جاذبه هایی که به دیدن شما می آیند

نگاهی به برخی دیدنی های نزدیک تهران

قرار نیست سفر همیشه به جاهای دور باشد. اگر کمی دقیق‌تر نگاه کنیم در دور و بر شهر خودمان در هر نقطه‌ای از ایران، ده‌ها جای دیدنی وجود دارد که تا امروز از آن بی‌خبر بودیم.

برای نمونه در نزدیکی تهران، این شهر پر از ترافیک و شلوغی، ده‌ها منطقه زیبای طبیعی و بکر وجود دارد که خود می‌تواند مقصد سفری کوتاه در تعطیلات آخر هفته باشد. شهرستان ساوجبلاغ از شهرستان‌های استان البرز با طبیعتی زیبا و دیدنی یکی از آن مناطق است.

فاصله این منطقه تا تهران کمتر از یک ساعت و تا کرج حدود ۱۵ دقیقه و تمام مسیر به صورت اتوبان است. البته اگر در ترافیک همیشگی بزرگراه تهران ـ کرج گرفتار نشوید! منطقه ساوجبلاغ که طبیعتی زیبا و آرام دارد گزینه‌ای در دسترس و مناسب برای آسایش است.

دو روستای کردان و خور که نزدیکی شهر هشتگرد قرار دارند علاوه بر طبیعت زیبا دارای پیشینه تاریخی نیز هستند.

به نظر می‌رسد نام روستای خور به جهت داشتن آب و هوای خوب و مناسب، ابتدا خوب یا خرداد بوده که با مرور زمان به خور تبدیل شده است.

از دیدنی‌های این روستا و منطقه اطراف آن می‌توان به امامزاده سلیمان، تپه‌ها و دره دوچنار، امامزاده برچشمه یا زبیده خاتون، برج و باروی قلعه خور و چنار ۸۰۰ ساله‌اش اشاره کرد.

در ناحیه زرچه کانی که به چنار تپه مشهور است درختان کهنسال و بزرگی از گونه چنار دیده می‌شود که بسیار زیبا و دیدنی هستند. در نزدیکی محوطه مسجد جامع نیز چناری ۸۰۰ ساله وجود دارد که سندی زنده از تاریخی بودن منطقه است.

از محوطه برج و باروی قلعه خور، بخش بسیار کوچکی باقی مانده است. بنا به بررسی‌های انجام شده یکی از برج‌های این قلعه تا سال ۱۳۴۰ نیز پابرجا بوده که متاسفانه امروزه بخشی کوچک از آن باقی است.

روستای کردان نیز یکی دیگر از روستاهای زیبا و تاریخی منطقه است. از دیدنی‌های این روستا می‌توان برج آرامگاهی کردان، پل قدیمی بانو صحرای کردان، امامزاده شاهزاده حسین و بی‌بی شهربانو را نام برد.

در دو کیلومتری شمال غرب روستا پلی قدیمی به نام بانو صحرا وجود دارد که از نام منطقه که به همین نام است گرفته شده.

این پل آجری در دوره صفوی ساخته شده که تنها دوپایه و بخشی از طاق‌های آن باقی مانده است البته دیدن روستای سرسبز و خوش آب و هوای فشند را هم به همه کسانی که به این منطقه سفر می‌کنند، توصیه می‌کنیم.

● بقعه امامزاده حسین کردان

کردان یکی از روستاهای دهستان چندار است که در ۶۰ کیلومتری تهران قرار دارد و بنای امامزاده حسین به فاصله یک کیلومتری بزرگراه تهران ـ قزوین، داخل قبرستان روستا واقع شده است.

بنای این امامزاده از بیرون با معماری خاص خود به شکل ستاره‌ای دارای ۳۴گره است که گنبد کلاه خودی شکلی روی آن استوار شده است.

نمای بیرونی بنا کلا از آجر ساخته شده است. در انتهای هر ترک و بخش پایین شروع گنبد، به وسیله هفت آجر که به صورت پلکان معکوس هرمی چیده شده‌اند، نماسازی شده است.

روی گنبد سوراخ‌هایی وجود دارد که احتمالا مربوط به تهویه و دفع رطوبت است. در ضلع شرقی گنبد یک نورگیر بزرگ طاق دار به فضای بین دو پوسته منتهی شده و در سمت راست این بخش، یک نورگیر کوچک و نورگیر دیگری نیز در ضلع جنوبی دیده می‌شود.

ورودی بنا از شرق بوده و داخل آن همه با گچ پوشیده شده است. البته بر خلاف نمای بیرونی ستاره‌ای شکل، پلان بنا از داخل شش ضلعی است.

از داخل بنا اگر به سقف گنبد نگاه کنید یک ستاره ده پر تزئینی دیده می‌شود که احتمالا مربوط به تزئینات اصلی بناست.

در صفحه ۵۸ کتاب آثار تاریخی ساوجبلاغ و نظر آباد نوشته حاتمی در مورد این بنا چنین نوشته شده است: «... در حال حاضر روستای کردان چندان وسیع نیست. ولی آثار و اسنادی وجود دارد که حکایت از قدمت و عظمت آن در گذشته می‌کند.

درختان کهن از جمله پیر چنار کردان واقع در کوچه مسجد و باغ متعلق به آقای عبدالله معینی است که ۵/۶ متر دور پایه و بیش از ۶۰۰سال پیش به دلیل توفان بسیار شدید شکسته و درخت فعلی جوانه درخت کهنی است که بیش از هزار سال پیش روییده است.....

می‌گویند کردان مرکز استقرار یک گردان تبعید شده در دوران ساسانی بوده که به همین نام هم باقی مانده است یا نهر آبی در کردان وجود دارد که به نام مغول معروف است.....

در داخل قبرستان دو بنای تازه مرمت شده وجود داردکه یکی از آنها که رفیع‌تر است به امامزاده شاهزاده حسین و دیگری که فقط اتاقکی معمولی است به امامزاده بی‌بی نسا تعلق دارد. ظاهرا این دو امامزاده خواهر و برادر بوده و از نوادگان امام زین‌العابدین هستند. عده‌ای ازاهالی آنها را فرزندان بلافصل این امام بزرگوار می‌دانند و می‌گویند اسم اصلی او حسین اصغر یعنی فرزند امام بعد از امام محمد باقر(ع) است.»

● امامزاده سلیمان روستای خور

بنای این امامزاده در روستای خور از توابع شهر هشتگرد واقع شده است.

بنا از خارج دارای نقشه‌ای چهار ضلعی و با مصالح لاشه سنگ است که در سه طرف شرق، غرب و جنوب دارای پنجره‌هایی جدید است.

گنبد بنا، مخروطی دوپوسته و با لاشه سنگ بنا شده است.

در بالای مخروط گنبد، نوع چیدمان سنگ‌ها نامرتب است که نشان‌دهنده تخریب شدن و مرمت مجدد آن در گذشته است.

اهالی روستا اعتقاد دارند نسب این امامزاده به حضرت سجاد علیه‌السلام می‌رسد. به گفته اهالی، در گذشته بالای گنبد، یک پنجه سیاه رنگ زیبا قرار داشته که در سال‌های پیش از انقلاب به سرقت رفته است.

در صفحه ۷۰ کتاب بقاع متبرکه استان تهران، به این بنا به صورت مختصر اشاره می‌شود اما در مورد قدمت آن چیزی قید نشده است.

در صفحه ۱۴۱ کتاب آثار تاریخی ساوجبلاغ و نظرآباد نوشته ابوالقاسم حاتمی در مورد این بنا چنین نوشته شده است:

«.... تپه امامزاده بیش از ۲۰۰ سال پیش قبرستان روستا بوده است، سپس قبرستان به مکانی به نام پشت خانه چهار شهید منتقل شد و اوایل انقلاب مجددا قبرستان به محل فعلی تغییر مکان می‌دهد.

بنا به گفته اهالی، امامزاده سلیمان از نوادگان امام زین العابدین است ولی احتمالا وی از جمله افرادی بوده که با یاغیان و مهاجمین جنگیده و پس از مرگ، آرامگاه او مورد توجه و عنایت مردم قرار گرفته و یا این که ایشان از سادات مرعشی بوده که در دوران صفوی به عنوان رهبر مذهبی یا امام جماعت مورد علاقه مردم روستا بوده و پس از فوت، آرامگاه او زیارتگاه مریدانش شده است.

بنای امامزاده سلیمان مشتمل است بر یک حیاط کوچک، دو تالار در ضلع شمال و شرق و گنبد خانه هشت ضلعی... تالار‌های شرقی و شمالی در سال‌های ۱۳۶۲ به بنا الحاق شده است....»

لیلی دهقانی‌پور