فضیلت روزه رجب

از پیامبر اکرم(ص) روایت شده که فرمودند: ای مردم بدانید که ماه رجب ماه «اصم» خداوند است و ماهی است بس بزرگ و علت نام گذاری این ماه به «اصم» این است که هیچ ماهی از ماه های سال ازنظر فضیلت …

از پیامبر اکرم(ص) روایت شده که فرمودند: ای مردم بدانید که ماه رجب ماه «اصم» خداوند است و ماهی است بس بزرگ و علت نام گذاری این ماه به «اصم» این است که هیچ ماهی از ماه های سال ازنظر فضیلت و حرمت نزد خدای تبارک و تعالی، به آن نمی رسد.

مردم این ماه را در جاهلیت بزرگ می داشتند و هنگامی که اسلام آمد بر بزرگی و عظمت آن افزود.

هان! ماه رجب و ماه شعبان دو ماه من اند و ماه رمضان ماه امتم. (بدانید که رجب ماه خدا و شعبان، ماه من و رمضان، ماه امت من است.)

هان! هر که یک روز از ماه رجب را با ایمان و برای رضای خدا روزه بدارد، به نعمت رضوان بزرگ الهی نایل آید، و روزه اش در آن روز خشم خداوند را فرو می نشاند و هنگامی که روزه اش را برای خداوند خالص گرداند، پاداش آن را به چیزی جز حسنات دنیا نمی توان داد؛ و برای روزه دار هنگامی که شب می کند ده دعای مستجاب است. اگر چیزی از خواسته های دنیوی بخواهد، خداوند عز و جل به او بخشد؛ و گرنه برای او از پاداش، بهتر از آن چیزی که اولیاء و احباء و اصفیای الهی بخواهند، ذخیره آخرت قرار می دهد.

و هر کسی دو روز ماه رجب را روزه بگیرد خداوند به کرم خویش چنان چیزی به وی می بخشد که اهل آسمان و زمین نتوانند آن را توصیف کنند و برای او پاداشی برابر با عمر ده نفر از صادقین (به هر اندازه عمرشان برسد) می دهد و به او مقام شفاعتی همانند شفاعت صادقین می دهد و او را در گروه ایشان وارد بهشت می سازد و صادقان را دوستان و رفیقان وی در بهشت قرار می دهد.و هر کسی چهار روز از ماه رجب را روزه بدارد، از همه بلایا چون دیوانگی، جذام و پیسی و آشوب دجال رهایی می یابد و از عذاب قبر در امان می ماند و برای او پاداشی برابر پاداش خردمندان بسیار توبه کننده و بازگشته به سوی خداست و به عنوان نخستین پرستندگان، نامه اعمالش در دست راستش داده می شود.

و هر کسی پنج روز از ماه رجب را روزه دارد بر خدای عزوجل است که در روز رستاخیز او را خشنود دارد و ا ورا از گورش، هم چون ماه شب چهارده (مهتابی) برانگیزد و به اندازه ریگ های بیابان برایش پاداش و حسنات بنویسد و او را بی حساب و کتاب وارد بهشت گرداند و به او گفته شود: از پروردگارت هرچه خواهی بخواه...

و هر کسی پانزده روز از ماه رجب را روزه دارد، در روز رستاخیز در موقف امنیت و آرامش است، به طوری که فرشته مقربی یا پیامبر مرسلی و یا رسولی بر او نمی گذرد، مگر آن که به او می گوید: خوشا به حالت، تو کسی هستی که در امنیتی و مقرب و اهل شرافتی، به طوری که دیگران درباره تو غبطه می خورند و تو آراسته و بهره مند و از ساکنان بهشتی.

و هر کسی بیست وهشت روز از ماه رجب را روزه دارد، خداوند عز و جل میان او و آتش دوزخ هفت خندق قرار می دهد که فاصله هر خندقی میان آسمان و زمین به اندازه پانصدسال راه می باشد و هر کس بیست و نه روز از ماه رجب را روزه دارد...

عرض شد: ای پیامبر خدا! کسی که نتواند به سبب ناتوانی یا بیماری، روزه ماه رجب را بگیرد و یا زنی که به سبب ناپاکی نتواند روزه بگیرد، چگونه می تواند به این چیزهایی که توصیف کردی برسد؟ حضرت فرمود: هر روز یک نان به مساکین صدقه دهد؛ سوگند به کسی که جانم در دست اوست هر کسی هر روز این چنین در راه خدا صدقه دهد به آنچه گفته شد و بیشتر از آن می رسد. اگر همه بندگان خدا از اهل زمین و آسمان بخواهند ارزش پاداش عمل او را محاسبه کنند نمی توانند یکدهم آن چیزی را که از فضایل و درجات بهشت گفته شد محاسبه کنند. عرض شد: ای رسول خدا! کسی که ناتوان از دادن صدقه باشد چگونه می تواند به این چیزها دست یابد؟ حضرت فرمود: هر روز از ماه رجب را تا سی روز این تسبیحات را صدمرتبه بگوید: «سبحان الاله الجلیل، سبحان من لا ینبغی التسبیح الا له، سبحان الأعز الأکرم، سبحان من لبس العزّ و هو له اهل»

(امالی صدوق صفحات۳۱۹ الی ۳۲۳).