در شناختن حق پدر و مادر

خداوند چون می خواست که جهان آباد ماند، پدر و مادر را سبب به وجود آوردن فرزند کرد، پس بر فرزند واجب است که پدر و مادر خود را احترام کند و نگوید که پدر و مادر را بر من چه حق است؟ بلکه …

خداوند چون می خواست که جهان آباد ماند، پدر و مادر را سبب به وجود آوردن فرزند کرد، پس بر فرزند واجب است که پدر و مادر خود را احترام کند و نگوید که پدر و مادر را بر من چه حق است؟ بلکه به آن محبتی بنگرد که پدر و مادر حاضرند به خاطر فرزندشان جان خود را فدا کنند، و کمترین حرمت پدر و مادر این است که هر دو واسطه اند میان تو و آفریدگار تو، پس چندان که آفریدگار خود را حرمت داری واسطه را نیز باید حرمت داشت، پس حق پدر و مادر اگر از روی دین ننگری از روی مردمی و خرد بنگر که پدر و مادر ریشه نیکی و اصل پرورش نفس تواند و چون در حق آنان کوتاهی کنی چنان نمایند که تو شایسته هیچ نیکی نباشی که کسی که حق شناس نیکی اصل نباشد، نیکی فرع را هم حق نداند و با پدر و مادر خود چنان باش که از فرزندان خویش انتظار داری که با تو باشند، چون پدر و مادر را احترام کنی دعای خیر آن ها همراه تو خواهد بود و در زندگی سعادتمند خواهی شد و از برای میراث، مرگ پدر و مادرخود را نخواه زیرا که روزی مقسوم است و بی مرگ پدر و مادر آن چه روزی تو باشد به تو می رسد، به هر کس آن رسد که در ازل قسمت کرده شده است و از برای روزی رنج بسیار برخود منه که به کوشش، روزی زیاد نگردد.

و اگر می خواهی که از بهر روزی از خدا خشنود باشی بامداد به کسی بنگر که حال او از حال تو بهتر باشد تا دایم از خدای تعالی خشنود باشی اگر به مال درویش گردی تلاش کن تا به خرد توانگر باشی که توانگری خرد از توانگری مال بهتر است.

و انسان نادان از مال زود فقیر می شود و مال خرد را دزد نمی تواند ببرد، و آب و آتش آن را نمی توانند هلاک کنند، پس اگر خرد داری آن را با هنر بیامیز که خرد بی هنر چون تنی باشد بی جامه و شخصی بود بی صورت.

برگرفته از قابوس نامه

هنگامه حمیدی