این مواد واقعا سرطان زا هستند

اسپری های بدن, محلول های شست وشوی دهان و داروهای چربی سوز و مواردی هستند که سال های سال است مردم اعتقاد دارند منجر به ایجاد سرطان می شوند آیا این باورها واقعیت دارند آیا خطرناک بودن این مواد ثابت شده است دلیل این نوع تفکرات چیست و از کجا منشا گرفته است برای یافتن پاسخ این سوال ها در ادامه با ما همراه باشید

اسپری های بدن، محلول های شست‌وشوی دهان و داروهای چربی سوز و ... مواردی هستند که سال های سال است مردم اعتقاد دارند منجر به ایجاد سرطان می شوند. آیا این باورها واقعیت دارند؟ آیا خطرناک بودن این مواد ثابت شده است؟ دلیل این نوع تفکرات چیست و از کجا منشا گرفته است؟ برای یافتن پاسخ این سوال ها در ادامه با ما همراه باشید.

۱. شیرین کننده های مصنوعی

دلیل: افرادی که رژیم داشتند و بسیار پیگیر کالری مواد غذایی بودند از اینکه در اوایل دهه ۱۹۵۰ میلادی سوداهای رژیمی عرضه شدند، بسیار خرسند بودند. اما برخی از تحقیقات آزمایشگاهی ثابت کرد سیکلامات های شیرین کننده موجود در این نوشیدنی ها باعث ایجاد سرطان مثانه می شود. به همین دلیل، موسسه غذایی و دارویی ایالت متحده عرضه این نوشابه ها را ممنوع اعلام کرد.

سپس، ساکارین جایگزین شیرین کننده قبلی شد. اما خیلی زود معلوم شد این ماده نیز باعث ایجاد تومور می شود. اما ساکارین هرگز ممنوع نشد. فقط همه تولیدکننده ها مجبور بودند روی محصولات خود ذکر کنند ساکارین موجود در آنها ممکن است باعث بروز سرطان شود.

واقعیت: بر اساس تحقیقات موسسه ملی سرطان آمریکا، هیچ مدرکی دال بر اینکه سیکلامات یا ساکارین منجر به ایجاد سرطان در بدن انسان می شود، وجود ندارد. در آمریکا، همچنان استفاده از سیکلامات ممنوع است اما ساکارین در سال ۲۰۰۰ میلادی از فهرست مواد سرطان زا خارج و برچسب های هشدار دهنده محصولات نیز برداشته شد.

در حال حاضر، شیرین کننده های دیگری همچون اسپارتام مورد شک قرار دارد. اما دانشمندان اعلام کرده اند که خطر سرطان در نوع بشر افزایش نیافته است. بنابراین، نمی توان به درستی گفت که آیا این مواد سرطان زا هستند یا خیر!

۲. دهان‌شویه

دلیل: تعداد معدودی تحقیقات از دهه ۷۰ میلادی ثابت کرده بودند دهان شویه ها که شامل اتانول هستند، منجر به ایجاد سرطان دهان می شوند. محققان به طور تئوریک اعلام کردند، مواد داخل این محلول باعث آسیب پذیری بیشتر بافت های دهانی و در نهایت ایجاد سرطان می شود. درست همچون تاثیر سیگار روی ریه.

واقعیت: شواهد کمی وجود دارد که نشان دهند محلول های شوینده دهان سرطان زا هستند. هیچ مدرکی وجود ندارد که مثلا اگر برندی الکل بیشتری داشته باشد، احتمال سرطان زایی آن نیز بیشتر است. اگر به طور صحیح از این محلول ها استفاده شود، بسیار هم مفید هستند. بهتر است افراد سیگاری که سابقه خانوادگی در سرطان دهان دارند، برای اطمینان بیشتر از محلول های بدون الکل استفاده کنند.

۳. داروهای چربی سوز

دلیل: آیا داروهای کاهش دهنده کلسترول در ایجاد سرطان نقش دارند؟ در تحقیقاتی در سال ۲۰۰۷ میلادی اعلام شد داروهای چربی سوز همچون استاتینز، لواستاتین، سیمواستاتین، پراواستاتین، فلوداستاتین و آتروواستاتین می توانند منجر به ایجاد سرطان هایی همچون سینه، پروستات و روده بزرگ شوند.

واقعیت: در سال ۲۰۰۸ میلادی نتیجه ابتدایی ۱۵ آزمایش پزشکی نشان داد که استاتینز نمی تواند سرطانزا باشد: کاهش میزان کلسترول با سرطان ارتباط داشت، آنها به شرکت کننده ها داروهای چربی سوز دادند و اعلام کردند، میزان کلسترول باعث سرطان است نه داروها. این تحقیقات به افرادی که استاتینز ممصرف می کنند، این اطمینان را می دهد که با کاهش احتمال بیماری های قلبی و عروقی خود، امکان ابتلا به سرطان را در خود افزایش نمی دهند. در تحقیقات دیگری که روی ۱۷۰ هزار نفر انجام شده بود نیز مشخص شد هیچ ارتباطی میان استاتینز و سرطان وجود ندارد.

۴. گوشی های تلفن همراه

دلیل: در سال ۱۹۹۳ میلادی، مردی از شرکت سازنده موبایل به دادگاه شکایت و موبایل تولیدی آن شرکت را باعث ایجاد سرطان مغز همسرش اعلام کرد. این مساله جهانی شد و موج شکایت ها و دادخواهی های بسیاری در دنیا به راه افتاد. در نتیجه میلیون ها دلار پول هزینه شد تا مشخص شود آیا امواج رادیویی که از موبایل ساطع می شود، واقعا مضر هستند یا خیر.

واقعیت: تحقیقات گسترده ای تا به امروز انجام شده است که بی ارتباط بودن تلفن های همراه با سرطان را تایید نمی کند. محققان بیش از ۱۳ هزار فرد بزرگسال را در حدود یک دهه مورد آزامایش قرار داده و ثابت کرده اند کاربرانی که به طور مدام در معرض اشعه های تلفن همراه قرار دارند، در خطر ابتلا به تومور یا سرطان مغزی قرار دارند. اما تعداد سرطانی هایی که در نتیجه موبایل بیمار شده اند بسیار کمتر از آنهایی است که هرگز در معرض موبایل نبوده اند. شرکت کننده ها به طور تقریبی زمان استفاده از موبایل خود را ذکر کرده بودند که در ناشفاف بودن نتیجه تحقیقات موثر است.

۵. اسپری های بدن و مام های ضدعرق

دلیل: حدود ده سال پیش ایمیل هایی در دنیای وب دست به دست می گشت و به زنان هشدار می داد استفاده از مام منجر به سرطان سینه می شود. محققان نیز اعلام کردند از آنجا که دئودورانت ها و مام ها عنصر آلومینیومی به نام «پارابنز» دارند که نقش هورمون استروژن را ایفا می کند و می تواند خطر ابتلای زنان به سرطان سینه را افزایش دهد.

واقعیت: هیچ مدرکی دال بر سرطان زا بودن دئودورانت و مام وجود ندارد. البته در سال ۲۰۰۴ میلادی، نگرانی های از این مساله افزایش یافت زیرا دانشمندان در بافت های سرطانی سینه، «پارابنز» پیدا کردند و احتمال دادند شاید مواد شیمیایی باعث ایجاد این غده ها شده است. اما این محققان هرگز احتمال وجود «پارابنز» را در بافت های سالم سینه چک نکردند. شواهد نشان می دهد ۹۹ درصد از انسان ها در معرض «پارابنز» از منابع مختلف همچون مواد غذایی قرار دارند.

شواهد کوچکی نیز وجود دارند که اعلام می کنند این مواد خطرناک هستند. برای کشف واقعیت باید آزمایشات و تحقیقات بیشتری انجام شود. در سال ۲۰۰۲ میلادی، تحقیقی که روی صدها زن مبتلا و غیر مبتلا به سرطان سینه صورت گرفت نشان داد، دئودورانت و مام می توانند باعث افزایش خطر ابتلابه این بیماری باشند.

۶. رنگ مو

دلیل: تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۸ میلادی در مرکز بین المللی تحقیقات در مورد سرطان انجام شد، به مردم در مورد ارتباط رنگ مو و سرطان هشدار داد. آنها اعلام کردند افرادی که در آرایشگاه ها کار می کنند و به طور مدام در معرض رنگ موها قرار دارند، احتمال ابتلا به سرطان را دارند.

واقعیت: تحقیقاتی که مرکز بین المللی تحقیقات در مورد سرطان انجام داده بود مربوط به سال ها پیش است و در آن زمان مواد شیمیایی دیگری وجود داشته است که شاید منجر به سرطان می شده است. اما معلوم نیست آیا رنگ موهایی که این روزها تولید می شوند نیز مواد شیمیایی سرطان زا دارند یا خیر. اما بیشتر شواهد موجود تایید نمی کنند که رنگ مو می تواند دلیلی برای سرطان باشد.