«گارنت» و اپیدمی اشتیاق

کوین گارنت چنان به سرعت در تیم جدیدش تبدیل به یک ستاره و ارباب شده است که به باور نمی آید او حتی دستور خوردن غذا و رفتن به بوفه و چگونگی سفارش غذا را هم به یارانش می دهد او هفته پیش طوری بر سر برایان اسکالابرین «هم تیمی» خود فریاد کشید که انگار یک پدر, قصد تربیت پسرش را دارد

کوین گارنت چنان به سرعت در تیم جدیدش تبدیل به یک ستاره و ارباب شده است که به باور نمی آید. او حتی دستور خوردن غذا و رفتن به بوفه و چگونگی سفارش غذا را هم به یارانش می دهد او هفته پیش طوری بر سر برایان اسکالابرین «هم تیمی» خود فریاد کشید که انگار یک پدر، قصد تربیت پسرش را دارد.

اینها در حالی روی می دهد که از انتقال مرد اول سابق مینه سوتا تیمبر وولوز به باستن سلتیکز بیشتر از ۵ ماه نمی گذرد، اما حضور قوی و موفق این تیم در فصل جدید رقابت های لیگ حرفه ای بسکتبال آمریکا (NBA) این طرز تصور را به وجود آورده که وی باید قطعاً فرمانده اصلی و جدید آن شمرده شود. فرماندهی که با درخشش اش باستون هر ۸ بازی نخست خود را در این فصل (تا روز شنبه این هفته) برد و بی شکست ماند و این کار را در تیمی انجام داد که در کل ۱۵ فصل گذشته فقط سه بار در مرحله پلی اف (حذفی) NBA بر رقبایش پیروز شده و معمولاً اصلاً به این مرحله نرسیده است.

● بدون شوخی

شاید در هر تیم ورزشی رسم باشد که در زمان تمرینات قدری هم با یکدیگر گفت و گو و شوخی کنند، اما از وقتی گارنت به باستن آمده، این قاعده در آن جا به هم خورده و او چنان در کارش جدی نشان می دهد که بقیه مجبورند ملاحظه او را بکنند و آن قدرها هم نخندند. هرچه باشد، فصل پیش سایرین به اندازه کافی به سلتیکز خندیدند(!) و این تیم طی ۶۱ سال حیاتش صاحب دومین کارنامه ضعیف خود شد و در قبال ۲۴ برد به ۵۸ باخت در مرحله اول لیگ (Regular Season) تن داد و حتی در یک مقطع از فصل ۱۸ بازی پیاپی را باخت که یک رکورد ضعیف جدید برای سلتیکز بود. در آن فصل و به واقع در تمام ۹ فصل گذشته پال پی یرس مرد اول این تیم بود. او حتی به نقاط صدر جدول گلزنان لیگ هم صعود می کرد، اما دست تنها بود و کسی نبود تا تلاش او را همراهی و کامل کند و به نظر می رسید که ترکیب «پی یرس و مشتی جوان» به هیچ جا نخواهد رسید.

● تغییر در رویکردها

باستن حتی در جذب جوانان مستعد و بازیکنان شاخص رده سنی امید در زمان موسوم به Draft نیز ضعیف عمل می کرد و این چنین بود که انتهای خردادماه و ابتدای تیرماه در مراسم امسال Draft نه به گرگ اودن و کوین دورانت دست یافت و نه به امثال آنها. کاری باید انجام می شد و این امر صورت گرفت و باستن با کنارگذاشتن موقتی سیستم رویکرد به جوانان و توسل جستن به نامداران و پرتجربه ها، دو بازیکن کلیدی را در تابستان امسال استخدام و به جمع نفرات خود اضافه کرد. آنها کوین گارنت و ری آلن بوده اند. ناگهان تیمی که از یاد همگان رفته بود و گذشته نزدیکش تأسف بار نشان می داد، تبدیل به حرف اول NBA شده و گذشته دورش و زمانی را به یاد آورده است که حاکم این لیگ بودو به دفعات به عنوان قهرمانی دست یافت.

اگر مثلث امروز گارنت، پی یرس و آلن امیدهای تازه و بزرگی را در باستون به وجود آورده است، باید بگوییم که مثلث بزرگ قبلی سلتیکز مرکب از لری برد، کوین مک هیل و رابرت پریش در فصل ۸۶-۱۹۸۵ این تیم را صاحب شانزدهمین مقام قهرمانی اش در لیگ کردند و هنوز تیم دیگری نتوانسته است این تعداد قهرمانی را در NBA داشته باشد. با این وجود کسب ۸ برد متوالی در شروع فصل جدید چیزی است که حتی نسل لری برد و تیم های متعدد ساخته شده گرداگرد او نتوانسته بودند به دست بیاورند.

● گریزان از گذشته

هرچه هست ، گارنت کاملاً بر روی زمان حاضر متمرکز و از توجه بیش از حد به گذشته و رکوردهای پیشین گریزان است. گارنت در فاصله کمی تا شروع زمستان امسال و در حالی که هر تیم NBA در هر هفته بین ۴ تا ۵ بازی انجام می دهد، می گوید: «من به پیشینه و رکوردهای قبلی باشگاه بسیار احترام می گذارم، اما مشکل سلتیکز این بوده که بیش از حد به گذشته اش فکر کرده و در نتیجه از امروز غافل مانده است. بر همین اساس بازیکنان ماعادت کرده اند که دائماً افسوس بخورند و به گذشته ای فکر کنند که از دست شان در رفته است. این چیزی است که ما باید در این فصل ترمیم و تصحیح کنیم.»

● به یاد سال های ۷۲و۷۳

آخرین باری که سلتیکز صاحب رکورد «۸برد و هیچ شکست» در شروع یک فصل NBA شد، به فصل ۷۳-۱۹۷۲ مربوط می گشت. باستن در آن فصل هیچ یک از ۱۰ بازی نخست خود را نباخت و مرحله اول لیگ را با ۶۸ بردو ۱۴ باخت به پایان رساند که هنوز بهترین رکورد در تاریخ حیات باستون به حساب می آید. در عین حال سلتیکز در آن فصل سری بازی های فینال کنفرانس شرق لیگ را به نیویورک نیکز واگذار کرد و به قهرمانی نرسید. امسال با کسب هربرد تازه، باستن بیشتر شبیه به تیمی نشان می دهد که می تواند حاکم و قهرمان لیگ و یا حداقل در نیمه نهایی و فینال آن حاضر باشد.

با این حال اگر کوین گارنت به عنوان برترین بازیکن این فصل باستن باز از عملکرد این تیم به اندازه کافی رضایت ندارد، چرا سایرین راضی باشند قدر مسلم این که او اصرار در حل مشکلاتی دارد که هنوز به طور کامل از سلتیکز رخت بر نبسته اند و سایرین نیز مجبورند با او همراهی کنند. داک ریورز مربی سلتیکز می گوید: «ما راه خودمان را می رویم و کاری به حرف های سایرین نداریم. حال چه از ما تعریف کنند و چه بد بگویند. قدر مسلم این که هنوز باید بهتر شویم و پیشرفت بیشتری داشته باشیم. این یک حقیقت است. ما بایدخط دفاعی مان راتقویت کنیم و در یکی دو دقیقه آخر هریک از کوارترهای مسابقه ، آن جا که می لغزیم، حضوری قوی تر داشته باشیم.»

● ایرادات پابرجا

اینها حرف هایی است که از خود گارنت و برخی یاران او هم می شنوید. اواخر هفته پیش که باستون در یکی از مسابقات NBA بانتیجه ۶۹-۹۱ بر نیوجرسی نتز فائق آمد، گارنت برخلاف انتظار و باور کارشناسان گفت: «فکر کنم شما (خطاب به خبرنگاران وکارشناسان )تا اطلاع ثانوی بازی های کاملی را از ما نخواهید دید، زیرا هنوز ایرادات و اشتباهات پرشماری داریم و خودمان به خوبی از این قضیه مطلعیم.»

در بازی مورد بحث سلتیکز مرتکب ۱۰ ترن اوور (از دست دادن توپ) در دو کوارتر اول شد اما با درس های برگرفته از آن در دو کوارتر بعدی بیشتر از چهار ترن اوور نداشت. این تیم در پایان کوارتر اول ۱۷ - ۲۳ از رقیب عقب افتاده بود، اما در سه کوارتر بعدی ۴۶ - ۷۴ از رقیب پیشی گرفت. ریورز می گوید: «از رکورد کلی مان راضی هستم، اما در دو سه بازی آخرمان لزوماً خوب کار نکرده ایم. هنوز باید مدتی بگذرد تا ترکیب فعلی احساس راحتی و هماهنگی کامل کند. ما باید بیش از این کار کنیم تا نفرات تیم همانی شوند که می توانند باشند.»

با این حال پیشرفت در سلتیکز در قیاس با فصول اخیر کاملاً محسوس و حتی خیره کننده است. این تیم توپ را سریعاً از خط دفاعی به نفرات طراح و مجری حمله می رساند و تقسیم وظایف و مشارکت در کار به نحو احسن صورت می پذیرد و ذخیره ها هم کمک زیادی را به گردش امور تیم می رسانند. با این وجود تا به حال اکثر راه ها به کوین گارنت ختم می شده است. به مردی که هم گلزن خوبی است و هم مدافع، ریباند و پاسوری توانا.

● حسن اصلی

البته از چشم ریورز، بزرگ ترین حسن مردی که تمامی ۱۲ فصل گذشته حضورش در NBA را در مینه سوتا تیمبروولوز گذرانده و به چشم و چراغ آن تیم بدل شده بود، شور و اشتیاقی است که دارد و به دیگران هم منتقل می کند. «فکر می کنم این عارضه(!) او، مسری است و ما از وضع فعلی و رواج این اپیدمی اصلاً ناراضی نیستیم. او انرژی کلانی را به سایرین می بخشد. از نظر من شور و انرژی به خودی خود یک مهارت و استعداد ویژه است و این روزها یافتن آن در نزد ورزشکاران حرفه ای که بیش از حد پولدوست و اقتصادی شده اند، امری ناب و نادر است، اما گارنت آن را دارد.»

● یک بازی نفس گیر

سلتیکز شنبه این هفته هشتمین برد متوالی اش را در برابر میامی هیت قهرمان سال ۲۰۰۶ لیگ کسب کرد. هیت با نزولی گران ۷ بازی از ۸ مسابقه قبلی اش را باخته بود و در نتیجه نمی شد توفیق مذکور را عمده کرد و با این حال سلتیکز مجبور شد از جان مایه بگذارد تا بر عوارض ضعف خود در کوارتر چهارم (و آخر) فائق آید و از نخستین شکست فصل خود رهایی یابد. باز هم گارنت حرف اول را در این مسابقه نفس گیر زد و ۲۶ امتیاز و ۱۱ ریباند را به ثبت رساند و موقعی که باستن برتری ۱۵ امتیازی خود در کوارتر آخر را برای لحظاتی از دست داد، پی یرس هم مثل اکثر فصول گذشته سر برآورد و امتیاز حساسی را برای سلتیکز پایه گذاری کرد و ری آلن ۱۹ و راخون روندو هم ۹ امتیاز و ۱۰ اسیست (پاس گل) را به نام این تیم منظور کردند.

در فاصله فقط ۳۳ ثانیه به پایان این بازی میامی ۹۱ - ۹۰ از باستون پیش افتاده بود. اما یک بار دیگر گارنت با اشتیاق و نیروی روحی و پی یرس با توان بدنی اش، سلتیکز را به مسیر پیروزی بازگرداندند. کار هر روز سخت تر می شود، اما این بازی دشوار هم سند دیگری بر این موضوع بود که «باستون امسال» با باستن سال های پیش فرق دارد.

وصال روحانی‎

منبع: Boston globe