ما و تحریم ها

واقعیت آن است که تهدیدها, تحریم ها, فشارهای سیاسی, اقتصادی و نظامی پدیده ای تازه برای ایران نبوده و نیست

واقعیت آن است که تهدیدها، تحریم‌ها، فشارهای سیاسی، اقتصادی و نظامی پدیده‌ای تازه برای ایران نبوده و نیست.

انقلاب اسلامی از عدالت و صلح جهانی، امنیت و آرامش برای همه، محکوم کردن تجاوز و اشغالگری، آزادی، اخلاق و معنویت برای همه و بالاخره از برابری و تساوی در حقوق ملت‌ها در مجامع و نهادهای بین‌المللی سخن می‌گوید و این ارزش‌های نوین بشری که دنیا مشتاق و پذیرای آن است مورد اقبال قدرت‌های زورگو و استکباری جهان نیست. لذا برای مقابله با این انقلاب و پیام‌های جهانی آن، از هر توطئه‌ای علیه ملت بزرگ ایران و انقلاب جهانی آن کوتاه نمی‌آیند و به قول دکتر شریعتی تضاد و تقابل «حقیقت محکوم» و «واقعیت حاکم» داستان جدال همیشگی حق و باطل است که به‌رغم خواست بدخواهان، این انقلاب اسلامی بوده که در کشاکش تحریم‌ها، تهدیدها، چالش‌ها، بحران‌ها و به لطف الهی، وحدت ملی و رهبری بی‌بدیل توانسته است سربلند بیرون آید. تشدید تحریم‌های ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا که بیش از ۶۶ شرکت و اشخاص حقیقی و حقوقی را در برمی‌گیرد، بیانگر تداوم همان روند اعمال محدودیت‌ها و تلاش برای جلوگیری از پیشرفت و آبادانی ایران اسلامی است.

بی‌تردید کشورهای غربی و در راس آنها آمریکا حفظ موجودیت و منافع صهیونیسم بین‌الملل و اسرائیل غاصب، استمرار صدور نفت ارزان از خاورمیانه به غرب و چپاول ثروت ملی بخشی از جهان سوم و حمایت از رژیم‌های غیرمردمی و وابسته به استکبار را همچنان در اولویت سیاست خارجی و دیپلماسی خود قرار داده‌اند و از آن حمایت می‌کنند. پرونده هسته‌ای ایران یکی از پرونده‌هایی است که استکبار علیه جمهوری اسلامی تشکیل داده است. دفاع از تروریسم، نقض حقوق بشر، محدودیت آزادی‌ها و دفاع از حقوق زندانیان، مداخله در امور سایر کشورها و تبعیض و اعمال محدودیت‌هایی در حقوق زنان از جمله پرونده‌های دیگری است که قرار است هیچ‌گاه در مجامع و نهادهای بین‌المللی که تحت سیطره قدرت‌های استکباری هستند، درباره ایران مختومه نشود و بنابه ضرورت و شرایط هر چند وقت یک بار یکی از آنها بازگشایی شود.

پس وظیفه و تکلیف ما در قبال این وضعیت و بخصوص شرایط پیش رو که «تشدید تحریم‌ها» و «اعمال تحریم‌ها» را در پی دارد، چیست؟ به عبارت دیگر، اروپا و غربی‌ها و در راس آنها آمریکا از هر محدودیت و تحریم علیه جمهوری اسلامی ابایی ندارند. وظیفه ما در برابر این وضعیت چیست؟ واقعیت آن است که بزرگ‌ترین خدمت به توفیق حربه دشمنان علیه ملت ایران بروز «اختلافات»، «عدم وحدت»، «ناکارآمدی مسوولان» و «ضعف دیپلماسی» است. جامعه امروز ما بشدت به بازسازی پایه‌های وحدت و انسجام نیاز دارد. همه دلسوزان، مجاهدان انقلاب و سرمایه‌های نظام بخصوص دفاع مقدس باید با درک شرایط خطیر کنونی در زیر چتر وحدت با محوریت رهبری گرد آیند.

و این خود بزرگ‌ترین عامل بازدارندگی دشمنان از هر گونه تهدید علیه ملت بزرگ ایران است.

امروز هر سخن اختلاف‌آفرین و کوبیدن بر طبل ناهماهنگی، خدمت به دشمنان است و در این میان مسوولان قوای سه‌گانه و بیش از همه رئیس‌جمهور که عالی‌ترین مقام رسمی و اجرایی کشور پس از رهبری است، باید ایفای نقش کند. افزون بر این، باید خدمت صادقانه بر پایه قانون و پاک‌دستی مسوولان و اهتمام بایسته برای سامان امور کشور، اصلی‌ترین دغدغه مسوولان کشور قرار گیرد. ضعف تدبیر، بی‌برنامگی، سلیقه‌ای اداره کردن امور، مشغول شدن به حاشیه‌ها، نادیده انگاشتن خرد جمعی، ضعف شأن و منزلت نخبگان و بخصوص عدم نقش‌آفرینی آنان در اداره امور، تضعیف احزاب و تشکل‌های سیاسی، تضعیف مراجع عظام تقلید و روحانیت متعهد و انقلابی، حذف سلیقه‌ها و گرایش‌های مختلف سیاسی، بی‌قانونی و عدم اجرای قانون که از جلوه‌های ناکارآمدی در اداره کشور می‌تواند باشد، در صورت وجود باید کنار گذاشته شود و بالاخره از آنجا که سیاست داخلی ادامه سیاست خارجی هر کشور است، اگر در داخل کشور متحد و یکپارچه و مسوولان و نهادهای کارآمد مشغول خدمت باشند، آن گاه دیپلماسی و سیاست خارجی است که باید هنرمندانه «تهدیدها» را به «فرصت‌ها» و «دشمنان» را به «دوستان» تبدیل کند.

هنر گفتگو، رایزنی، تعامل، همزیستی، گسترش مناسبات، افزایش سطح همکاری‌ها، کاهش هزینه‌ها، خردمندانه موضعگیری کردن، بهانه به دست دشمنان ندادن، شناسایی ظرفیت‌های بین‌المللی و به‌کارگیری آنها در خدمت منافع ملی وظیفه، ماموریت و رسالت خطیر دستگاه دیپلماسی و مسوولان ذی‌ربط در عرصه سیاست خارجی است.

بپذیریم که به رغم توفیقات در عرصه‌های بین‌المللی، پاره‌ای موضعگیری‌ها و سخنان نسنجیده برخی مسوولان، برجسته‌سازی برخی آمدوشدهای خارجی کم‌اثر، ضعف حضور در برخی مجامع و نهادهای موثر و تاثیرگذار بین‌المللی که بشدت به پرستیژ و موقعیت جهانی جمهوری اسلامی لطمه وارد می‌کند، وجود دارد که باید برای آن تدبیر شود. البته رسانه‌ها باید هوشمندانه در بازتاب این قبیل مواضع و رفت و آمدهای دیپلماتیک دقت کنند.

شورای عالی امنیت ملی و مجلس شورای اسلامی ۲ نهاد اصلی در سیاستگذاری و راهبری سیاست خارجی هستند که اصلی‌ترین مسوولیت‌ها بر دوش آنان است، که در این میان نمایندگان مجلس شورای اسلامی رسالتی بس حساس‌تر به عهده دارند؛ مجلس که تصویب موافقت‌نامه‌ها، عهدنامه‌ها و مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی را به عهده دارد، نظارت بر عملکرد قوه مجریه را در اولویت‌های وظیفه‌مندی خود باید دنبال نماید. تردید نداشته باشیم اگر ما در داخل کشور وحدت داشته باشیم دشمنان هر میزان که اجماع هم داشته باشند چون گذشته، راه به جایی نخواهند برد. رمز عبور ما از تحریم‌ها و تهدیدها حفظ وحدت، هوشیاری و بصیرت، کارآمدی مسوولان و نهادهای مسوول و آمادگی نیروهای مسلح و هوشمندی و تدبیر نهادهای ذی‌ربط در عرصه سیاست خارجی است. از ایران اسلامی باید یک صدا به گوش جهانیان برسد: «ما همه ایستاده‌ایم.»

دکتر علی دارابی