فرمانده دل‌ها

بیست و هفتم آبان یادآور سالروز شهادت ستاره فروغ‌گستر و سردار خیبرشکن آقا مهدی زین‌الدین است که در آسمان شهادت پرگشود و به دیدار معبود شتافت.

بیست و هفتم آبان یادآور سالروز شهادت ستاره فروغ‌گستر و سردار خیبرشکن آقا مهدی زین‌الدین است که در آسمان شهادت پرگشود و به دیدار معبود شتافت.

آقامهدی، اختری بود درخشان تر از هر ستاره دیگر درآسمان شهر ما، مجاهدی بود خستگی ناپذیر در سخت ترین شرایط جنگ، هنگام شب های عملیات و مقابله رودرروی دشمن، هنگام پاتک دشمن مجاهدت دائم او برای خدا بود که هرگز کسی او را دچار خستگی روحی نمی دید.

آقامهدی فرمانده بود، فرمانده لشکری مقتدر، خط شکن، با نیروهایی معتقد و با ایمان. فرمانده ای که فرماندهی اش زبانزد بود به دلیل تلاش بی وقفه ای که داشت، به دلیل این که جبهه را مکانی مقدس می دانست و تقرب به خدای بزرگ را در این مکان می جست و به دیگران هم سفارش می کرد. در همین مکان با وضو بود و در کنار فرماندهی هیچ گاه از مستحبات زندگی غافل نبود.

امروز سالگشت شهادت آقامهدی است، فرمانده ای که همیشه به نیروهای لشکرش سفارش به تزکیه نفس و جهاد اکبر و نماز اول وقت داشت، فرمانده ای که می گفت: ما چشم و گوشمان به رهبر است تا ببینیم از آن کانون و مرکز فرماندهی چه دستوری می رسد، یک جان که سهل است، ای کاش صدها جان می داشتیم و در راه امام فدا می کردیم... آقامهدی فرمانده ای بود که مهر و محبت او در دل هزاران نیروی تحت امرش خانه و کاشانه داشت.

محبتی وصف ناپذیر، محبتی که بارها و بارها به منصه ظهور گذاشته شد و آقامهدی را پس از هر سخنرانی دقایق زیادی بر فراز دست ها قرار می داد و روی شانه ها جا می گرفت و فریاد فرمانده آزاده، آماده ایم آماده طنین انداز میدان می شد.

آقامهدی فرمانده لشکر علی بن ابی طالب (ع) بود، پرورش یافته مکتب انسان ساز اسلام، معلم اخلاق بودو قبل از هر چیزی خود را ساخته بود.

الگویی بود برای همه، انسانی باصلابت و با قدرت که بارها دشمن را به خاک مذلت نشاند و سرافراز میدان رزم شد. فرمانده ای که محبوب نیروهایش بود، فرمانده ای که سرمایه او نور معرفت، رسیدن به یقین، برخورداری از ره توشه معرفت، تقوا، صبر و استقامت بود.

آقامهدی زین الدین، فرمانده ای بود که بر دل ها فرمانده ای داشت، فرماندهی که نیروهایش در عملیات مختلف خط شکن می شدند، طلسم جنگ در روز را اولین بار در علمیات خیبر شکست که به به آزاد سازی جزایر مجنون در هورالهویزه منجر شد.

آقا مهدی فرمانده ای بود با دل عاشق برای رسیدن به وصال. در آینه دل غیر از جمال دوست نمی دید. بی قرار بود برای رسیدن به معبود. عاشقی بود که در فراق معشوق زمزمه شبانه داشت. تهجد و شب زنده داری اش به دنبال سعادت ابدی بود. در پیروزی و شکست قلب خویش را تنها متوجه خدا می دانست.

آقا مهدی فرمانده بود، فرمانده ای رشید، هر چند جوان. فرمانده ای فداکار، شجاع، رشید، مقاوم و پرصلابت در مقابل دشمن. فرمانده ای که می گفت: ای کاش جان ها داشتیم و در راه امام حسین(ع) فدا می کردیم. فرمانده ای که معتقد بود حسین وار جنگیدن یعنی مقاومت تا آخرین لحظه، حسین وار جنگیدن یعنی دست از همه چیز کشیدن در زندگی...

محمد خامه یار