درخشش سلامت در قطره‌های طلایی

● روغن نارگیل
روغن نارگیل نسبت به دیگر روغن‌های خوراکی، انرژی کمتری دارد و چربی آن در بدن براحتی به انرژی تبدیل می‌شود در نتیجه به میزان کمتری در قلب و عروق رسوب می‌کند. لوریک …

روغن نارگیل

روغن نارگیل نسبت به دیگر روغن‌های خوراکی، انرژی کمتری دارد و چربی آن در بدن براحتی به انرژی تبدیل می‌شود در نتیجه به میزان کمتری در قلب و عروق رسوب می‌کند. لوریک اسید، ساختار اصلی روغن نارگیل است و علاوه بر آن مقادیر زیادی لینولئیک اسید و اولئیک اسید دارد.

روغن نارگیل یکی از بهترین روغن‌های طبیعی است که برای حفاظت، رشد و ترمیم موها مفید است. مصرف طولانی‌مدت آن باعث طراوت و رفع خشکی پوست می‌شود و از پیری زودرس پیشگیری می‌کند. اسیدهای چرب با زنجیره کوتاه روغن نارگیل مانع از افزایش وزن می‌شود، هضم را آسان می‌کنند و باعث بهبود عملکرد آنزیم‌های بدن و غده تیروئید می‌شود.

مصرف روغن نارگیل در کاهش استرس و رفع خستگی نیز مؤثر است. روغن نارگیل، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند، جذب ویتامین‌ها و املاح را افزایش می‌دهد و توانایی استخوان‌ها را برای جذب کلسیم و منیزیم زیاد می‌کند.

تری گلیسیرید و اسیدهای چرب روغن نارگیل از بسیاری بیماری‌های کبدی، کلیوی، پانکراس و مثانه جلوگیری می‌کند و در دفع سنگ کلیه مؤثر است، همچنین باعث کنترل دیابت و ترشح انسولین می‌شود.

روغن کتان یا پنبه دانه

بدن انسان نیاز به اسیدهای چربی با نام اسید لینولئیک (la) و اسید آلفالینولئیک (ALA) دارد که باید با مصرف مواد غذایی تأمین شود. این نوع اسیدهای چرب برای تنظیم عملکرد مغز و سیستم عصبی لازم است و باعث کاهش خشکی پوست، تغییر خلق و خو، بهبود باروری و بیماری‌های قلبی می‌شود.

اسید لینولئیک در بدن انسان به اسید چرب امگا۶ و اسید آلفالینولئیک به امگا۳ تبدیل می‌شود و سطح هر دو اسید چرب در بدن باید به حالت تعادل باشد.

گیاهخواری و مصرف دانه آفتابگردان، ذرت و بادام زمینی امگا۶ بدن را تأمین می‌کند اما آنچه که اهمیت دارد تعادل بین امگا ۳ و امگا ۶ است. دانه کتان منبع غنی از اسید آلفالینولئیک است، بنابراین اسیدهای چرب بدن را به سطح متعادلی می‌رساند. اسید چرب موجود در روغن کتان از قلب و ریه محافظت می‌کند و مانع از چسبندگی پلاکت‌های خونی می‌شود. همچنین کاهش سطح کلسترول بد( LDL) و فشارخون مؤثر است.

روغن سبوس برنج

روغن سبوس برنج، حاوی ویتامین «ای» فراوانی است که خاصیت آنتی اکسیدان دارد و از بدن در برابر رادیکال‌های آزاد دفاع می‌کند، در نتیجه خاصیت ضد سرطانی دارد. ترکیبات روغن سبوس برنج میزان کلسترول بد( LDL) را کاهش می‌دهند و سطح کلسترول مفید را در خون زیاد می‌کنند.

فیتواسترول‌های موجود در روغن سبوس برنج خاصیت ضد التهابی دارد و علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، از رشد سلول‌های بدخیم جلوگیری می‌کند. این روغن آلرژی زا نیست بنابراین جایگزین خوبی برای افراد دچار آلرژی است. اسیدهای چرب روغن سبوس برنج در حفاظت از پوست و مو نقش بسزایی دارد بنابراین در کرم‌های ضد آفتاب از آن استفاده می‌شود. از آنجا که روغن سبوس برنج مقاومت کمی نسبت به حرارت دارد توصیه می‌شود برای طعم بخشیدن به غذا و یا سالاد از آن استفاده شود.

روغن شاهدانه

روغن شاهدانه مقادیر زیادی از اسیدهای چرب ضروری بدن را تأمین می‌کند. از خواص این روغن می‌توان به محافظت از پوست و مو، کاهش کلسترول خون و هضم راحت آن اشاره کرد. اسیدهای آمینه موجود در آن بیشتر به پروتئین گوشت، شیر و تخم‌مرغ است، بنابراین جایگزین خوبی محسوب می‌شود.

از آنجا که روغن شاهدانه مقاومت کمتری نسبت به حرارت دارد بهتر است از حرارت دادن آنها خودداری شود.

فساد روغن‌های خوراکی

کهنه شدن روغن باعث می‌شود تا خواص آن از بین برود. وجود تاریخ مصرف دلیل بر مرغوب بودن روغن نیست بلکه مکان نگهداری آن در مغازه‌ها و پس از آن در خانه اهمیت زیادی دارد. گرما و نور باعث می‌شود رنگ، بو و مزه روغن تغییر کند بنابراین روغن سالم در حالت عادی رنگی شفاف دارد. به گفته دکتر عزیزی، فساد روغن‌ها باعث می‌شود تا ترکیبات مضری از جمله اکلیر آمیدها در آن تشکیل شود که در دراز مدت سرطان‌زا هستند.

دکتر صفوی مهم‌ترین عوامل مؤثر در فساد روغن‌ها را اکسیژن، رطوبت، حرارت و نور می‌داند و می‌گوید: از آنجا که روغن‌های مایع و غیر اشباع بیشتر در معرض ترکیب با اکسیژن و اکسیداسیون و در نهایت فساد هستند، لازم است در آنها محکم بسته شود. ورود رطوبت در روغن‌ها نیز به فساد آنها کمک می‌کند. بنابراین توصیه می‌شود هنگام استفاده، از قاشق یا وسایل خشک استفاده شود.

برای جلوگیری از تغییر رنگ و طعم روغن بهتر است در ظروفی که نور از آنها عبور نمی‌کند، نگهداری شود. حرارت نیز باعث تغییر رنگ، طعم و حتی خروج دود آبی و یا سیاه می‌شود که سرطان زا خواهد بود بنابراین توصیه می‌شود روغن‌ها مخصوصاً روغن موجود در سرخ کن بیشتر از یک یا دو مرتبه استفاده نشوند و مصرف

فست فودها و چیپس نیز کاهش داده شود.

وی می‌‌افزاید: برای حرارت‌های بیش از ۱۷۵ درجه سانتیگراد لازم است از روغن‌های مخصوص سرخ کردن استفاده شود زیرا نسبت به حرارت زیاد مقاوم هستند و رادیکال آزاد تولید نمی‌کنند، در حالی که روغن‌های مایع معمولی را می‌توان برای تفت دادن سطحی غذا و یا سالادها استفاده کرد، بنابراین توصیه می‌شود برای پیشگیری از بیماری‌ها و سرطان، نحوه مصرف روغن‌ها مورد توجه قرار ‌گیرد و پس از پخت در یخچال نگهداری شود.