ارباب کنترل ها

در گذشته, تصور این بود که روزی مردم بتوانند با نشستن روی یک کاناپه راحت در خانه های خود به وسیلهٔ یک جعبهٔ کوچک دنیا را ببینند یا صدای مردم را بشنوند غیرقابل تصور بود, اما در این عصر هیچ چیز غیرممکن نیست این روزها نهایت پیشرفت در زمینهٔ لوازم خانگی را در ریموت کنترل ها می بینیم حالا دیگر بیشتر لوازم خانگی از تلویزیون گرفته تا پنکه, در و حتی پرده ها دارای کنترل هستند با افزایش لوازم خانگی الکترونیکی تعداد کنترل های کارآمد و در عین حال تنبل کننده نیز رو به افزایش است و این افزایش تعداد به حدی است که گاهی اوقات باعث سر در گم شدن کاربران برای استفاده از آنها می شود

از ساخت اولین ریموت کنترل، نزدیک به ۵۰ سال می‌گذرد. رابرت آدلر، دسته‌ای از بینندگان را به‌وجود آورد که بدون تکان خوردن از جای خود می‌توانستند کانال تلویزیون را عوض کنند؛ اما امروز این مهندس بازنشسته باعث مخشوش شدن ذهن میلیون‌ها بیننده شده است که با دستپاچگی به دنبال کنترل‌ها روی میز می‌گردند. طبق آمار اتحادیهٔ مصرف‌کنندگان وسایل الکترونیکی هر آمریکائی به‌طور متوسط ۴ کنترل در خانهٔ خود دارد. آمار دیگر دربارهٔ خانه‌هائی که با وسایل الکترونیکی پیشرفته دارند رقم بالاتری را نشان می‌دهد. در این خصوص طراحان وسایل الکترونیکی به فکر حل این مشکل افتادند و با ارائه کردن کنترلی به‌منظور کنترل جمعی سعی در رفع این نقیصه را دارند. کنترل‌های جمعی، کنترل‌هائی هستند که شما می‌توانید از طریق یک عدد از آنها بین ۸ تا بیش از ۲۰ دستگاه را تحت پوشش قرار دهید. این کنترل‌ها از طریق اشعهٔ مادون قرمز غیرقابل دیدن عمل می‌کند که البته هرچه قیمت آنها بالاتر باشد تعداد دستگاه‌های قابل کنترل و امکانات آنها نیز بیشتر خواهد شد. مثلاً یک کنترل جمعی صد دلاری یا بالاتر می‌تواند کدهائی را از طریق اشعهٔ مادون قرمز درخود جای دهد که در مدل‌های طراحی شدهٔ پیشین چنین امکاناتی وجود نداشت. کنترلی با نام هارمونی H-۶۵۹ دکمه‌های با نام‌های خاص دارد؛ مثلاً تماشا کردن تلویزیون یا گوش کردن به موسیقی که از این طریق کاربران می‌توانند فرمان را مستقیماً به دستگاه موردنظر انتقال دهند. از این گذشته، این کنترل قابل برنامه‌ریزی از طریق اینترنت نیز است. بدین معنی که مصرف‌کننده می‌تواند با قرار گرفتن در حالت آنلاین آن دسته از ابزارهای موردنیاز خود را به‌صورت فرمان دانلود کند. گران‌ترین مدل ریموت کنترل جمعی طراحی شده به‌وسیلهٔ شرکت رویال فیلیپین الکترونیک قابل اتصال بدون سیم به اینترنت و نمایش اخبار و ایمیل است.

کنترل دیگری به نام کاملون، مکان‌یاب نیز دارد. به این‌صورت که اگر شما قادر به یافتن کنترل نبودید از طریق فشار دادن دکمه‌ای که روی دستگاه یابندهٔ جداگانه‌ای است کنترل به مدت ۱۴ ثانیه بوق می‌زند تا شما بتوانید آن را بیابید. با وجود این استفاده از کنترل‌های جمعی هنوز رواج نیافته است. جیم بری، تحلیل‌گر اتحادیهٔ مصرف‌کنندگان وسایل الکترونیکی می‌گوید: ”در حال حاضر به‌دلیل طرز استفادهٔ مردم از ریموت کنترل‌ها فقط برای تغییر دادن کانال تلویزیون یا استفاده‌های بسیار معمول بازار فروش خوبی ندارد، اما در آینده با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو خواهد شد. کنترل ۲ تا ۴ دکمه‌ای آقای آدلر قابل مقایسه با کنترل‌های ۳۰ تا ۵۰ دکمه‌ای امروز نیست؛ اما از نظر او برای استفاده از چنین دستگاهی ما باید گواهینامهٔ خلبانی داشته باشیم. نکتهٔ جالب‌تر بعد از پیشرفت در زمینهٔ ریموت کنترل، پیشرفتن دنیا به سوی بی‌سیمی شدن است. امروز بی‌سیمی شدن به معنای متصل شدن است اما به زودی مترادف با دربند شدن می‌شود. بی‌سیم یک نوع تکرار انتقال امواج رادیوئی است. تلفن‌های بی‌سیمی و همراه، از سیگنال RF استفاده می‌کنند؛ همچنین رایانه‌های جیبی و بعضی چاپگرها از سیگنال RI برای فرستادن و دریافت کردن اطلاعات کوچک در یک دامنه محدود استفاده می‌کنند. بسیاری از ما برای متصل کردن رایانهٔ خود از شرکت‌های ارائه‌کنندهٔ خدمات رایانه‌ای و اینترنتی استفاده می‌کنیم، اما این روش قدیمی به زودی جای خودش را به سیستمی به نام WI-FI می‌دهد. WI-FI نوعی از اتصال به اینترنت است که از طریق کابل‌های شبکه‌ای صورت می‌گیرد. این سیستم به شما اجازه می‌دهد در وسعتی به اندازۀ ۳۰۰ فوت و در مکان‌های عمومی و در میهمانی‌ها نیز به شبکه مرتبط باشید؛ همچنین با استفاده از این سیستم می‌توانید مقدار قابل توجهی از اطلاعات را بین رایانه‌ها رد و بدل کنید. غیر از WI-FI فن‌آوری بی‌سیمی دیگری نیز به نام بلوتوت (BIUETOOTH) با قدرت و دامنهٔ کمتر و فوق‌العاده مفید نیز وجود دارد. بلوتوت باعث ارتباط بی‌سیمی صفحه کلید و موس به رایانه، گوشی‌های بی‌سیم تلفن همراه با تلفن و در بعضی موارد یک رایانهٔ جیبی به دیگری می‌شود. این سیستم به‌دلیل پائین بودن قدرت، باتری کمتری استفاده می‌کند و در کار دیگر دستگاه‌ها نیز تداخلی ایجاد نمی‌کند و کم دامنه بودن آن به‌دلیل طراحی شدن برای جایگاه‌های خاص است. در ابتدا مردم از این سیستم به‌دلیل دامنه و استحکام آن فقط برای تفریح استفاده می‌کردند اما با روی کار آمدن صفحه کلیدهای بی‌سیم و تلفن‌های همراه نوع استفاده از آنها تغییر کرد. در ۲ سال آینده دنیای بی‌سیم از این نیز فراتر خواهد رفت. سیستم WI-FI را با مرکز اتصالی به اندازهٔ یک شهر تصور کنید. شما به‌جای متصل کردن رایانهٔ خود به خانه یا اداره و سپس به اینترنت می‌توانید از هر منطقه‌ای مستقیماً به شبکهٔ جهانی وصل شوید، چه از حیاط خانه و چه از اتاق کنفرانس در ادارهٔ خودتان. هم‌اکنون دستگاه‌هائی که ارتباط با اینترنت را به‌صورت بی‌سیم مقدور می‌کند، وجود دارد. تلفن همراهی به نام ۳G سرعتی به اندازهٔ سرعت شماره‌گیری مودم دارد و حتی در شهرهائی مانند سان‌دیگو و واشنگتن سرعت دسترسی به اینترنت از طریق تلفن همراه با سرعتی در حدود ۳۰۰ کیلو بایت ارائه می‌شود که ۵ بار سریع‌تر از شماره‌گیری مودم است. دیگر فن‌آوری پیشتاز در این زمینه که رقیبان خود را به عقب رانده، WIMAX است که به‌صورت تکنیکی به نام ۱۶/۸۰۲ شناخته شده و شهرت آن به‌دلیل حمایت شرکت‌هائی مانند AT&T و اینتل است که البته هر کدام ایراداتی دارند که در آینده برای به دام نیفتادن ما توسط سیم رفع خواهد شد.