لئو تولستوی

لئو تولستوی متولد نهم سپتامبر ۱۸۲۷ یکی از نویسندگان روس بود که در زمره بهترین رمان‌نویسان تاریخ ادبیات جای می گیرد. شاهکارهای ادبی او «جنگ و صلح» و «آناکارنینا» تصویری روشن …

لئو تولستوی متولد نهم سپتامبر ۱۸۲۷ یکی از نویسندگان روس بود که در زمره بهترین رمان‌نویسان تاریخ ادبیات جای می گیرد. شاهکارهای ادبی او «جنگ و صلح» و «آناکارنینا» تصویری روشن و تأثیرگذار از زندگی در روسیه قرن نوزدهم که اوج رئالیسم داستانی در ادبیات این کشور بود را به نمایش می‌گذارند . اندیشه‌های مذهبی او در باب مسیحیت بر شخصیت‌های مهم بسیاری در قرن بیستم همچون گاندی و مارتین لوتر کینگ تأثیرگذار بود و هم‌عصرانش به او ارادت خاصی داشتند. داستایوفسکی او را بزرگترین نویسنده تاریخ می‌دانست و فلوبر درباره او گفت: «چه هنرمند و روان‌شناسی!» چخوف که اغلب به دیدن تولستوی در خانه اعیانی‌اش می‌رفت درباره او نوشت: «وقتی ادبیات غولی مثل تولستوی داشته باشد، نویسنده شدن کاری راحت و دلپذیر خواهد بود. او تمام امیدها و آمال‌های ادبی دیگران را به ثمر می‌نشاند.» در میان نویسندگان غیرروس ویرجینیا وولف و جیمزجویس در نوشته‌های خود از تولستوی بسیار الهام گرفته‌اند. داستان‌های تولستوی مصداق زندگی روزمره مردم روسیه در قرن نوزدهم بودند. با موضوعاتی مثل عشق در خانواده‌های اشرافی آن زمان، خیانت، وفاداری و دهشت جنگ. «جنگ و صلح» به عنوان مهم‌ترین اثر تولستوی برای حجم زیاد و کثرت شخصیت‌های داستان در آن معروف است. گفته می‌شود این اثر واجد ۵۸۰ شخصیت داستانی و تاریخی است. داستان از زندگی خانوادگی به مقر ناپلئون و از دربار الکساندر اول روسیه به میدان جنگ آدسترلیتز و بو رودینو تغییر مکان و فضا می‌دهد. ایده اولیه تولستوی برای نوشتن این رمان تحقیق در مورد دلایل شورش سمبریست بود. این رمان به شرح تئوری تاریخ تولستوی بخصوص مهم نبودن شخصیت‌هایی مثل ناپلئون و یا اسکندر از نگاه او نیز می‌پردازد. تولستوی «جنگ و صلح» را یک رمان نمی‌دانست اما این اعتقاد با آگاهی از اینکه تولستوی رمان‌نویس متعلق به مکتب رئالیست بود که رمان را چارچوبی برای بررسی مسائل و دغدغه‌های سیاسی و اجتماعی مردم در قرن نوزدهم می‌دانست کمتر تعجب برانگیز می‌شود. با چنین دیدگاهی تولستوی معتقد بود آناکارنینا اولین رمان حقیقی اوست.

لئو تولستوی در «یاسنایا پولیانا»، ملک خانوادگی تولستوی در منطقه تولا روسیه به دنیا آمد. همه تولستوی‌ها از خانواده‌ای اصل و نسب دار و از تبار اشراف‌زادگان قدیم روس بودند. او یکی از پنج فرزند والدینش بود که در جوانی از دنیا رفتند و در نتیجه او و خواهر و برادرهایش توسط بستگانشان بزرگ شدند. در سال۱۸۴۴ به تحصیل حقوق و زبان‌های شرقی در دانشگاه کازان پرداخت اما پس از مدتی ترک تحصیل کرد و سپس به یاسیانا پولیانا بازگشت و بیشتر وقت خود را در مسکو وسن‌پترزبورگ سپری کرد. در سال۱۸۵۱ او و برادر بزرگش به قفقاز رفتند و لئو به ارتش پیوست و تقریباً در همین زمان بود که به نویسندگی روی آورد. دو سفر او به دور اروپا در سالهای ۱۸۵۷ و ۶۱-۱۸۶۰ و در دوره‌ای که بسیاری از آریستوکرات‌های متمایل به لیبرال روسیه برای فرار از سرکوب سیاسی در روسیه به اروپا می‌رفتند تأثیر زیادی بر اندیشه‌های ذهنی او و اعتقادات ملی او داشت. او با خواندن رمان «بینوایان» ویکتور هوگو از این نویسنده نیز تأثیر بسیاری پذیرفت و در اندیشه‌های سیاسی خود وامدار آنارشیست‌ فرانسوی پیرژوزف پرودون بود که آن روزها در تبعید در بروکسل زندگی می‌کرد. در ۲۳ سپتامبر۱۸۶۲ تولستوی با سوفیا آندریونا برز که شانزده سال از خودش کوچکتر بود ازدواج کرد. آنها سیزده بچه داشتند که تعدادی از آنها در کودکی درگذشتند، آنها در آغاز زندگی زناشویی سعادتمندی داشتند که به خلق دو شاهکار این نویسنده یعنی جنگ و صلح و آناکارنینا در حالی که سونیا نقش منشی، ویراستار و مدیر مالی‌اش را هم بر عهده داشت انجامید اما این سعادت دیری نپایید و آشیانه عشق آنها به سردی گرایید. این روزها از تولستوی نه تنها به عنوان یک نویسنده بلکه متفکری بزرگ نیز یاد می‌شود.