دنیای فریبنده

رسول اکرم(ص) با اصحابشان از گذرگاهی می گذشتند، به گله شترهای عشار رسیدند- ظاهرا شترهای ده ماهه آبستن را عشار می گفتند- که سرمایه نفیس عرب بود. از پشم و شیر و گوشت و بچه اش استفاده …

رسول اکرم(ص) با اصحابشان از گذرگاهی می گذشتند، به گله شترهای عشار رسیدند- ظاهرا شترهای ده ماهه آبستن را عشار می گفتند- که سرمایه نفیس عرب بود. از پشم و شیر و گوشت و بچه اش استفاده می کردند و مرکبشان هم بود. رسول اکرم(ص) به شترهای عشار که رسیدند صورت برگردانده و نگاه نکردند. یکی از همراهان گفت: یا رسول الله؛ اینها شترهای عشار است و تماشایی! چرا شما از اینها چهره برگرداندید؟! فرمودند: نگاه کردن به زیبایی های دنیا در دل انسان، غفلت ایجاد می کند. بعد این آیه ۱۳۱ سوره طه را خواندند:

«ولاتمدن عینیک الی ما متعنابه ازواجا منهم زهره الحیوه الدنیا لنفتنهم فیه» هرگز چشم خود را به نعمت های مادی که به گرو ه هایی از آنها داده ایم میفکن که اینها شکوفه های زندگی دنیاست و برای این است که آنها را بیازماییم.(۱)

۱) صفیر هدایت، آیت الله ضیاءآبادی، جزوه توبه