بومادران Achillea millefolium

بومادران متجاوز از ۱۰۰ گونه متفاوت دارد. گیاهی است پایا به ارتفاع ۲۰ تا ۹۰ سانتیمتر كه بیشتر به صورت خودرو در دشت ها، كنار جاده ها و نواحی كوهستانی می روید.

وضع مجتمع گلها به صورت گل آذین دیهیم در قسمتهای انتهایی ساقه و به رنگ های سفید، زرد و ارغوانی از مشخصات مهم این گیاه می باشد. برگ‌ها نیز حالت شویدی دارد. از كلیه قسمتهای این گیاه بوی قوی استشمام می شود.

مواد مؤثره : گلیكوزید آلكالوئیدی (آكی لئین یا آچیلین یا آشیلین)، اسانس (توژون، كامازولن و پروكامازولن) اسید سالی سیلیك، اسید ایزووالریانیك، تانن، فلاونوئید (آپی ژنین)

خواص درمانی : آرام بخش، قابض (بند آورنده خونریزی و التیام دهنده زخم ها)، ضد التهاب تب بر و مسكن، تحریك رشد مو، درمان ورم معده و روده، ضد اسپاسم، درمان زكام و آبریزش بینی، صفرآور

روش استفاده : سرشاخه گلدار به شكل دم كرده .

۱ – روغن بومادران + روغن هوفاریقون : موضعی، تسكین دهنده دردهای مفصلی و ملتهب

۲ – بومادران + آویشن + سنبل الطیب : آرام بخش، درمان عرق كف دست، درمان اسهال

عوارض جانبی :

۱ – مصرف بومادران باعث حساسیت پوست به نور می شود.

۲ – استفاده طولانی مدت باعث ایجاد یبوست می شود.

۳ – بعلت وجود توژون باعث ایجاد ابتلا به سردرد، تشنج و شروع حملات تشنجی و سردردهای میگرنی می‌شود.

دارو : شیرینوش، درمان زخم معده و اثنی عشر