داروهای مسکن و سالمندی

مصرف قرص های مسکن مفید به نظر می رسند اما پس از گذشت مدتی ظاهراً تأثیر خود را از دست می دهند. علاوه بر این در صورت قطع مصرف آنها نیز عوارضی مانند اضطراب، بی خوابی، لرزش، درد در ناحیه …

مصرف قرص های مسکن مفید به نظر می رسند اما پس از گذشت مدتی ظاهراً تأثیر خود را از دست می دهند. علاوه بر این در صورت قطع مصرف آنها نیز عوارضی مانند اضطراب، بی خوابی، لرزش، درد در ناحیه شکم و لگن دامنگیر فرد خواهد شد.تنها تفاوت داروهای مسکن در سرعت و مدت زمان تأثیر آنهاست اما همه آنها برای تأثیرگذاری به گیرنده های درون مغز چسبیده و عملکرد آنها را در برخی سلول های عصبی مشخص محدود می کنند. اگر این سلول ها فعالیت عادی داشته باشند باعث بروز اضطراب و.‎.‎. شده و اختلالات خواب و حملات ناگهانی را به همراه می آورند.

از این طریق با مصرف قرص ها بدن احساس آرامش خواهد کرد.مشکل از آنجایی آغاز می شود که تأثیرات جانبی قرص ها گاهی از بیماری اصلی، بدتر و سخت تر است و این نکته ای است که عموماً سالمندان به آن توجه نکرده و داروهای مسکن را بیش از حد و بدون تجویز پزشک مورد مصرف قرار می دهند.برخی از داروهای مسکن باید تنها چند روز تا چند هفته مورد مصرف قرار بگیرند، زیرا مطالعات نشان داده است استفاده طولانی تر از آنها به دلیل تغییرات سازگارانه مغز، سطح اضطراب به افسردگی، بی خوابی، درد ماهیچه و.‎.‎. مجدداً به حالت اولیه و قبل از درمان و یا حتی بدتر از آن باز می گردد.علاوه بر این مصرف بیش از حد می تواند بر حافظه، هماهنگی اعضا، زمین خوردن، افزایش احتمال تصادف، مشکلات شناختی و افزایش احتمال اعتیاد تأثیرگذار باشد. این عوارض خصوصاً در افراد سالمند می تواند گیجی و حتی جنون را نیز به همراه داشته باشد.

حسن هدایتی