خدا دنیای بی‌زنجیر آفرید

دنیا که شروع شد، زنجیر نداشت، خدا دنیای بی‌زنجیر آفرید.
آدم بود که زنجیر را ساخت. شیطان کمکش کرد.
دل، زنجیر شد. عشق، زنجیر شد. دنیا پر از زنجیر شد.
و آدم‌ها همه دیوانه زنجیری.
خدا …

دنیا که شروع شد، زنجیر نداشت، خدا دنیای بی‌زنجیر آفرید.

آدم بود که زنجیر را ساخت. شیطان کمکش کرد.

دل، زنجیر شد. عشق، زنجیر شد. دنیا پر از زنجیر شد.

و آدم‌ها همه دیوانه زنجیری.

خدا دنیای بی زنجیر می‌خواست، نام دنیای بی زنجیر بهشت است.

امتحان آدم همین جا بود. دست‌های شیطان از زنجیر پر بود. خدا گفت: زنجیرت را پاره کن. شاید نام زنجیر تو عشق است.

یک نفر زنجیرهایش را پاره کرد. نامش را مجنون گذاشتند.

مجنون اما نه دیوانه بود و نه زنجیری. این نام را شیطان بر او گذاشت.

شیطان آدم را در زنجیر می‌خواست. لیلی مجنون را بی زنجیر می‌خواست. لیلی می‌دانست خدا چه می‌خواهد.

لیلی کمک کرد تا مجنون زنجیرش را پاره کند. لیلی ماند؛ زیرا لیلی نام دیگر آزادی است...