراتور کسانی هستند که قیمت سیم‌کارت برایشان مهم است و در نتیجه می توان گفت که مشترکان زیادی از قشر مرفه جامعه ندارد. در نتیجه برنده جایزه ویژه هرکس که باشد برای نگهداری این جایزه دچار مشکل می‌شود.»

به اعتقاد وی نگهداری یک هواپیمای شخصی فقط از عهده کسانی برمی‌آید که قادر به پرداخت هزینه‌های سنگین آن باشند و به همین دلیل هم تصور این که برنده شدن یک هواپیمای شخصی برای مخاطبان ایرانسل ارزشی بیش از یک خودروی سواری داشته باشد، محال است.

یک مشترک ایرانسل در این باره می‌گوید: «من ترجیح می‌دهم یک خودروی سواری برنده شوم و علاقه چندانی به هواپیمای شخصی ندارم، چون در این صورت حداقل می‌توانم از جایزه‌ام استفاده کنم یا حتی آن را بفروشم. اما در این کشور چند نفر خریدار هواپیمای شخصی وجود دارد که بتوانم آن را بفروشم و از پولش استفاده کنم؟»

وی می گوید: «به عقیده من ،ایرانسل همان شرکتی است که سیم کارت جایزه مشترکان خود را با هزار دردسر به آنها تحویل می‌دهد. حالا تصور کنید برنده بخت برگشته هواپیما باید چند سال دوندگی کند و چقدر دردسر بکشد تا جایزه اش را تحویل بگیرد!»

وجود چنین دیدگاه هایی درباره تبلیغات این اپراتور در جامعه ایران موجب شده برنامه های تبلیغاتی این شرکت با توجه به هزینه‌های سنگین آن به ابزاری برای ضدتبلیغ بر علیه این اپراتور مبدل شود و به بی‌اعتمادی مردم نسبت به آن دامن بزند.

برخی از مشترکان بر این باورند که اگر ایرانسل واقعا توان پرداخت هزینه یک هواپیمای شخصی را برای تبلیغات دارد، بهتر است فکری به حال شبکه تلفن همراه خود بکند تا مشکل آن برطرف شود و برخی دیگر نیز معتقدند که این وعده ها صرفا ترفندی برای فروش بیشتر سیم‌کارت است که در پاره‌ای موارد آثار نامطلوبی بر فرهنگ عمومی جامعه می‌گذارد.

این مشترکان معتقدند اگر تعداد مورد ادعای واگذاری سیم‌کارت‌های ایرانسل صحت دارد به عنوان اپراتور دوم کشور چرا بنگاه‌های تبلیغاتی، بانک‌ها،فروشندگان و خریداران درآگهی‌های رسانه‌ای اعم از مکتوب و غیر مکتوب شماره‌ای از ایرانسل را معرفی نمی کنند و به رغم این همه هیایوی تبلیغاتی ایرانسل چرا در دست مردم حضور ندارد.