ماه مهر و شکلات و شیرینی

باز هم مهر از راه رسید ماه شیرینی و شکلات که برای همه ما با خاطره های فراوانی همراه است

باز هم مهر از راه رسید؛ ماه شیرینی و شکلات که برای همه ما با خاطره‌های فراوانی همراه است. پدر و مادر هم که شده باشیم از روز اول مدرسه، از معلم مهربان کلاس اول و... چیزهایی در ذهن‌مان نشسته که گاه مرورش برای خودمان هم جالب است. وقتی هم که بچه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند و اول مهرها آنها را راهی مدرسه می‌کنیم، کلی خاطره جدید بر داشته‌های گذشته افزوده می‌شود.

در کنار همه اینها، شروع فصل پاییز برای مادرها با دغدغه‌های دیگری هم همراه است. بچه‌ها سه چهار ماهی را در خانه با بازی و تفریح و گاه کلاس‌هایی اندک گذرانده‌اند و حالا همراه شدن کم دردسر آنها با برنامه مدرسه و درس و مشق قدری مدیریت می‌خواهد و مدیر این برنامه کسی نیست جز خانم خانه.

پس از همین روزهای اول شروع کار مدرسه‌ها خوب است نکاتی را به یاد داشته باشیم و برایشان برنامه‌ریزی کنیم.

۱ـ کلاس اولی‌ها به توجه بیشتری نیاز دارند. اگر بچه‌های دیگر سه چهار ماهی تعطیلی داشته‌اند، اینها شش هفت سالی خانه‌نشین بوده‌اند و حالا کم‌کم آن دوران به پایان می‌رسد.

- کلاس اولی‌ها باید یاد بگیرند فضای مدرسه با خانه متفاوت است؛ درست که هر دو قوانینی دارند، اما قانون‌ها با هم فرق می‌کند. مدیر و ناظم، بابا و مامان نیستند. برخورد با همکلاسی‌ها هم راه و روش خاص خود را دارد.

برای این‌که کلاس اولی‌ها اینها را خوب درک کنند؛ باید با آنها حرف زد. البته یادمان باشد آنها نباید از مدرسه، مدیر، ناظم و معلم بترسند. باید با آنها حرف زد تا بدانند چطور رفتار کنند. این حرف‌ها هم باید بتدریج بیان شود و در هر نوبت یکی دو نکته را به آنها گوشزد کنیم.

قدم بعدی همراهی بیشتر با معلم‌ها و کادر آموزشی دبستان است. برنده اصلی این همراهی، فرزند شماست و نتیجه‌اش آرامشی است که در چاردیواری و دل شما می‌نشیند.

۲ـ به طور معمول در دوران تعطیلات و روزهای گرم تابستان، صبح‌ها بچه‌ها قدری دیرتر از خواب ناز بیدار می‌شوند. حالا چند روزی است که آنها باید زودتر از رختخواب بیرون بیایند تا به کارهایشان برسند و بموقع در مدرسه باشند. همین موضوع به ظاهر ساده باعث کلی دلتنگی و دلگیری می‌شود. بچه‌ها بچه هستند و باید بچگی کنند؛ پس شما باید در برابرشان صبورتر باشید.

نق‌نق‌های صبحگاهی را من و شما هم داشته‌ایم. پس زیاد سخت نگیرید. برای این مورد هم باید برنامه داشت؛ برنامه‌ای برای خواب بچه‌ها. دستورالعمل هم خیلی ساده است؛ آنها باید قدری زودتر بخوابند و زودتر خوابیدن بچه‌ها یعنی این که شام باید زودتر از روزهای تعطیل میل شود.

پس باز هم انگشت اشاره به سوی خانم خانه است. او باید برنامه را طوری بچیند که شام حدود ساعت هفت تا هشت بعدازظهر آماده باشد و بچه‌ها هم باید یاد بگیرند شام‌شان را زودتر نوش جان کنند و آماده خواب شوند.

۳ـ وقتی بچه‌ها به اندازه کافی بخوابند صبح به‌موقع و سرحال بیدار می‌شوند. این هم به آن معناست که بدن‌شان به صبحانه خوبی نیاز دارد. پس باید برای صبح‌ها هم فکری کرد.

یک صبحانه کامل می‌تواند انرژی بچه‌ها را تا چند ساعت تامین کند. نان و پنیر و گردو، کره و عسل یا مربا، نیمرو، عدسی و... انتخاب‌های خوبی هستند که همراه با چای یا شیر می‌توانند یک وعده غذایی کامل باشند، اما همین‌جا بگوییم ذائقه بچه‌ها را هم در نظر بگیرید. بهترین صبحانه‌ها با زور و فریاد چنان تلخ می‌شود که به قول قدیمی‌ها به تن بچه گوشت نخواهد شد. پس صبح‌ها هم باید صبور بود و باحوصله بچه‌ها را راهی کرد.