حسین راغفر

حسین راغفر چهاردمین رئیس فدراسیون بود كه در اسفند ماه ۱۳۶۰ در ۲۸سالگی رئیس فدراسین فوتبال شد و مدت ۶ماه مسئولیت اداره فوتبال كشورمان را بر عهده داشت . مدت زمان ریاست او تا آن …

حسین راغفر چهاردمین رئیس فدراسیون بود كه در اسفند ماه ۱۳۶۰ در ۲۸سالگی رئیس فدراسین فوتبال شد و مدت ۶ماه مسئولیت اداره فوتبال كشورمان را بر عهده داشت . مدت زمان ریاست او تا آن زمان كوتاهترین دوره ریاست در تاریخ فوتبال كشورمان بود.

سابقه ورزشی

حسین (جمشید) راغفر،دروازه بان تیم های راه آهن ،بوتان ، ماشین سازی و تیم ملی جوانان در دهه ۵۰ بود كه در سال ۵۱ به عنوان سوم و در سال ۱۳۵۲ به عنوان قهرمانی مسابقات فوتبال جوانان آسیا دست یافت . راغفر بعد از آن ، با مسئولیت معاون فنی و مشاور سازمان تربیت بدنی در شهریور ماه ۱۳۶۱ از دستگاه اجرایی فوتبال كشورمان جدا شد .

تیم ملی بزرگسالان

راغفر از دروازه بان های مورد توجه حشمت مهاجرانی بود كه در سال ۵۲ در تیمی كه توسط مهاجرانی قهرمان جوانان آسیا شد، دروازه بانش بود. در فروردین سال ۱۳۵۵ در دیدار بین ۲ تیم بزرگسالان ایران و المپیك برزیل ، راغفر در میدان حاضر شد و یك بازی مهم ملی را به نام خود ثبت كرد.

كناره گیری زود هنگام

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی حسین راغفر خداحافظی زود هنگامی ازفوتبال داشت . این در حالی بود كه سن و سال او اجازه حضور دوباره در میدان را به او می داد . راغفر از همان جوانی وارد تشكیلات و سازمان فوتبال ایران شد و مسئولیت های مختلف را تا سال ها به عهده داشت.

فعالیت ها

انتخاب ناصر ابراهیمی به عنوان سر مربی تیم ملی از فعالیت های حسین راغفر در این دوران بود . علت انتخاب ابراهیمی نتایج خوبی بود كه او آن سال با تیم فوتبال راه آهن در مسابقات تهران به دست آورده بود. هدایت تیم ملی تا پایان دوره مدیریت راغفر به عهده ناصر ابراهیمی بود اما به محض حضور دوباره آبشناسان ، ابراهیمی از مسئولیت خود كنار رفت و در بازی های آسیایی ۱۹۸۲ دهلی نو حسین آبشناسان به همراه جلال چراغپور ، ۲ مربی تیم ملی فوتبال كشورمان بودند .