روسیه نیازمند لیبرالیسم قدرتمند

جناح راست روسیه یا به بیان دقیق تر, احزاب سیاسی لیبرال همچنان روسها را با حیرت و تعجب روبرو می كنند

در ۶ ماه گذشته، جناح راست حداقل ۳ بار كوشیده است یك استراتژی واحد اتخاذ كند تا در انتخابات سال ۲۰۰۷ به عنوان یك جناح نیرومند ظاهر شود. اما تاكنون تمامی این تلاشها با شكست مواجه شده است. در پی این ناكامی ها، جناح راست تصمیم گرفت با یادآوری شكوه گذشته خود، یك حزب متحد دموكراتیك براساس اتحادیه ای از نیروهای راست (SPS) بنیان نهد كه سیاست های اقتصادی لیبرال را پیگیری كند و با كمك حزب «یابلوكو» (به رهبری «گریگوری یاولینسكی») و سایر احزاب كوچك به اهداف خود برسد. یكی از فعالان جوان جنبش «SPS» به ریاست حزب برگزیده شده و امید می رفت كه وی به عنوان یك «بوریس نمتسوف» جدید و پرانرژی و با انگیزه كه تحت تأثیر الیگارش ها نباشد، بنیان حزب جدید را باقوت و قدرت تشكیل دهد اما برخلاف امید بازیگران پشت پرده، نه یاولینسكی و نه دموكرات های دیگر با رهبر جدید «SPS» زبان مشتركی نیافته اند.«ولادیمیر روژكوف» نماینده همیشه مخالف و مستقل و «گری كاسپاروف» استاد سابق شطرنج نیز پیشنهاد دادند كه حزب كوچك جمهوری خواه روسیه به عنوان یك سكوی مشترك دموكراتیك مطرح شود. این نظر، برای چند ماه پیگیری شد و سپس بی سروصدا به بایگانی سپرده شد.

سرانجام استراتژیست های حزبی، ایده ای را مطرح كردند كه آشكارا غیرواقعی می نمود: «میخائیل خودوركوفسكی» یكی از غول های بزرگ صنایع نفتی كه اكنون در زندان به سر می برد، بر كرسی ریاست لیبرال ها تكیه زند. این ایده، نگران كننده آشكارا تحریك آمیز است، زیرا نه پیشنهاددهندگان و نه «خودور كوفسكی» كه هم اكنون در زندان با زندانیان زیاد روزگار می گذراند، به توفیق طرح امید چندانی ندارند برای همه روشن است كه خودوركوفسكی همین روزها حق خود را برای انتخاب شدن و انتخاب كردن به مدت حداقل ۹سال از دست می دهد.گمانه زنی درباره پشت پرده تمامی این بازی ها دشوار نیست. هرگونه خودداری مسؤولان از ثبت نام خودوركوفسكی، دستاویزی برای مخالفان خواهد شد كه بگویند مقامات دولتی از وی می ترسند. «ولادیمیر ریژكوف» و «ایرینا خاكامادا» رهبران لیبرال ها بدین ترتیب خواهند توانست شكست مفتضحانه خود را در انتخابات آینده، یعنی انتخاباتی كه گمان نمی رود آنها موفق شوند در آن بیش از یك درصد از آرا را كسب كنند، توجیه نمایند. براساس آخرین نظرسنجی ها، این حداكثر آرایی است كه آنها قادر به كسب آن خواهند بود. همچنان كه «الكساندر یاكولوف» - عنصر دموكرات فعلی یك بار به آن اشاره كرد: چیزی كه بیش از هر چیز مایه تأسف است، آن كه این طرفداران پرمدعای دموكراسی زمانی به شدت با ایده لیبرالیسم كه از سوی بسیاری از روسها حتی اكنون نیز پیگیری می شود، مخالفت می كردند.حزب متحد لیبرال (SPS) كه امیدهای خود را برای بسیج طرفدارانش از دست داده، چاره ای جدید اندیشیده است. این پیشنهاد جدید براین اساس است كه چپ گرایان و راست ها، متحد شوند تا انتخابات دوما را در سال ۲۰۰۷ تحریم كنند. این ابتكار از سوی «ایوان استاریكوف» دبیركل شورای سیاسی فدرال حزب متحد لیبرال مطرح شد. وی بر این اعتقاد است كه احزاب متحد لیبرال، یابلوكو، كمونیست، رودنیا و سایر احزاب مخالف می توانند زیر پرچم تحریم متحد شوند. طولی نكشید كه متحدان بالقوه او به پاسخگویی روی آوردندو كمونیست ها این پیشنهاد را با این استدلال كه احزاب روسیه متحد و لیبرال - دموكرات می توانند بدون مشاركت آنها به راحتی انتخابات را برگزار كنند. «سرگی میتروكین» معاون حزب یابلوكو نیز می گوید: تحریم انتخابات تنها از طریق ایجاد یك اپوزیسیون نیرومند امكانپذیر است. او در ادامه می گوید كه در حال حاضر، اپوزیسیون حتی نمی تواند یك صدهزارنفر از مردم را به خیابانها بكشاند. «دیمیتری پولیكانوف» تحلیلگر مؤسسه روابط عمومی «ویزییوم» می گوید كه حتی اگر سناریوی تحریم به واقعیت بپیوندد، تعداد افرادی كه از رأی دادن خودداری می كنند، درصد اندكی خواهد بود. این روایتی كلی از سطح حمایت عمومی از نیروهای جناح راست است.

به نظر می رسد كه همه به نزاع درونی جناح راست و احزاب مختلف آن عادت كرده اند. روسهای راست گرا با افكار لیبرال از دیرباز، امید خود را به پیشنهادهای احساساتی جناح راست كه هدف از آنها بهبود زندگی مردم عنوان شده است، از دست داده اند. مشكل اصلی آن است كه لیبرال های جوان روسی كه با پول الیگارش ها بر برج عاج نشسته اند، به شدت مردمی را كه مدعی حمایت از آنها هستند، از دست داده اند. فاصله موجود بین احزاب راست گرا و لیبرال و در نتیجه، ناتوانی آنها برای جلب افكار عمومی در انتخابات سال ۲۰۰۳ دوما رخ داد كه آنها در آن زمان از دریافت مجوز شركت در انتخابات بازماندند.

شكاف اصلی بین لیبرال ها و مردم روسیه هنگامی رخ داد كه در سالهای ابتدایی «پرستویكا» و آغاز امواج لیبرالیستی طرفداران «بوریس یلتسین» آنها تمامی تلاش خود را معطوف به بهبود و افزایش سطح زندگی ۱۰ درصد از مردم روسیه كردند كه همین ۱۰ درصد نیز بسیار به حفظ وضع موجود یا به اصطلاح قانونگرایی متعهد بودند.لیبرال ها ۹۰ درصد از مردم روسیه را به انحای مختلف از دست داد ند و بسیاری از تعهدات آنها در قبال مردم عادی بی ثمر و بدون پشتوانه بود. بدین ترتیب، مردم روسیه، لیبرالیسم و ادعای حمایت از آن را ترفندی سیاسی برای ارزش نهادن به الگوهای غربی پنداشتند.اما در روسیه، آفتاب از شرق و نه از غرب طلوع می كند. معتقدان واقعی تئوری لیبرالیسم، مقاصد واقعی مدعیان لیبرالیسم را درك و اركان حزب را ترك كردند. ایده های لیبرالیستی در جهان و در روسیه تزاری آثار مثبتی داشته است. این ایده های لیبرالیستی هنوز زنده اند و در سراشیبی سقوط قرار ندارند.

در هر حال، روسیه امروز به جناح راستی نیرومند و واقعی نیازمند است كه از حمایت سیاسی بخش قابل توجهی از مردم برخوردار شود.

منبع: خبرگزاری ریانووستی - ترجمه: محمدرضا خداقلی پور