پر سازی كربوهیدرات

هدف روش پرسازی یا بار گیری كربوهیدرات به حداكثر رساندن ذخیره گلیكوژن عضله در آماده سازی برای ورزشهای استقامتی می باشد كه در آنها سطح گلیكوژن در حد كافی برای حفظ شدت تمرینات …

هدف روش پرسازی یا بار گیری كربوهیدرات به حداكثر رساندن ذخیره گلیكوژن عضله در آماده سازی برای ورزشهای استقامتی می باشد كه در آنها سطح گلیكوژن در حد كافی برای حفظ شدت تمرینات و فعالیت برای طول مدت آن ورزش نمی باشد. فعالیت خستگی آور برای خالی كردن ذخایر گلیكوژن ۷ روز قبل از مسابقه شروع و در ظرف ۳ روز اول با الگوی كم كربوهیدرات، پرپروتئین و پرچربی بمنظور تأمین انرژی دنبال می شود در ۳ تا ۴ روز مانده به مسابقه یك رژیم پركربوهیدرات ( ۷۰% انرژی كل) استفاده می شود تا نهایت پرسازی یا بارگیری گلیكوژن بداخل عضلات تخلیه شده انجام شود. در طی این ۳ تا ۴ روز آخر از شدت فعالیت و حجم آن كاسته می شود تا مصرف گلیكوژن عضله تقلیل یابد و نهایت ذخیره سازی حاصل شود.

این رژیم زیانهایی دارد كه در مرحله اول كه كربوهیدرات عوارضی چون خستگی، ناراحتی عصبی، از دست دهی وزن، از دست دهی آب و در مرحله پركربوهیدرات وزن گیری، افزایش تری گلیسرید، كاهش دریافت نیاسین برای كاهش دادن عوارض این رژیم بصورت تغییر یافته اصلاح شد. در این پرسازی اصلاح یافته، محدودیت كربوهیدراتی حذف شد. شروع از ۶ روز قبل از مسابقه بوده كه بسادگی فعالیت كمتر می شد و دریافت كربوهیدرات افزایش می یافت یعنی رژیم پركربوهیدرات همراه با كاهش فعالیت.