شنبه, ۱۵ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 4 May, 2024
مجله ویستا

دیپلماسی آمریكا در حصار


دیپلماسی آمریكا در حصار

دیپلمات های آمریكا اخیرا به خاطر خطراتی كه در خارج از كشور با آن مواجهند, با محدودیت های امنیتی مواجه شده و بسیاری از آنها مجبور به اقامت در اماكنی هستند كه بیشتر به قلعه های نظامی می مانند

دیپلمات‌های آمریكا اخیرا به خاطر خطراتی كه در خارج از كشور با آن مواجهند، با محدودیت‌های امنیتی مواجه شده و بسیاری از آنها مجبور به اقامت در اماكنی هستند كه بیشتر به قلعه‌های نظامی‌می‌مانند.

آسوشیتدپرس در گزارشی جامع به بررسی تاثیر تهدیدات خارجی بر دیپلمات‌ها و حتی شهروندان آمریكایی كه در خارج از مرزهای این كشور به سر می‌برند پرداخته و می‌نویسد: دولت آمریكا محدودیت‌هایی را برای سفر اتباع آمریكایی به بیش از ‌ ۲۸‌ كشور اعمال كرده كه نشان‌دهنده افزایش احساسات ضدآمریكایی در سراسر جهان است. در بیش از نیمی ‌از این كشورها گفته شده كه خطر افزایش اسلا‌م‌گراهای مبارز وجود دارد.

‌ نبرد علیه تروریسم بوش و همراهانش هم در این میان ظاهرا نتوانسته است امنیت بیشتری را برای آمریكایی‌ها به ارمغان بیاورد چرا كه نه تنها در درون مرزهای این كشور اوضاع همچنان درهم و آشفته است و با هر تهدید ساده‌ای بار دیگر هراس حملا‌ت تروریستی تمام جامعه را در بر می‌گیرد بلكه در خارج از مرزها هم شرایط به هیچ‌وجه قابل مقایسه با گذشته نیست. از زمان حمله تروریستی‌ ۱۱ سپتامبر تعداد كشورهایی كه برای آمریكایی‌ها بسیار خطرناك اعلا‌م شده‌اند از‌ ۱۰‌ به‌ ۲۱‌ كشور رسیده است.

در این میان سفارتخانه‌های آمریكا در بسیاری از نقاط شامل عراق و افغانستان قادر نیستند به اتباع این كشور نیز سرویس دهند. ‌

دیپلمات‌های آمریكایی گذشته از شرایط نامساعد كاری و تهدیداتی كه همواره با آن مواجه هستند، مجبورند محدودیت‌های بی‌سابقه‌ای را هم تحمل كنند. آسوشیتدپرس در بخشی از گزارش خود به این موضوع اشاره كرده و می‌نویسد: طبق یك قانون ویژه، دیپلمات‌های آمریكایی كه محل ماموریت آنها عراق، افغانستان، پاكستان، عربستان، بوسنی، جمهوری مركزی آفریقا، كنگو، كوزوو، سودان و لیبریا تعیین می‌شود، حق ندارند با خانواده راهی این ماموریت شوند. در سایر كشورها نیز خانواده دیپلمات‌های آمریكایی تنها مجاز هستند كه در یك محدوده مشخص تردد كنند. ‌ این روند عملا‌ باعث شده تا سفارتخانه‌های آمریكا از انجام ماموریت‌ها و مسوولیت‌های ساده و ابتدایی خود هم باز بمانند. در بهار گذشته، اداره پاسخگویی دولت كه بازوی كنگره برای رسیدگی به تخلفات دولت است، اعلا‌م كرد كه نبود امنیت در خارج از كشور، یكی از بزرگ‌ترین دلا‌یلی است كه مانع تغییر احساسات ضدآمریكایی می‌شود.

در این گزارش با توجه به محدودیت‌های كار دیپلمات‌ها آمده است: نگرانی درباره امنیت، سفارتخانه‌ها را وادار به بستن درها روی مردم كرده و تلا‌ش برای دسترسی به مردم تضعیف شده است. اما آیا این محدودیت‌ها و تدابیر شدید ایمنی توانسته است حداقل جان دیپلمات‌های آمریكایی را حفظ كند؟ پاسخ منفی است؛ چرا كه به گفته آسوشیتدپرس ظرف ‌ ۱۰‌سال گذشته حداقل‌ ۱۹‌ نفر از كاركنان سفارتخانه‌های آمریكا كشته شده‌اند. ‌

دیپلمات‌های آمریكایی هم‌اكنون برای زنده ماندن در كشورهایی مانند بروندی، كلمبیا، اتیوپی، ساحل عاج، هائیتی، هند، لا‌ئوس، نپال، پرو، سریلا‌نكا، صربستان، اوگاندا و ونزوئلا‌، محدودیت‌های مسافرت دارند. در این میان كمتر ناظر و تحلیلگری یافت می‌شود كه در صحه گذاشتن بر این امر كه سیاست‌های دولت بوش باعث شده تا این كشور به منفورترین كشور در جهان تبدیل شود، تردیدی به خود راه بدهد. شرایط فعلی گذشته از آنكه آرامش روانی دیپلمات‌های آمریكایی را از آنان ستانده و امكان فعالیت را محدود می‌كند، باعث شده تا توانایی وزارت خارجه آمریكا در ترمیم وجهه آمریكا هم به شدت كاهش یابد. چرخه نفرت از آمریكا و ناتوانی در ترمیم چهره كریهی كه سیاست‌های محافظه‌كاران نوین از این كشور در اذهان جهانیان مجسم كرده باعث شده است تا حتی در میان‌مدت هم نتوان چشم‌انداز مناسبی را فراروی كاخ سفید تصور كرد.

بوش با سیاست خارجی یكجانبه خود و در حالی كه بارها با افتخار صحبت از ابتكار عمل و كنش به جای واكنش انفعالی در عرصه تعاملا‌ت جهانی می‌كرد اكنون برای تامین جان سفرای خود در اكثر نقاط جهان با معضلا‌ت متعددی دست و پنجه نرم می‌كند؛ مشكلا‌تی كه حتی ناظران خوشبین هم حل آنها را تا پیش از ترك كاخ سفید از سوی بوش و زدوده شدن آثار و تبعات سیاست‌های جنگ‌افروزانه محافظه‌كاران نوین امكان‌پذیر نمی‌دانند.