شب نوازش بندگان

خداوند ان شاء الله شماها را توفیق دهد که با سلامت و سعادت, وارد به ضیافت الله بشوید و از این مائده آسمانی که قرآن وعده داده مستفیض بشوید و با یک روح سالمی, وارد بشویم و «لیلة القدر» را دریابیم

«خداوند ان شاء الله شماها را توفیق دهد که با سلامت و سعادت، وارد به ضیافت الله بشوید و از این مائده آسمانی که قرآن وعده داده مستفیض بشوید و با یک روح سالمی، وارد بشویم و «لیلة القدر» را دریابیم.»

در گذر روزها و هفته ها و ماه ها و سال ها، گاهی لحظه هایی سرنوشت ساز می گذرد که انسان را، جامعه را، و گاهی تاریخی را عوض می کند.

لحظه هایی جدا از لحظه ای دیگر.

با آب و رنگی خدایی، با ویژگیهایی استثنایی ... سرشار از آگاهی و اقبال و توجّه و حضور و انتخاب، و ارزش شناسی و ارزش آفرینی و خودسازی .

رمضان، ماه توجّه به خویشتن و پرداختن به خداست.

در این ماه، باید رنگ و بوی خدایی بگیری .

از میان ماه ها، ماه رمضان، و از شب ها، «شب قدر»، اهمّیت خاصّی دارد. این شب را باید زنده نگهداری ، احیا کنی، از شام تا بام، بیگانه با خواب باشی و ناآشنا با غفلت.

با یاد خدا و «ذکر» و «دعا» و مناجات، به صبح آوری ، وضعیّت خود را تحلیل کنی ، که کیستی؟ چیستی؟ در کجایی؟ چه می کنی؟ کجا می روی؟ هستی ولی «چگونه»؟

اگر در شب قدر، سرنوشتها تعیین می شود، خودت نیز در این تعیین سرنوشت، سهیم و شریکی ، بسته به این است که «امشب» چه بخواهی و چگونه بودنی را «انتخاب» کنی و کدام «قدر» و ارزش را بری خود «مقدّر» نمایی .

وقتی که تو در چنگ غفلت و بی خبری و نسیان و خود فراموشی و خدافراموشی اسیری ، و نمی خواهی وضعیّت خود را در رابطه با خالق و معاد و حساب و کتاب، روشن کنی ، چگونه می توانی امیدوار رحمت، در این شب، سلام و تحیّات و برکات الهی را بر تو نازل کند؟..

اگر در شب قدر، سرنوشتها تعیین می شود، خودت نیز در این تعیین سرنوشت، سهیم و شریکی ، بسته به این است که «امشب» چه بخواهی و چگونه بودنی را «انتخاب» کنی و کدام «قدر» و ارزش را بری خود «مقدّر» نمایی

فیض حق، امشب به در خانه ات می آید، باید تو بیدار شوی که در به رویش بگشایی . لحظه ای غفلت سبب می‌شود محروم شوی .

شب قدر، از هزار ماه، بهتر است، و تنها همین یک شب هم، شب قدر است.

به قول سعدی :

«شبها اگر همه قدر بودی ، شب قدر، بی قدر بودی » (۱)

برقی می جهد و زاویه ای تاریک، روشن می شود، باید چشمانت گشوده باشد تا قبل از تاریکی مجدّد، «دیدنی »ها را ببینی .

سروشی به گوش می رسد، گوشت باید باز باشد تا شنیدن ها را بشنوی ، دریچه قلب را باید به روی آن اشراقات بگشایی و زیر آبشار فیض الهی ، تطهیر جان کنی .

شب قدر، شب انتخاب و تصمیم و خود یابی و خودسازی است. در این شب ها، باید «حرّیت» خویش را بازیابی . از چنگ هوس و عادت و گناه، رها شوی و به «عبودیّت» خدا برسی .

سخن از ماندن و رفتن نیست. سخن از «چگونه بودن» است.

تو باید با توجّه و حضور و آگاهی شب «قدر»ت، خمیر هستی ات را با دو دست «انتخاب» خویش، نقش ساز و شکل پرداز باشی ، به بودن خود باید هویّت ببخشی .

در شب قدر، باید قدر خود را بشناسی . شبی چنین عظیم و گرانقدر و سرنوشت ساز، که همه ساله در هر ماه رمضان تکرار می شود، شبی که قرآن نیز در چنین شبی نازل شده است، یکی از سه شب ۱۹ و ۲۱ و ۲۳ رمضان است.

پیشوایان، معیّن نکرده اند، تا اینکه بری دریافتن برکات آن، بیشتر رو به جانب خداوند آوری ، همچنانکه خود این شب، گرامی تر از دیگر شبهاست، عمل تو نیز در این شب، پاداشی مضاعف و ارزشی چند برابر دارد، و پیشوایان و ائمّه اهل بیت(علیهم السلام) تأکید فراوان در دعا و احیای این شب نموده اند.

اگر غفلت کنی ، بعد حسرت و اندوه خواهی خورد.

خواجه عبدالله انصاری در مورد شب قدر می گوید:«امشب، شب نوازش بندگان است، هنگام پذیرفتن توبه گناهکاران است، وعده گاه آشتی جویان است، هنگام ناز شیفتگان و رازدوستان است. در تمام شب قدر، داعیان را اجابت، و سائلان را عطیّت، و مجتهدان را معونت، و مطیعان را مثوبت، و عاصیان را مغفرت، و محبّان را کرامت است.» اگر از مطیعانی ، بر طاعت بیفزی ، و اگر گنهکاری ، دست از معصیت بشوی ، و برکات لیلة القدر را دریاب!... با دستانی که عطر قرآن گرفته، با دهانی که با ذکر و دعا معطّر و خوشبو گشته است، با تن و جانی که در خدمت خدا آوردهی ، با قلبی که امشب، جلا دادهی ، رو به آستان رحمت پروردگار کن و از او بخواه تا توفیقت دهد تا زبان به بیهوده نگشایی و گوش به ناروا مداری ، و چشم از گناه بپوشی و شکم خود را انبار حرام نسازی ، و عفّت را در تاراج شعله های فساد نسوزانی . شرم و حیا را در خواستن از او کنار بگذار، سرمایه اشک را بردار، به بازار توبه و انابت برو، در این درگاه، شکسته دلی و اشک، مشتری دارد و خضوع و نیاز، قرب می آورد. از او بخواه، با عجز و لابه، با سوز و گداز، با چشمی اشکبار و قلبی (۲)شکسته، که تو را به «بندگی» بپذیرد و طاعتت را قبول کند.

پی نوشت ها:

۱. گلستان، باب هشتم.

۲.تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید، ص۶۲۶

منبع:

آیین رمضان

مناسبتها، احکام، ادعیه و آداب