تربیت کودک

زنی فرزندش را نزد رسول خدا(ص) آورد و گفت: یا رسول الله دوست دارم بچه ام روی زانوی شما بنشیند، دست بر سرش بکشید و برایش دعا کنید. پیامبرخدا(ص) هم با روی باز، بچه را گرفت و روی زانو نشاند. …

زنی فرزندش را نزد رسول خدا(ص) آورد و گفت: یا رسول الله دوست دارم بچه ام روی زانوی شما بنشیند، دست بر سرش بکشید و برایش دعا کنید. پیامبرخدا(ص) هم با روی باز، بچه را گرفت و روی زانو نشاند. در همان حال بچه ادرار کرد. زن بسیار ناراحت شد و با شرمندگی خواست بچه را از دامن پیامبر گرامی(ص) بردارد. حضرت با خوشرویی تمام درحالی که تبسمی بر لب داشت، فرمود: «کارش نداشته باش.

بگذار با آرامش خاطر ادرار کند. لباس من با اندکی آب پاک می شود ولی این خشونت تو او را آزار می دهد و بر تربیت او تأثیر بد می گذارد، برای او فرق نمی کند، زمین یا دامن من فرقی نمی کند، او باید ادرار کند. شما که خشونت در مقابل کار طبیعی اش نشان می دهید، این بچه را عقده دار می کنید و او دلیل این خشونت را هم نمی فهمد و تا آخر عمرش بیمار می شود. لباس من با کمی آب پاک می شود ولی این عقده در جان این بچه تا آخر عمرش می ماند.» (۱)

۱) صفیر هدایت، انفال۱۰، آیت الله ضیاءآبادی