مشکل دوست یابی در میان کودکان

فرض کنید فرزندتان گریه کنان نزد شما می آید و می گوید: «من هیچ دوستی ندارم. هیچ کس مرا دوست ندارد!»
هیچ پدر و مادری تحمل شنیدن چنین جملات تلخی را ندارد، همه ما می خواهیم فرزند خود را …

فرض کنید فرزندتان گریه کنان نزد شما می آید و می گوید: «من هیچ دوستی ندارم. هیچ کس مرا دوست ندارد!»

هیچ پدر و مادری تحمل شنیدن چنین جملات تلخی را ندارد، همه ما می خواهیم فرزند خود را از خطرات جهان اطرافمان حفاظت کرده و به او اطمینان دهیم که دوستان زیادی دارد ولی یادتان باشد شما نمی توانید برای فرزند خود دوست پیدا کنید هر چند می توانید مهارت های لازم را برای یافتن دوست به او بیاموزید.

تمام انسان ها به طور غریزی مایل به یافتن دوست هستند ولی موفقیت آنها در این راه به رفتار خودشان بستگی دارد.

کودکان از ۴ یا ۵ سالگی می توانند دوست پیدا کنند.

برخی از کودکان به خصوص کم سن و سال ها برای کسب مهارت های اجتماعی نظیر حل مشکلات، مذاکره، همکاری و برقراری ارتباط نیاز به کمک دارند.

اگر کودک شما علاقه ای به یافتن دوست نشان نمی دهد از شیوه های زیر استفاده کنید:

¤ موقعیت های متعددی برای فرزندتان ایجاد کنید. هر از گاهی دوستان کودک خود را به ناهار دعوت کنید و در ضمن نام او را در کلاس های مختلف بنویسید. بدین ترتیب او اجتماعی بودن را یاد می گیرد. به بازی فرزندتان اهمیت دهید. به علاوه وقتی با دوستان خود صحبت می کنید فرزندتان را نیز وارد بحث کنید. او را به دیدن همسایه ها و خرید ببرید. هر چه بیشتر او با شخصیت های مختلف سر و کار داشته باشد موفق تر خواهد بود.

¤ از فرزند خود حمایت کنید. شاید این کار آسان به نظر برسد ولی چند بار حقیقتا به اظهارات او گوش داده اید؟

به حرف های فرزندتان در مورد اتفاقاتی که در مدرسه می افتد گوش دهید. به انتخاب فرزندتان احترام بگذارید و دوستان وی را به خانه دعوت کنید. سعی کنید با دوستان فرزندتان و والدین آنها آشنا شوید.

¤ خود را نبازید. به همدردی با فرزندتان بپردازید ولی سخت نگیرید. یافتن دوست فرآیندی طولانی مدت است و فراز و نشیب زیادی دارد و متأسفانه ناامیدی بخشی از روند دوست یابی محسوب می شود.

تمام کودکان در رابطه دوستی خود نوعی ناامیدی «طبیعی» را تجربه می کنند.

والدین می توانند با گوش دادن و به رسمیت شناختن احساسات کودکان خود به حمایت از آنها بپردازند. در مورد نگرانی های خود با افرادی مثل آموزگار، دوست یا سایر اعضای خانواده مشورت کنید.

شما هرگز نمی خواهید فرزندتان نگران شود و بنابراین برای حل مشکلات خود از افراد خبره کمک بگیرید.

مهم ترین مسئله این است که به فرزندتان نشان دهید چگونه دوست خوبی باشد و دوست پیدا کند.

بهترین راه این است که برای او یک الگو باشید. برای رسیدن به این هدف به موارد زیر توجه کنید:

-به کودکتان برای شناسایی نقاط قوت خود کمک کنید.

-از گفتن کمبودهای خودتان هراس نداشته باشید.

- بدون اینکه به انتقاد از فرزندتان بپردازید، سخنان وی گوش دهید.

- مهربان باشید، به تمجید از دیگران بپردازید و به مردم کمک کنید.

- با دیگران همدردی نشان دهید.

- از روزگار گله و شکایت نکنید و به جای این کار به فرزندتان یاد دهید که مسائلی را که نمی توان تغییر داد بپذیرد و برای تغییر سایر مسائل تلاش کند.

آموختن طریقه دوست یابی در زندگی آینده کودکان ما نقش مهمی ایفا می کند. حتما در اطراف خود افرادی را دیده اید که علی رغم موفقیت های تحصیلی، شغلی، مالی و... احساس خوشبختی نمی کنند؛ زیرا در برقراری یک رابطه مناسب با دیگران مشکل دارند. وقتی فرزند شما مهارت های لازم را بیاموزد دیگران را به سوی خود جذب خواهد کرد و حضور دوستان به زندگی او مفهوم تازه ای خواهد بخشید.

ترجمه از آذر شایان