علم گرایی سکولار با آفت نظام آموزشی

نهضت پروتستانتیزم به عنوان پدیده نوظهور در قاموس دین مسیحیت, باعث به وجود آمدن جریانی گردید که طی آن علم گرایی بدون توجه به منشأ هستی و وجود خدا و درواقع نفی و انکار وجود خالق مدبر در تدبیر نظام هستی, در مسیری راه پیمود که با رد خدا, جوامع را به سمت و سوی لامذهبی پیش برده و افکار منحط و منحرف خود را جایگزین برداشت های دین مدارانه غرب در قرون وسطی نمود

نهضت پروتستانتیزم به عنوان پدیده نوظهور در قاموس دین مسیحیت، باعث به وجود آمدن جریانی گردید که طی آن علم گرایی بدون توجه به منشأ هستی و وجود خدا و درواقع نفی و انکار وجود خالق مدبر در تدبیر نظام هستی، در مسیری راه پیمود که با رد خدا، جوامع را به سمت و سوی لامذهبی پیش برده و افکار منحط و منحرف خود را جایگزین برداشت های دین مدارانه غرب در قرون وسطی نماید.

جریانی که وابسته به صهیونیزم بین الملل بوده و همان گونه که در دانشنامه یهود نقل شده که فلسفه یهودی نقش مهمی در شکل گیری نطفه پروتستانتیسم و نهضت اصلاح دینی داشته است و حرکت اصلاحی مسیحی در حد بسیار وسیعی از ادبیات و فلسفه یهودی تاثیر پذیرفته است لذا این حرکت مثلث یهودیان مادی گرا، مشرکان قدرت خواه و ریاکاران و به عبارتی«زر، زور و تزویر» جوامع آن زمان اروپا را به سمت و سوی مبانی و بنیان های فکری اومانیستی و انسان مدارانه پیش برد.

در واقع نهضتی که لوتر و کالوین در دل آئین مسیحیت رقم زدند، با سست کردن اقتدار دین عملاً گفتمانی را در جهان غرب رقم زدند که براساس آن بشر و منافع او، فراتر از هر چیز دیگر اصالت یافت و در واقع این افراد پیشاهنگ تفکری گردیدند که انسان را به جای خدا، در مرکز ثقل عالم قرار داده و نقطه پرگار عالم را انسان مفروض داشته و ساینتیسم، سکولار بر مبنای تحلیل فرآیندهای مختلف طبیعی، انسانی، اجتماعی و فرهنگی و سیاسی از منظر مرکزیت و اصالت وجودی انسان رقم زدند.

تا قبل از زمان مذکور، انسان ها برای یافتن پاسخ خود پیرامون مثلث هستی منشأ هستی، طبیعت و انسان در نسبت سازی خود، خداوند را در مرکز عالم فرض کرده و سعی می کرد تا نسبت میان خدا، انسان و طبیعت و رابطه انسان با دو بعد دیگر عالم را تحلیل و تاویل نماید اما با شکل گیری پروتستانتیسم صهیونیستی، انسان در محور تصیمات قرار گرفته و با حذف خداوند، عملاً یک بعد نظام هستی نفی گردید و لذا پس از آن سیر این جریان به سمت تفسیر وقایع و اتفاقات بر مبنای نفی خالق مدبر در تدبیر جهان شکل گرفت و انسان فصل الخطاب و نوک پیکان توجهات قرار گرفت و سپس با پدید آمدن تفکر پوزیتیویستی و آمپریستی تجربه گرایی و حس گرایی عملاً به دلیل علم دیگران و حس کردن مادی خداوند با خدا به عنوان داروی ذهنی و موهوم فرض گردید و این امر تا جایی رسید که عنوان گردید خدا مرده است.

اما در بعد علمی نیز جریان صهیونیزم بین الملل سعی نمودند تا ابتدا انسان را به عنوان موجود تکامل یافته تاریخی معرفی سازند تا از این منظر تلاش در جهت حذف مبانی الهی از علم نتیجه بخش بوده و اثبات گردد.

بر همین اساس عنوان داشتند دینامیسم تاریخی انسان انگیزه تامین خوراک، پوشاک، مسکن و برآوردن تمنیات جسمانی بوده و مکانیزم آن نیز مسیر تحولی ابزار دو جهت عقب شدن و تکامل این ابزار در مسیر برآوردن نیازهای روز افزون انسان است و تکامل انسان نیز وابسته به تکامل ابزاری است که انسان برای برآوردن بهتر نیازهای جسمانی به تدریج اختراع کرده است و براساس این نوع گفتمان تاریخ زندگی انسان همواره در حال گذار از مرحله دون و فروتر تکنولوژیک و علمی به سمت مراحل بالاتر و فراتر از آن در حال حرکت می باشد.

این نظریه که باعث شکل گرفتن داروینیسم در زیست شناسی گردید در همین حد متوقف نگردید و همان گونه که بیان داشته بود انسان موجودی تکامل یافته تاریخی است و از حالات دون حیوانی و جانوری به انسان منتهی و منتج شده است با نظریه تطور جهانی هربرت اسپنسر مراحل تکمیلی خود را گذرانده و عنوان گردید نه تنها درباره موجودات زنده بلکه در ارتباط با موجودات غیرزنده نیز صادق است و کائنات نیز محصول یک سری تکامل از ساده و پست به پیچیده و اعلا است و لذا بدین ترتیب ابتدایی ترین مراحل شکل گیری علم بر مبنای نگرش اومانیستی شکل گرفت و پس از آن شاهد ورود نظریات و قوانین علمی سکولار در قاموس علوم مختلف بودیم و بدین ترتیب علمی رقم خورد که تنها به دنبال پرسش درباره چگونگی و کمیت پدیده ها بود و هیچ گاه سخنی از چرایی و کیفیت پدیده ها نمی کرد و بدین ترتیب دانشگاه های جدید، این اصول موضوعه را به عنوان قوانین علمی خود پذیرفتند.

● دانشگاه در ایران و نطفه ناقص آن

پس از بررسی سیر تاریخی نحوه شکل گیری علم جدید و سکولار بر مبنای ایده های صهیونیستی، بایستی نحوه شکل گیری و پایه گذاری دانشگاه ها در ایران نیز مورد بررسی قرار گیرد.

اگر دانشگاه تهران را به عنوان اولین دانشگاه ایران که در سال ۱۳۲۰ تاسیس شد، محسوب کنیم، با بررسی اجمالی در اسناد تاریخی می توان عنوان داشت که این دانشگاه نیز با تاسی از دانشگاه های دیگر جهان در روند علم گرایی سکولار و رقم زدن پروژه مدرن کردن جوامع جهانی تاسیس گردید و تدریس دروس در این دانشگاه نیز براساس علوم وارداتی غربی شکل گرفت و تمامی مبانی علمی که در آن زمان و تاکنون نیز تدریس می گردد، براساس مبانی سکولار و اومانیستی غربی می باشد.

زمانی که ما از ابتدا مشاهده می کنیم که بابا آب داد، و پس تضمین آینده زندگی و تامین اقتصادی زندگی را توسط فلان بانک می بینیم، در پس آن حذف خداوند و رزاقیت و منعم بودن خداوند به عنوان خالق انسان به وضوح قابل مشاهده است و لذا بدین ترتیب ورودی دانشگاه ها و مدارس در بادی امر، دانش آموزان و دانشجویان دین دار هستند و خروجی آن افراد و اساتید سکولار می باشد . در تناقض میان علم جدید با مبانی اومانیستی و انسان محوری و مبانی دینی و خدا محوری، حلقه ای از روشنفکران و تحصیل کردگان سکولار شکل می گیرد که براساس خواسته صهیونیزم بین الملل و با مبانی فکری آنها وارد جامعه شده و جامعه سازی و جامعه پردازی را رقم می زنند. به همین دلیل است که رهبری انقلاب در برهه های مختلف زمانی تاکید بر تغییر مبانی علوم به ویژه علوم انسانی و نهضت تولید علم و جنبش نرم افزاری و ارائه الگوی ایرانی- اسلامی پیشرفت داشته اند و بدین طریق سعی نموده اند ضرورت تغییر در نوع نگاه و تغییر پدیده ها براساس توجه به خدا به عنوان مرکز و منشأ هستی را همواره بیان داشته اند.

متاسفانه آنچه امروز در جامعه دانشگاهی مشاهده می شود نه تنها دانشگاه اسلامی نبوده بلکه در بسیاری از مواقع نیز مشوق و منتشر کننده تفکرات الحادی و منحط غربی می باشد که خود آسیبی بزرگ و آفتی عظیم برای نخبگان و تحصیل کردگان جامعه می باشد و لذا می توان عنوان داشت که پرداختن به بحث علوم اسلامی به عنوان پایه و اساس شکل گیری جامعه و تفکرات جامعه و تغییر در مبانی این علوم امری ضروری است و توجه ویژه ای را می طلبد. بایستی صاحب نظران و خبرگان امر با ورود به این قضیه شرایطی را رقم زنند تا دگر بار شاهد رنسانس اسلامی و جریان سازی تفکر ناب اسلامی در جامعه جهانی باشیم.

وحید کوچک زاده

دانشجوی رشته کشاورزی دانشگاه لرستان و دانشجوی تاریخ اسلام موسسه پژوهشی امام خمینی (ره)