امروز با سعدی ـ شنبه ۲۳ مهر

به کوی لاله رخان هرکه عشق‌باز آید
امید نیست که دیگر به عقل باز آید
کبوتری که دگر آشیان نخواهد دید
قضا همی بردش تا به چنگِ باز آید
ندانم ابروی شوخت چگونه محرابی است
که گر ببیند …

به کوی لاله رخان هرکه عشق‌باز آید

امید نیست که دیگر به عقل باز آید

کبوتری که دگر آشیان نخواهد دید

قضا همی بردش تا به چنگِ باز آید

ندانم ابروی شوخت چگونه محرابی است

که گر ببیند زندیق در نماز آید

بزرگوار مقامی و نیکبخت کسی

که هر دم از در او چون تویی فراز آید

ترش نباشم، اگر صد جواب تلخ دهی

که از دهان تو شیرین و دلنواز آید

بیا و گونهٔ زردم ببین و نقش بخوان

که گر حدیث کنم، قصهٔ دراز آید

خروشم از تف سینه‌ست و ناله از سرِ درد

نه چون دگر سخنان کز سر مَجاز آید

به جای خاک، قدم بر دو چشم سعدی نه

که هر که چون تو گرامی بود، به ناز آید