آمادگی فرزند اول برای فرزند دوم، مهمه؟

احساسات آنها را بپذیرید: وقتی به بچه‌ی نوپایی می‌گویید که نوزادی از راه می‌رسد، شاید او درک نکند. اما این گونه بگویید: "مامان و بابا صاحب فرزند جدید می‌شوند. قلب ما بزرگ‌تر می‌شود و تو را به اندازه‌ی گذشته دوست خواهیم داشت.

وقتی خواهر یا برادر کوچک تر از راه رسید مامان مجبور است بیشتر از او مراقب کند تا زودتر بزرگ شود. اما زمان ویژه‌ای را برای یکدیگر می‌گذاریم، فقط ما دو نفر.” فرزندتان بخشی از خانواده است و باید این خبر را از شما بشنود نه از دیگران.

وقتی بچه از راه رسید، به بیان عشق خود به بچه‌ی بزرگ‌تر ادامه دهید و وقتی او را در فشار می‌بینید، مهرتان را به زبان آورید: "می‌بینم عصبانی هستی که مامان دوباره نوزاد را شیر میده.” فقط این حس که احساسات کسی دیده و فهمیده شده، برای او اطمینان‌بخش است برای افراد بالغ و نیز خردسالان.

عشق را گسترش دهید:خانم آرتی وو، در جلسه‌ی اینترنتی خود درباره‌ی مدیریت خشم خردسالان، می‌گوید: نگذارید این درک غلط برای فرزندتان به وجود آید که او با اجرای کارهایی بد یا خوب می‌تواند بر میزان عشقی که به او دارید، تاثیر گذارد.

مدام این پیام را بگویید که شما فرزندتان را خیلی دوست دارید، همان طور که از آغاز بوده است. بگویید: "هیچ چیزی نمی‌تواند از عشقتان به او بکاهد. صرف نظر از اینکه فرزندتان تا چه حد خوب و آرام یا شلوغ و عصبانی باشد، عشق مادر به فرزندش تغییر نمی‌کند.

با آگاهی از اینکه عشق پایدار و برای هر بچه به یک میزان است، صرف نظر از احساسات یا رفتار، می‌توان به بچه‌ای حسود اجازه داد تا زودتر با اضطراب‌هایش روبه‌رو شود.

باج ندهید: برای آرام کردن خواهر و برادرها باج دادن روش وسوسه‌برانگیزی است. ماه‌ها طول می‌کشد تا آنان بتوانند به شیوه‌ای معنادار با یکدیگر بازی کنند.

نوزاد صدا درمی‌آورد، توجه مادر را جلب می‌کند و مرکز توجه بازدیدکنندگان است. آیا اگر شما در این وضعیت بودید، آن را دوست داشتید؟ پس از فرزندتان بپرسید که چقدر رقیب کوچک خود را دوست دارد … شاید فرزندتان احساسی جز عشق داشته باشد.

ترجیحاً بگذارید که عشق بین دو فرزند به تدریج گسترش یابد، به روش خودش، طی چند ماه نخست و سال‌ها. این چنین خواهد شد!

ترجیحاً بگذارید فرزندتان با "کمک” به شما در وظایف مراقبت از نوزاد احساس کند که او نیز اهمیت دارد (اگر می‌خواهد – اجباری نیست).

به این ترتیب، بگذارید او بداند که داشتن فرزندی بزرگ‌تر که بتواند کارها را به عهده گیرد، تا چه حد یاری‌رسان است و با او در این مراحل پیوند برقرار کنید.