۵ اوت سال ۱۹۴۵ ـ بکاررفتن نخستین بمب اتمی در جنگ

ابری قارج مانند ، پس از بمباران اتمی از شهر برخاست. پس از انفجار، برق بدون صدایی زده شد و نوری چندین برابر خورشید ساطع گردید
پنجم اوت سال ۱۹۴۵ به وقت آمریکا (ششم اوت به وقت ژاپن) …

ابری قارج مانند ، پس از بمباران اتمی از شهر برخاست. پس از انفجار، برق بدون صدایی زده شد و نوری چندین برابر خورشید ساطع گردید

پنجم اوت سال ۱۹۴۵ به وقت آمریکا (ششم اوت به وقت ژاپن) یک بمب افکن «بی - ۲۹» امریکا نخستین بمب اتمی را بر شهر هیروشیما در ژاپن فرو افکند که در همان لحظه بیش از شصت هزار تن کشته و افزون بر ۱۲۰ هزار تن دیگر مجروح شدند که بسیاری از مجروحین نیز به تدریج جان سپردند. آمریکا از سال ۱۹۳۹ کار تولید سلاح اتمی را آغاز کرده بود که نخستین بمب ۱۶ ژوئیه (بیست روز پیش از بمباران اتمی هیروشیما) در ایالت نیومکزیکو آمریکا آزمایش شده بود. بمباران اتمی ساعت ۹ و ۱۵ دقیقه بامداد به وقت محلی انجام شد. بمب معادل ۲۰ هزار تن تی.ان.تی. قدرت انفجار داشت. خلبان هواپیمایی که بمب را فروافکند سرهنگ پال تیبتز Paul w.TibetsJr. بود که نام مادرش «انولاگی Enola Gay» را روی بدنه هواپیما نوشته بودند. پس از انفجار بمب، برقی خیره کننده جهید و متعاقب آن ابر سیاه ناشی از سوختن و ذوب شدن آن چه که در زمین بود به آسمان بلند شد و در ارتفاع ۳۰۰ متر قارچ سفید رنگی از این ابر برخاست که تا ارتفاع هفت کیلومتری زمین بالا رفت. این بمب در روی زمین به مساحت چهار مایل مربع همه چیز را نابود کرده بود. جمعیت هیروشیما پیش از حمله اتمی ۳۴۵ هزار تن بود.

در همین روز در سال ۱۹۶۳ پیمان منع آزمایشهای هسته ای در جو زمین و داخل اقیانوس امضاء شد و از آن پس این آزمایشها در زیر زمین انجام گرفته است.

در سال۱۹۹۵ نیز به مناسبت پنجاهمین سالروز بمباران اتمی هیروشیما صدها هزار تن در این شهر اجتماع کردند.