سه شنبه, ۷ اسفند, ۱۴۰۳ / 25 February, 2025
اندیشه های تصویری(8): زمان

زیستن در هیچ وقت
اگر می توانستیم مفهوم زمان را گم کنیم، اگر می توانستیم افعال گذشته و آینده را از زبانمان حذف کنیم و خود به خود، دیگر نه حتی در زمان حال، بلکه در نوعی بی زمانی زندگی می کردیم، اگر می توانستیم بعد تداوم و پیوستار حرکت زمانی را از اندیشه خود بزداییم، بی شک بیولوژی، معنای تازه ای به کالبد و تجربه کالبدی ما می داد. جانوران شاید ، مزه لذت بخش این بی زمانی را چشیده باشند، هر چند ، خاطره و حافظه را نمی توان از نظام شناختی حذف کرد، اما خاطره ای کوتاه و مبهم که برگشت هایی نامفهوم در ذهن ما دارد، بدون شک، تاثیری مخرب همچون زبانی که دردهای ما را در گذشته باز می سازد و امیدهایمان در آینده را به باد می دهد، بر ما نمی داشت. با وصف این، زبان تنها، در درد، در زور و در اسارت ما در قالب های دفتاری و گفتاری معنا نمی شود. زبان آزادیبخش نیز وجود دارد، گذشته ها می توانند در کنار دردها، لذت ها را، ولو به همان اندازه و همان شکل توهمی، نیز باز سازی کنند. همانگونه که امیدها، ولو واهی ترین آنها ، با زبان در آینده ساخته می شود. و حتی زندگی ما در لحظه همواره می توان با آسایش و لذت هایی که زبان در زمان در حال گذاربه ما می دهد، معنایی خوش و آرامش بخش به ما ارزانی کنند. زبان در آن واحد سرگذشت شوم ما و سرنوشت درخشان ما است؛ زنجیری بر دست و پایمان و ریسمانی که می توان بر آن چنگ انداخت از دیوار آرزوها بالا رفت. و زمانی که از یک زبان به زبانی دیگر گذر می کنیم، شاید بتوانیم، ازجهانی به جهان دیگر سفر کنیم. زبان ها، همچون سرزمین هایی پهناور هستند، هر چند بسیار پر خطر اما همواره شگفت آور و سرشار از زیباترین موجودات، رنگ ها و چشم اندازهایی تا بی نهایت نوازش گر. کاش می توانستیم برای همیشه در زبان آرام بگیریم و زنجیره پر خطر کنش ها را به راه نیاندازیم؛ کاش می دانستیم که کنش ها، بر خلاف زبان در اختیار ما نیستند و هر آن می توانند خود راه خویش را در پیش بگیرند و بی اعتنا به معناهای زبان شناختی و ذهنی ما، به هیولاهایی تبدیل شوند که بر سر راهمان قرار بگیرند و برای ما چاره ای جز نابودی خویش باقی نگذارند.
ستون مشترک انسان شناسی و فرهنگ و روزنامه اعتماد(صفحه آخر شنبه ها)، این مطلب روز شنبه 12 اسفند ماه 1391 منتشر شده است.
http://www.magiran.com/npview.asp?ID=2689964
نوشته های پیشین در این ستون :
اندیشه های تصویری(1): کتاب
http://anthropology.ir/node/16098
اندیشه های تصویری(2): پایان جهان
http://anthropology.ir/node/16276
اندیشه های تصویری(3): پوست
http://anthropology.ir/node/16355
اندیشه های تصویری(4): موزه ها
http://anthropology.ir/node/16451
اندیشه های تصویری(5): کودکی
http://anthropology.ir/node/16549
اندیشه های تصویری(6): دوزخ
http://anthropology.ir/node/16691
اندیشه های تصویری (7): لذت
http://anthropology.ir/node/16820
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست