دنیای فانتزی بی پایان PSP

بررسی Dissida Final Fantasy

Dissida: Final Fantasy رویای به واقعیت پیوسته طرفدارانش است. مدت‌ها منتظر عرضه نسخه انگلیسی این بازی بودیم تا اینکه در ۲۵ آگوست در آمریکا منتشر شد. اکنون با هم نگاهی به آن می‌اندازیم.

این بازی با جزییات و ریزه‌کاری‌های بی‌شمار و ساختار معتادکننده‌اش به خوبی توانسته سبک action و role-playing را با یکدیگر ترکیب کند به طوری که حاصل آن چیزی است که نمی‌توان به راحتی از آن دست کشید.

Dissida قهرمانان و شخصیت‌های منفی شماره‌های یک تا ده سری فاینال فانتزی را در خود دارد و در این بازی آن‌ها درگیر نبرد بین روشنایی و تاریکی می‌شوند. در دنیای Dissida، الهه هارمونی، (Cosmos) جنگ سختی را علیه خدای ناسازگاری، (Chaos) به پا می‌کند. Cosmos و Chaos جنگجویانی را برای مبارزه فرا می‌خوانند، اما به دلیل اینکه نیروهای Chaos از فنون شیطانی استفاده می‌کنند، افراد متحد Cosmos  در آستانه شکست قرار می‌گیرند.

Dissida بیشتر به عنوان یک بازی مبارزه‌ای مطرح است، اما در یک دسته‌بندی دقیق‌تر، می‌توان این بازی را در رده one to one action قرار داد. Dissida را نمی‌توان یک بازی مبارزه‌ای به معنای متعارف دانست زیرا به هیچ عنوان شبیه بازی‌های معروف این سبک مانند Street Fighter IV، BlazBlue، Tekken، Dead or Alive و Soulcalibur نیست. این بازی شباهت‌های زیادی به Kingdom Hearts (البته صرف‌نظر از اینترفیس منوها) دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به پرسه زدن در یک محیط عظیم و حمله به دشمنان فقط با فشردن چند دکمه ساده اشاره کرد. با این حال آزادی عمل کاراکتر حس منحصربه‌فردی به این بازی می‌دهد.

اگرچه ممکن است این سیستم ساده و سطحی به نظر برسد، اما اجرای بازی Dissida به مهارت زیادی نیاز دارد. مبارزه‌ها زمان‌بندی دقیقی می‌طلبند، به ویژه وقتی درگیر یک نبرد با ساختار حمله/ضد حمله باشید. گیمرها همچنین باید بتوانند به خوبی جاخالی دهند، حمله حریف را سد و هنگام استفاده از تکنیک‌های ویژه، فاصله‌ها را به دقت محاسبه کنند.

ساختار مبارزه‌ها ممکن است در ابتدا دشوار باشد، اما پس از چند ساعت بازی این مشکل حل خواهد شد. هر کاراکتر دو پارامتر Bravery Points و Hit Points دارد. با استفاده از Bravery Attacks (با دکمه دایره)، Bravery  کارکتر خود را افزایش می‌دهید و در مقابل Bravery حریفتان را کم خواهید کرد. به نظر می‌رسد استودیو Square Enix در به کار گرفتن این سیستم موفق بوده، اما این فقط قسمت کوچکی از کل ساختار بازی است. کاراکترها EX Gauge را نیز دارند که در طی مبارزه با جمع کردن Ex Force پر می‌شوند. پس از پر شدن آن کاراکتر می‌تواند به EX Mode خاص خود برود که در آن توان و قابلیت‌هایش به مراتب بیشتر است. در این حالت اگر یک HP Attack انجام دهید و بلافاصله دکمه دایره را بزنید، کاراکترتان EX Burst attack را (که واقعا نفس‌گیر است) اجرا خواهد کرد که ۹۰ درصد اوقات به مبارزه پایان می‌دهد.

این سیستم‌های متنوع در کنار راه رفتن‌ها روی دیوار، پرواز کردن‌ها و... مبارزات Dissidaرا ارتقا می‌دهند. این فنون به طرز فوق‌العاده‌ای با هنرنمایی چهره‌های آشنا مانند جنگجویان افسانه‌ای شماره‌های یک تا ده سری فاینال فانتزی همچون Terra، Cloud، Squall، Tidus، Sephiroth، Ultimecia و... تکمیل می‌شوند. علاوه بر شهرت آن‌ها که بسیار لذت‌بخش است هر کاراکتر شیوه خاص بازی خود را نیز دارد. برای مثال، Warrior of Light برای مبارزات نزدیک مناسب‌تر است در حالی که Emperor به کمک تله‌هایی که تعبیه می‌کند حریفانش را نزدیک‌تر می‌کشد.

آن چیزی که Dissida را از سایر بازی‌های سبک مبارزه‌ای-اکشن متمایز می‌کند، بخش RPG عظیم و قدرتمندش است که گزینه‌های انتخابی بی‌شماری در آن گنجانده شده است. برای مثال، کاراکترها می‌توانند به سطح ۹۹ برسند، به سپر و اسلحه مجهز شوند و وسایل جانبی فراوانی نیز برای آن‌ها وجود دارد که باید آن‌ها را در جریان بازی کشف کرد. هر چه یک کاراکتر قوی‌تر می‌شود، قابلیت‌های بیشتری را فرا می‌گیرد. پلیرها امکان تنظیم دستی کاراکتر خود مطابق میلشان را نیز دارند که دیدن این گزینه در یک بازی مبارزه‌ای جالب است. در کل مودها و گزینه‌های Dissida در بین بازی‌های PSP از همه بیشتر است. برای مثال، می‌توان به تقویم داخلی بازی (که اگر در روز خاصی بازی را انجام دهید به شما جایزه می‌دهد)، کاتالوگی از همه گزینه‌های قابل باز شدن با پوینت‌ها و بخش‌های Museum و replay editor اشاره کرد. تصور اینکه همه این موارد در یک UMD جا داده شده‌اند به واقع متحیرکننده است.

بیشتر وقت پلیرها در story mode می‌گذرد که دارای دو بخش عمده Destiny Odyssey و Shade Impulse است. اولی به ده قسمت تقسیم می‌شود و ماجرای اینکه چطور هر یک از قهرمانان کریستال نور خود را پیدا می‌کنند، توضیح می‌دهد. این ماجراها به طور موازی رخ می‌دهند و در واقع یک داستان بیشتر نیستند، اما از ده دید متفاوت شرح داده می‌شوند. دومی ماجراهایی است که پس از این بخش اتفاق می‌افتد. در این جا با اینکه شما در انتخاب قهرمان خود آزادید، اما نتیجه کار یکسان خواهد بود.

بزرگ‌ترین ایرادی که می‌توان به Dissidaگرفت این است که ده بار بازی کردن پشت‌سر هم Destiny Odyssey ارزش وقتی را که صرفش می‌کنید ندارد زیرا داستان‌ها همگی به روش مشابهی اتفاق می‌افتند. طراحی آن‌ها نیز بسیار بد انجام شده است و کاراکترها در همان موقعیت‌ها و مکان‌ها قرار می‌گیرند. با این حال پس از وارد شدن به Shade Impulse همه چیز جالب می‌شود. طراحی و مکانیزم‌های گیم‌پلی متنوعند و این بخش به تنهایی جور همه بخش‌های داستان را می‌کشد. نکته آخر اینکه Dissida با یکی از عذاب‌آورترین مبارزات غول آخر تمام می‌شود.

از آنجایی که بازی عظیم است، نمی‌توان تمام جزئیات آن را به طور کامل بیان کرد، اما می‌توان گفت که نبردها سرگرم‌کننده‌اند و تعداد زیادی آیتم برای آزاد کردن و تنظیم شخصی وجود دارد و در کل Dissida بازی خوش ساختی است.

Dissida یکی از بهترین بازی‌های کنسول پرتابل سونی است. این بازی را نه تنها به هواداران فاینال فانتزی بلکه به همه افرادی که PSP دارند پیشنهاد می‌کنیم.